Χάρτες της Βασιλικής Εταιρίας Επιστημών της Βρετανίας δείχνουν τον τεράστιο πλούτο που κρύβεται στο ελληνικό υπέδαφος

Την αποκάλυψη που είχε κάνει η «δημοκρατία» σας 25 Απριλίου για τον θησαυρό 2,3 τρίσ., που κρύβεται κάτω από τα πόδια μας ήρθε να επιβεβαιώσει η Βασιλική Εταιρία Επιστημών της Βρετανίας

Σύμφωνα με τον παγκόσμιο διαδραστικό χάρτη που δημοσίευσε στη σελίδα της, και αποκάλυψε πρώτο το pronews.gr, όποιος επικεντρώσει στην Ελλάδα θα διαπιστώσει τον τεράστιο πλούτο που περικλείεται τόσο εντός της ΑΟΖ όσο και στο υπέδαφος της χώρας μας και αφορά πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ουράνιο, γεωθερμία, λιγνίτη και ορυκτό πλούτο που μόνο ο τελευταίος αγγίζει τα 140 δισ. Ευρώ.

Τα παραπάνω στοιχεία (τα επιβεβαίωσε η αποκάλυψη των χαρτών από το pronews) οφείλονταν στην αποτίμηση των ορυκτών πόρων της Ελλάδας σχετικά με τα αποθέματα και την αξία τους, και ήταν προϊόν πενταετούς έρευνας του καθηγητή Ορυκτολογίας – Κοιτασματολογίας, διευθυντή του Εργαστηρίου Γεωχημείας του ΑΠΟ Ανέστη Φιλιππίδη μαζί με τον ομότιμο καθηγητή του ΑΠΘ Ανανία Τσιραμπίδη

Τα ποσά αυτά, όπως είχε αποκαλύψει στη «δημοκρατία» ο κ. Φιλιππίδης, αποτελούν την ακαθάριστη αξία των ενεργειακών πόρων με μια μάλλον συντηρητική και συγκρατημένη προσέγγιση. «Τα στοιχεία συγκεντρώθηκαν από το 2008 έως το 2011. Μελετήσαμε με βάση έναν πολύ αυστηρό πανευρωπαϊκό κώδικα, λάβαμε υπόψη 500 μελέτες αλλά και αρχεία, μερικά εκ των οποίων είναι μυστικά και βρίσκονται στα χέρια εταιριών έρευνας και εκμετάλλευσης, ευρωπαϊκών οργανισμών και επιτροπών. Ως καθηγητές είχαμε πρόσβαση στα αρχεία αυτά, τα οποία απαγορεύεται να δημοσιοποιήσουμε, αλλά μπορούμε να τα λάβουμε υπόψη για να προχωρήσουμε σε αξιολόγηση του ορυκτού πλούτου» σημειώνει ο κ. Φιλιππίδης.

Η μελέτη του κ. Φιλιππίδη δείχνει πως η Ελλάδα έχει τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που μένουν «θαμμένα» κάτω από τα πόδια μας αντί να τα εκμεταλλευτούμε.

«Μια σκέτη εξόρυξη μπορεί να μας κάνει πλούσιους. Αν όμως προχωρήσουμε στη παραγωγή καινοτόμων προϊόντων, μπορούμε να είμαστε πάμπλουτοι» είχε επισημάνει ο κ. Φιλιππίδης, κάτι που επιβεβαιώνουν απόλυτα η μελέτη και ο χάρτης της Βασιλικής Εταιρίας Επιστημών, που είναι επίσημος σύμβουλος της βρετανικής κυβέρνησης.

[ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 22/8/2017]

Πρόκειται για μια πολύ σημαντική εξαγγελία που έγινε δια στόματος του γενικού γραμματέα του ΥΠΕΝ Μιχάλη Βερροιόπουλου κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο 7ο Διεθνές Συνέδριο για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες που έγινε στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα.

Είναι υπεραναγκαία η δημιουργία ενός τέτοιου κρατικού φορέα που με επιστημονική σοβαρότητα και επάρκεια θα διαχειρίζεται το σύνολο των θεμάτων που αφορούν τη μεταλλευτική δραστηριότητα στη χώρα μας.

Το κενό αυτό προς το παρόν “καλύπτεται” από μια ΜΚΟ, η οποία ως στόχο έχει την την ποινικοποίηση της μεταλλευτικής δραστηριότητας προς χάριν της οικοδομικής δραστηριότητας για παράδειγμα.

Στόχος της ΜΚΟ, τουλάχιστον στη Χαλκιδική, όπου βρίσκεται και η έδρα της είναι η αναστολή λειτουργίας των Μεταλλείων Κασσάνδρας στη ΒΑ Χαλκιδική έτσι ώστε να αποχαρακτηριστούν τα 317.000 μεταλλευτικά στρέμματα, που βρίσκονται εντός της δικαιοδοσίας τους για να μετατραπούν σε οικόπεδα φιλέτα.

Ένα οικονομικό μοντέλο που κυριάρχησε στην χώρα μας τα τελευταία 40 χρόνια, αλλά δεν στάθηκε ικανό να στηρίξει την οικονομία μας στα πολύ δύσκολα χρόνια που διανύουμε.

Σε αντίθεση πάντα με την μεταλλευτική δραστηριότητα, που είτε επενδυτική φάση, είτε σε παραγωγική παραμένει ακλόνητη χάρη και στην πολυμεταλλικότητα του κοιτασματολογικού πεδίου της ΒΑ Χαλκιδικής.

Ευχής έργον να υλοποιηθεί αυτή η εξαγγελία με σοβαρούς επιστήμονες που έχουν γνώση και αγάπη για το αντικείμενο τους και η πολιτεία να τους στηρίξει όσο απαιτείται από απόπειρες τις εκφοβισμού ή επηρεασμού που είναι σίγουρο ότι θα δεχτούν από τους λίγους μεν, αλλά φανατικούς και συστημικούς δε εχθρούς της μεταλλευτικής δραστηριότητας.

Διαβάστε εδώ το ρεπορτάζ για το 7ο Διεθνές Συνέδριο για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες.

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr/, 8/6/2017]

Σε προηγούμενο άρθρο μου στην Εστία (14/3/2017), είχα αναφερθεί στις ήδη προωθημένες ενέργειές, για την εξεύρεση και εκμετάλλευση κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, σε ελληνικές χερσαίες και θαλάσσιες εκτάσεις και στις προβαλλόμενες από την Τουρκία εντάσεις και απειλές, άλλα και στο ενδιαφέρον των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τα υφιστάμενα αποθέματα φυσικού αερίου νοτίως της Κρήτης, πού είναι συνέχεια του φυσικού αερίου του Ισραήλ, της νότιας Κύπρου και της Αιγύπτου και τα όποια μπορούν να οδηγήσουν στην απεξάρτηση των ευρωπαϊκών χωρών από το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Με το παρόν κείμενο, ολοκληρώνεται ή εξέταση της εκμετάλλευσης του συνόλου του ελληνικού ορυκτού πλούτου και δη των ενεργειακών πρώτων υλών, καθώς και των μεταλλευμάτων, βιομηχανικών και λατομικών πετρωμάτων και ορυκτών.

Η εκμετάλλευση του ελληνικού ορυκτού πλούτου των πηγών ορυκτών υλών γινόταν από τούς αρχαίους χρόνους, π.χ. χρυσωρυχεία του Παγγαίου, μεταλλεία Λαυρίου, πεντελικό, παριανό και θασίτικο μάρμαρο, αλλά εντάθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι πηγές ορυκτών υλών μας δίνουν ενεργειακές πρώτες ύλες, όπως ο λιγνίτης και ή τύρφη, διάφορα μεταλλεύματα με διεθνή ζήτηση, καθώς και βιομηχανικά και λατομικά πετρώματα και ορυκτά. Πιο λεπτομερειακά: Ό λιγνίτης είναι ή κύρια εγχώρια ενεργειακή πρώτη ύλη, πού χρησιμοποιείται από τη ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, κατά ποσοστό περίπου 47%. Τα μεγαλύτερα βεβαιωμένα αποθέματα λιγνίτη, πάνω από το 80%, βρίσκονται στις λεκάνες Πτολεμαΐδας, Μεγαλόπολης και Φλώρινας. Υπάρχουν ραδιενεργά ορυκτά –ουράνιο και θόριο– κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα. Οι βωξίτες εντοπίζονται στις γεωτεκτονικές ζώνες Παρνασσού-Γκιώνας και Ανατολικής Ελλάδας και είναι τα κύρια πετρώματα από την επεξεργασία των όποιων παράγεται το αλουμίνιο, από την εταιρεία Αλουμίνιο της Ελλάδος . Ή εξόρυξη βωξιτών είναι ανάλογη με τη διεθνή ζήτηση και τροφοδοτεί έναν πολύ σημαντικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας, πού ασχολείται με την παραγωγή αλουμίνας, αλουμινίου και προϊόντων από αλουμίνιο, με πάρα πολλές βιομηχανικές εφαρμογές. Τά μεταλλεύματα νικελίου εξ ορύσσονται κυρίως στη Λάρυμνα της Λοκρίδας, οπού δραστηριοποιείται ή εταιρεία Λάρκο . Ό λευκόλιθος, πού βρίσκει πολλές βιομηχανικές χρήσεις, εξορύσσεται στο Μαντούδι της Εύβοιας, στη Βάβδο και Γερακινή της Χαλκιδικής. Υπάρχουν κοιτάσματα μεικτών θειούχων μεταλλευμάτων, κυρίως στούς νομούς Χαλκιδικής, ‘Έβρου και Αττικής, με σταθερή παραγωγή γαληνίτη και σφαλερίτη. Υπάρχουν ακόμη κοιτάσματα χρωμίτη και μεταλλευμάτων μαγγανίου. Στη χώρα μας ό χρυσός υπάρχει σε φλέβες αυτοφυούς χρυσού, ή σέ προσχώσεις (χρυσοφόρος άμμος). Σύμφωνα με μελέτες του Ι.Γ.Μ.Ε., τα βεβαιωμένα αποθέματα χρυσού στη Μακεδονία και Θράκη, ανέρχονται σέ 420 τόνους. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μεγάλη δραστηριότητα, από ξένες εξειδικευμένες εταιρείες, για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων χρυσού. Πρόκειται κυρίως για την εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός», πού εκμεταλλεύεται τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στην Χαλκιδική, την εταιρεία «Χρυσωρυχεία Θράκης» και τα μεταλλεία χρυσού στο Κιλκίς, για την εκμετάλλευση των όποιων τρέχει διεθνής διαγωνισμός. Υπάρχουν διάσπαρτα στη χώρα κοιτάσματα σιδηρομεταλλευμάτων, χαλκού, φωσφορικών, αυτοφυούς θείου, αντιμονίου, αλουνίτη κ.ά. Τα κοιτάσματα αμιάντου δεν εκμεταλλεύονται πλέον, γιατί είναι καρκινογόνα. Μάρμαρα εξορύσσονται και επεξεργάζονται σέ πολλές περιφέρειες της χώρας, όπως στη Δράμα, Καβάλα Θάσο, στην Κοζάνη-Βέροια, Λάρισα-Βόλο, Ιωάννινα, Αττική, Αργολίδα και άλλου, ενώ πραγματοποιούνται αξιόλογες εξαγωγές επεξεργασμένων μαρμάρων. Υπάρχουν πολλά άλλα πετρώματα και ορυκτά πού εξορύσσονται και αξιοποιούνται περαιτέρω, όπως ή κίσηρη ή ελαφρόπετρα, ή θηραϊκή γη, ό γύψος, ό μπεντονίτης, ό περλίτης, ό καολίνης, ή σμύρις, ή βαρυτίνη, ό τάλκης, οι ασβεστόλιθοι, πυριγενή πετρώματα, το ορυκτό αλάτι, οι ζεόλιθοι κ.ά. Πολλά από τα έξορυσσόμενα μεταλλεύματα, ορυκτά και ε, υφίστανται στη χώρα μας βιομηχανική επεξεργασία, όπως ό λιγνίτης, ό βωξίτης, ό χρυσός, το νικέλιο. Τα μάρμαρα χρησιμοποιούνται επιτοπίως, αλλά και εξάγονται, ενώ άλλα εξάγονται ως πρώτες ύλες. Οι μεταλλευτικές εργασίες, ή βιομηχανική επεξεργασία ορισμένων εξορυσσόμενων υλών και οι περαιτέρω βιομηχανικές εφαρμογές τους, καθώς και οι εξαγωγές έτοιμων προϊόντων και πρώτων υλών, παρέχουν εργασία σέ χιλιάδες άτομα και αποφέρουν στη χώρα πολύτιμο συνάλλαγμα.

Φαίνεται ότι στη χώρα μας υπάρχουν πολύτιμες ορυκτές ύλες, αυτές πού διεθνώς ονομάζονται στρατηγικές γαίες και πού ή Κίνα κατέχει πάνω από το 90% των γνωστών κοιτασμάτων παγκοσμίως και είχε σχετικά πρόσφατα ενδιαφερθεί για την εξόρυξη και εκμετάλλευσή τους, πλην ή κομμουνιστική ιδεοληπτική κυβέρνηση δεν έδωσε συνέχεια. Άλλωστε ό Σύριζα, ώς αξιωματική αντιπολίτευση και μετά ως κυβέρνηση, ευθύνεται και για τις συνεχείς περιπέτειες, στις οποίες ενέπλεκαν επί σειρά ετών τίς εργασίες επέκτασης της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές Χαλκιδικής τα στελέχη και οι οπαδοί του, πού διέπρατταν συνεχώς ποινικά αδικήματα, και αργότερα οι αρμόδιοι υπουργοί του, πού επιχειρούσαν το κλείσιμο της επιχείρησης. Και όμως, αν οργανωθεί σωστά ή εκμετάλλευσή του υπόγειου πλούτου της χώρας μας, στη στεριά και στη θάλασσα, θα απογειωθεί ή ελληνική οικονομία σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ζητείται κυβέρνηση.

[ΠΗΓΗ: ΕΣΤΙΑ, του Παναγιώτη Μποκοβού, Διδάκτορα Οικονομικών Επιστημών, πρώην Υφυπουργού Οικονομικών, 21/03/2017]

Αν εξαιρέσουμε τον εξαιρετικά μακρύ πρόλογο (και προφανώς ανούσιο, αλλά χρήσιμο προς antigold κατανάλωση) στην απάντηση της κυβερνητικής βουλεύτριας Κατερίνας Ιγγλέζη προς τον υπεύθυνο της ΔΗ. ΣΥ. σε θέματα ενέργειας, περιβάλλοντος και υποδομών Γιάννη Μανιάτη και δώσουμε λίγη περισσότερη προσοχή στον… επίλογο της τότε γίνεται αντιληπτό ότι τον δικαιώνει εμμέσως, πλην σαφώς, αναφορικά με τα όσα της καταλόγισε στην ομιλία του στην Αρναία την περασμένη Παρασκευή.

Για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν ή δεν θυμούνται ο Γιάννης Μανιάτης επέκρινε την Κατερίνα Ιγγλέζη για το γεγονός, ότι 3 φορές μέσα σε 2 χρόνια ζήτησε εγγράφως από εκείνη ως πρόεδρο της επιτροπής περιβάλλοντος της βουλής να συζητηθεί το ζήτημα της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου με τις αυστηρότερες περιβαλλοντικές προδιαγραφές χωρίς εκείνη να μπεί καν στη διαδικασία να του απαντήσει έστω για τους τύπους.

Λέει λοιπόν η Κατερίνα Ιγγλέζη στην απάντηση της: “Κλείνω με την αναφορά του κ. Μανιάτη  στην Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας του Περιβάλλοντος στην οποία είμαι πρόεδρος. Η επιτροπή περιβάλλοντος ασχολήθηκε και ασχολείται με πολύ σημαντικά περιβαλλοντικά θέματα και είναι στον προγραμματισμό της και η συζήτηση για τον ορυκτό πλούτο. Ο κ. Μανιάτης, όμως, λάμποντας δια της απουσίας του, δεν μπορεί  να έχει άποψη για τις εργασίες της επιτροπής, η οποία παρεμπιπτόντως δεν μπορεί να δώσει λευκή επιταγή σε κάθε είδους εξορυκτική δραστηριότητα.”

Αν αφαιρέσουμε τα περιττά και στον επίλογο, η πρόεδρος της επιτροπής περιβάλλοντος αναγκάζεται να δεσμευτεί τόσο δημοσίως όσο και εγγράφως πλέον ότι η συζήτηση για τον ορυκτό πλούτο και την αξιοποίηση του ή μη θα γίνει, καθώς όπως λέει είναι στον προγραμματισμό της επιτροπής.

Μένει να διαπιστώσουμε, αν θα τηρηθεί αυτός ο προγραμματισμός και αν θα γίνει αυτή η πολύ κρίσιμη συζήτηση, με ποιους όρους και με ποιους συμμετέχοντες ως ειδικούς.

Θα δούμε δηλαδή μέλη του antigold συστήματος να παριστάνουν τους ειδικούς και την συζήτηση να διεξάγεται με όρους ημερίδας του SOS Χαλκιδική…;;;

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr, 24/02/2017]