Tag Archives: μεταλλωρυχοι

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟΙ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

Τα σωματεία εργαζομένων στα Μεταλλεία Κασσάνδρας αναλαμβάνουν δράση σχετικά με την αδράνεια του Υπουργείου ΠΕΝ και την καθυστέρηση των αδειών που εκκρεμούν για να προχωρήσει το έργο στις Σκουριές. Το απόγευμα της Δευτέρας εξέδωσαν μια κοινή ανακοίνωση όπου εκθέτουν την απορία τους γιατί δεν εκδίδονται οι άδειες και περιγράφουν την αγωνία τους σχετικά με την εργασιακή αβεβαιότητα που φαίνεται να διαιωνίζεται στην ΒΑ Χαλκιδική.

Δηλώνουν αποφασισμένοι «πως δεν θα μείνει κανένας μεταλλωρύχος άνεργος στην Χαλκιδική» και το μεσημέρι της Τρίτης κατεβαίνουν στην Αθήνα για μια πρόσωπο με πρόσωπο συνάντηση με τον υπουργό ΠΕΝ Γιώργο Σταθάκη, στον οποίο θα θέσουν τις θέσεις και τον προβληματισμό τους.

Η ανακοίνωση των εργαζομένων έχει ως εξής:

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ

Χαλκιδική, Δευτέρα 21 Μαΐου 2018

Αύριο στο γραφείο του Υπουργού εκπρόσωποι των Σωματείων Εργαζομένων στα Μεταλλεία Χαλκιδικής για τις άδειες που εκκρεμούν.

Έλληνες πολίτες, εργαζόμενοι και αγωνιστές της ζωής, οι εκπρόσωποι των Σωματείων εργαζομένων στα Μεταλλεία Κασσάνδρας αύριο θα είμαστε πάλι στην Αθήνα, στο γραφείο του Υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος.

Εκεί που ο Υπουργός δεσμεύτηκε για την μεταλλευτική ανάπτυξη της Χαλκιδικής με προτεραιότητα στο δημόσιο συμφέρον και το περιβάλλον.

Εκεί που κρατάει την θετική απόφαση της διαιτησίας για την ανάπτυξη των Μεταλλείων.

Εκεί που μένουν ανυπόγραφες χωρίς δικαιολογία, τις άδειες για την πρόοδο των έργων στη Χαλκιδική.

Απαιτώντας υπεύθυνες πράξεις και θέτοντας τα εξής ερωτήματα:

Ποιες θα είναι οι ενέργειες του Υπουργείου για τη μεταλλευτική ανάπτυξη και τη διαφύλαξη του συμφέροντος των πολιτών;

Γιατί δεν εκδίδονται οι άδειες που εκκρεμούν, εφόσον η διαιτησία ολοκληρώθηκε;

Τι προβλέπεται για 2.000 οικογένειες που δεν σχεδιάζουν το αύριο γιατί κοιμούνται και ξυπνούν με το φόβο και την αβεβαιότητα;

Εμείς αυτούς τους ανθρώπους τους κοιτάμε στα ματιά και τους δίνουμε κουράγιο κάθε μέρα. Τους λέμε πως δεν παλέψανε άδικα. Πως δεν θα πάνε χαμένοι οι κόποι τους. Πως όσα πετύχαμε όλοι μαζί για τον τόπο μας δεν θα μας τα πάρει πίσω κανείς.

Αυτά τους λέμε και θα πράξουμε αναλόγως.

Και περιμένουμε:

 

  • Να διασφαλιστεί η επένδυση της Ελληνικός Χρυσός.
  • Να διασφαλιστεί η ομαλή αδειοδότηση, λειτουργία και ανάπτυξη των έργων.
  • Να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας στα Μεταλλεία Κασσάνδρας.
  • Να διασφαλιστεί το μέλλον μας και των παιδιών μας.

 

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΕΡΓΟΣ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Τα Σωματεία Εργαζομένων στα Μεταλλεία Κασσάνδρας.

Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Μεταλλείων Κασσάνδρας “Αγία Βαρβάρα”

Ο πρόεδρος – Δημήτριος Παπαγεωργίου

Σωματείο Υπογειτών Μεταλλείων Κασσάνδρας

Ο πρόεδρος – Χρήστος Ζαφειρούδας

Σωματείο Εργαζομένων Ολυμπιάδας Χαλκιδικής «Στοά 59»

Ο πρόεδρος – Νίκος Παναϊρλής

 

ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ

Με ανακοίνωσή του, το Επαγγελματικό Σωματείο Μεταλλωρύχων Υπογείων Στοών Μεταλλείων Κασσάνδρας Χαλκιδικής καλεί τα μέλη του να συμμετέχουν στην απεργιακή κινητοποίηση της Δευτέρας 15/01 για το πολυνομοσχέδιο. Διαβάστε την ανακοίνωση, η οποία υπογράφεται από το Διοικητικό Συμβούλιο:

«Συμμετέχουμε στην κινητοποίηση της Δευτέρας 15/01 ενάντια στο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο»

Για άλλη μια φορά η «αριστερή» Κυβέρνηση χτυπά το απεργιακό δικαίωμα και κάθε προοπτική για την εργατική τάξη της χώρας.

Οι εργαζόμενοι στα Μεταλλεία Κασσάνδρας θα συμμετέχουμε στον αγώνα ενάντια στο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο.

Τη Δευτέρα 15/1, μέρα ψήφισης των μέτρων, καλούμε όλους τους εργαζόμενους και το λαό της Χαλκιδικής, στο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη στις 6.30 μ.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Η ωμή παρέμβαση με νόμο στα συνδικάτα θα πάρει άμεση, μαχητική, αγωνιστική απάντηση!

Κάτω τα χέρια από την απεργία!»

Σε άλλη ανακοίνωση, το Σωματείο Εργατοτεχνιτών και υπαλλήλων ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ & Ελληνικός Χρυσός «Η Αγία Βαρβάρα», και το Επαγγελματικό Σωματείο Μεταλλωρύχων Υπογείων Στοών Μεταλλείων Κασσάνδρας Χαλκιδικής, παίρνουν θέση στο θέμα του Σκοπιανού:

«Εκπροσωπώντας Έλληνες πολίτες, εργαζόμενους, Βορειοελλαδίτες, Μακεδόνες, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε κατηγορηματικά την αντίθεση μας σε ονομασία της γειτονικής χώρας των Σκοπίων (FYROM), που θα περιέχει ως συνθετικό τον όρο “Μακεδονία”.

Η Μακεδονία αποτελεί την καρδιά της Ελλάδας, τιμημένη από τον Μεγάλο Αλέξανδρο, τον Φίλιππο και τον Αριστοτέλη. Ευτυχώς ή δυστυχώς για κάποιους, δεν ξεχνάμε την ιστορία μας και την ταυτότητα μας, και είμαστε απέναντι σε…

όποια πολιτική δύναμη ή παράταξη προτίθεται να στηρίξει ένα τέτοιο ξεπούλημα.

Δεν το επιτρέψαμε για τον ορυκτό μας πλούτο, δεν θα το επιτρέψουμε για την ιστορική μας συνείδηση.

Χωρίς καμία πολιτική στράτευση, δηλώνουμε ότι το σύνολο των εργαζομένων μεταλλωρύχων στα Μεταλλεία Κασσάνδρας οφείλει και θα συμμετέχει σε κάθε πάλη υπεράσπισης της ιστορίας, της ταυτότητας και της ελευθερίας μας.

Το οφείλουμε στους κόπους και τους αγώνες που ξέρουμε πολύ καλά να δίνουμε και να κερδίζουμε».

 

“ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ ΓΙΑ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΥΑΝΙΟ… ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΔΙΩΞΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ”

Το σχόλιο που ακολουθεί το βρήκαμε στις ομάδες που υπάρχουν στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης υπέρ της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη ΒΑ Χαλκιδική.

Δημοσιεύτηκε ανήμερα του εορτασμού Αγίου Νικήτα που οι μητέρες, οι σύζυγοι, οι κόρες και οι αδελφές των μεταλλωρύχων στη Μ. Παναγία προσευχήθηκαν για την επικράτηση της ειρήνης στην πολύπαθη περιοχή, όπως επίσης και να έχει αίσιο τέλος η νέα μεγάλη αγωνία που πέρασαν χιλιάδες οικογένειες μεταλλωρύχων και εργαζομένων στα μεταλλεία Κασσάνδρας.

Πρόκειται για ένα διαχρονικό σχόλιο, κατά τη γνώμη μας,  που έχει γραφτεί από μια νεαρή κάτοικο των Μαδεμοχωρίων, που περιγράφει την αγανάκτηση που επικρατεί στις τάξεις της τοπικής παραγωγικής κοινωνίας απέναντι σε όσους κυνηγούν τον μεταλλωρύχο, τα μεταλλεία, το ψωμί του και τολμούν επίσης να αμφισβητούν την αγάπη του για τον τόπο του.

Υπάρχουν μεγάλες αλήθειες σ’ αυτό το μικρό σε έκταση κείμενο και καλά θα κάνουν αυτοί που έχουν στραμμένο το μικροσκόπιο τους επάνω στα Μαδεμοχώρια της ΒΑ Χαλκιδικής και τους βιοπαλαιστές κατοίκους τους να τις προσέξουν.

“Καλησπέρα και από μένα!!

Συντοπίτες και συναγωνιστές σήμερα δώσαμε το παρόν στο Ιερό Προσκύνημα Μ.Παναγίας για να προσευχηθούμε υπέρ υγείας όλων μας και υπέρ της γαλήνης ΜΑΣ!

Εσείς μεγαλώσατε με το φόβο μήπως κλείσουν τα μεταλλεία…Εμείς, τα παιδιά σας έχουμε ένα αβέβαιο παρόν και ένα αβέβαιο μέλλον… δεν είστε σίγουροι αν αύριο θα έχετε να μας χαρτζιλικώσετε, να μας ψωνίσετε τα σχολικά μας, να μας σπουδάσετε!

ΚΑΙ ΔΕΝ φταίτε εσείς για αυτό…φταίει ο κάθε δημόσιος υπάλληλος που δυσφημεί την θάλασσα μας… φταίνε οι “κύριοι” τους οποίους καλέσατε πολλές φορές στον τόπο μας για να δούνε την θάλασσα και τα βουνά μας ΚΑΙ δεν έκαναν τον κόπο να εμφανιστούν… φταίνε όλοι αυτοί οι βολεψάκηδες του Δημοσίου και της κυβέρνησης των οποίων οι τσέπες είναι γεμάτες που εσείς έχετε χάσει τον ύπνο σας….

Στο μόνο που ίσως να “φταίμε” είναι που δεν φοράμε κουκούλες και δεν καίμε ξένες περιουσίες… έως πότε θα καθόμαστε και θα υπομένουμε; έως πότε θα γογγύζουμε κάθε φορά που μας χτυπάει την πόρτα η ανεργία;

Λοιπόν…..

ΑΡΚΕΤΑ τους αφήσαμε να νομίζουν ότι κυβερνούν τον τόπο μας!

ΑΡΚΕΤΑ καθίσαμε και ακούσαμε τόσες μπαρούφες περί αρσενικού και κυανίου!

ΑΡΚΕΤΑ μείναμε στα λόγια!

ΑΡΚΕΤΑ είδατε τα πονεμένα μάτια των παιδιών και των εγγονιών σας να σας κοιτούν με απορία για το μέλλον της οικογένειας!

Ο τόπος μας είναι η ζωή μας…δεν θα αφήσουμε και την επόμενη γενιά να ζει με τον φόβο της φτώχειας…. και πάνω ΑΠΟ ΟΛΑ δεν θα μας διώξει κανένας απο τον τόπο μας και δεν θα παίζει κανείς με την αγωνία μας.

Καληνύχτα σας”

 

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr, 22/9/2017]

«ΝΑΙ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ – ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ»

Θα έπρεπε ο καθένας από εμάς να μπει για λίγο στη θέση αυτών των ανθρώπων που διαδηλώνουν σήμερα έξω από το ΥΠΕΝ στη Μεσογείων.

Έχεις μια δουλειά, (πολλοί είχαν και πατέρα ή και παππού που δούλευε στα μεταλλεία), έχεις εγκατασταθεί σε έναν τόπο και μεγαλώνεις τα παιδιά σου και ξαφνικά σου ανακοινώνουν πως σε λίγες μέρες θα είσαι άνεργος, με αβέβαιο το μέλλον, με προοπτική να πρέπει να φύγεις από τον τόπο για να βρεις αλλού δουλειά.

Και όλα αυτά γιατί; Από ένα πείσμα, από ένα πολιτικό καπρίτσιο, από μια συνθηματολογία. Για να μπορέσει κάποια βουλευτής να θέσει ξανά υποψηφιότητα… Για να μπορέσει κάποιο κόμμα να δηλώσει στο μέλλον πως εμείς κρατήσαμε τιε «κόκκινες γραμμές μας»… Για να μπορέσουν κάποιοι να ικανοποιήσουν τις ιδεοληπτικές εμμονές τους…

ΔΕΝ πρέπει να συμβεί αυτό! Και δεν με νοιάζει τόσο το τι εικόνα θα δείξει η Ελλάδα στους υποψήφιους επενδυτές, όσο με νοιάζουν οι 2.500 χιλιάδες θέσεις εργασίας, οι πάνω από 5-6.000 άνθρωποι που εξαρτώνται άμεσα από αυτές, τα Μαντεμοχώρια που θα ερημώσουν, και η τοπική οικονομία που θα συρρικνωθεί όταν φύγει όλος αυτός ο τζίρος που δημιουργείται έμμεσα και άμεσα από την παρουσία Μεταλλείων και εργαζομένων. Και να μη μιλήσουμε για τις χιλιάδες επιπλέον θέσεις εργασίας που έχουν προαναγγελθεί στην πλήρη ανάπτυξη του έργου.

ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ, κοινωνικό και οικονομικό το κλείσιμο των Μεταλλείων. Οι περισσότεροι θα φύγουν και όσοι μείνουμε θα καταντήσουμε εποχικά γκαρσόνια κυνηγώντας «μαύρα» μεροκάματα… Αυτό είναι το όραμα για το τέλος της κρίσης; Αυτή είναι η «επόμενη σελίδα» για την Ελλάδα;

ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ τόσο της κυβέρνησης όσο και της εταιρείας ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΛΥΣΗ. Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει κοινή αποδεκτή λύση… Δεν μας ενδιαφέρουν ούτε οι συμβάσεις παραχώρησης πριν από δεκατόσα χρόνια, ούτε οι πολύπλοκοι όροι της διαιτησίας. Αν δύο μέρη κάτσουν σε ένα τραπέζι πάντα βρίσκεται λύση. Απλά μια συμβιβαστική λύση δεν εξυπηρετεί σήμερα το πολιτικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με τρικ τύπου διαιτησία προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποφύγει να λήξει αυτή η υπόθεση όσο αυτός είναι κυβέρνηση.

Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να σταματήσουν να είναι το μπαλάκι σε αυτό το παιχνίδι πινγκ-πονγκ μεταξύ εταιρείας και κυβέρνησης. Και επειδή πάντα τα δικαιώματά τους ιστορικά οι εργάτες τα κέρδιζαν με αγώνες, ο αγώνας μας θα τελειώσει μόνο με τη δικαίωσή μας. Δεν έχουμε διάθεση να παίξουμε το παιχνίδι κανενός, ιδιαίτερα όταν διακυβεύεται το ιερό δικαίωμα στην εργασία, το μέλλον του τόπου και το μέλλον των παιδιών μας.