Tag Archives: ιδιωτικοποιήσεις

ΤΕΛΟΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ

«[…] κάποιος που ενδιαφέρεται να τοποθετήσει τα κεφάλαιά του στην Ελλάδα “θέλει να δει επίλυση των προβλημάτων στο Ελληνικό και με την Eldorado”».

Για πρώτη φορά αφ’ ότου η χώρα μπήκε στα μνημόνια, ακούγονται το τελευταίο διάστημα από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες συντονισμένα μηνύματα ότι οι δανειστές θέλουν να δουν το τέλος τους και ότι αυτό είναι εφικτό.

Πηγές των θεσμών πιστώνουν στην κυβέρνηση αποφασιστικότητα, αλλά και οι ίδιοι εμφανίζονται τόσο πρόθυμοι να πουλήσουν μια θετική ιστορία , όπως λένε, ώστε θεωρούν εφικτό το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης –σε τεχνικό επίπεδο– μέσα σε τέσσερις ημέρες: από την επιστροφή τους στις 28 Νοεμβρίου έως το Eurogroup της 4ης Δεκεμβρίου. Και αυτό παρά το γεγονός ότι μέχρι στιγμής έχει υλοποιηθεί μόνο το 30% των περίπου 100 προαπαιτουμένων.

Η Ευρώπη έχει τους λόγους της να θέλει επιτέλους να κλείσει το δυσάρεστο κεφάλαιο της Ελλάδας και να πάψει να εκταμιεύει δάνεια προς την Αθήνα, καθώς στις Βρυξέλλες προετοιμάζονται για μια διετή μετάβαση, έως τις ευρωεκλογές του 2019, στο νέο κεφάλαιο της ευρωπαϊκής ιστορίας, χωρίς τη Βρετανία, με ένα νέο πλαίσιο για την Οικονομική και Νομισματική Ενωση, για την τραπεζική ένωση αλλά και για το θέμα των εσωτερικών συνόρων.

Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα έχουν ήδη τελειώσει και, κυρίως, δεν σημαίνει ότι οι δανειστές έχουν πεισθεί για την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα και στην ευημερία μετά τις 20 Αυγούστου του 2018. Αντιθέτως, σε συνομιλίες τους διακρίνεται ξεκάθαρα η ανησυχία τους για τη μεσοπρόθεσμη αναπτυξιακή προοπτική της Ελλάδας.

Μάλιστα, επισημαίνουν στους συνομιλητές τους ότι «η Ελλάδα εξακολουθεί να μην είναι ελκυστική στους επενδυτές». Και παρότι αναφέρονται στην πραγματοποίηση κάποιας προόδου σε σχέση με τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας, δεν κρύβουν ότι κάποιος που ενδιαφέρεται να τοποθετήσει τα κεφάλαιά του στην Ελλάδα «θέλει να δει επίλυση των προβλημάτων στο Ελληνικό και με την Eldorado». Ακόμη, εξακολουθούν να επισημαίνουν την ανάγκη να αποκτήσει η κυβέρνηση μεγαλύτερη «ιδιοκτησία» του προγράμματος και μιλούν για άλλες ιδιωτικοποιήσεις, πέραν του Ελληνικού, που έχουν μείνει πίσω, όπως της Εγνατίας Οδού.

Ιδιαίτερη πηγή ανησυχίας τους είναι οι τράπεζες, για τις οποίες προειδοποιούν ότι αν δεν πετύχουν, η Ελλάδα ίσως μεν καταφέρει να εξασφαλίσει ένα ρυθμό ανάπτυξης 2% το 2018, αλλά μετά θα σταματήσει. Εξ ου και η πίεση για την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.

Ωστόσο, διαμηνύουν σε κάθε τόνο ότι «δεν θέλουν να επαναληφθεί το 2014», όταν η χώρα έφτασε ένα βήμα πριν από το τέλος του δεύτερου μνημονίου και τελικά χρειάστηκε ένα τρίτο.

Στην Ευρώπη, έχουν ετοιμάσει το χρονοδιάγραμμα για το «τελευταίο μίλι», όπως το ονομάζουν, του ελληνικού προγράμματος. Θέλουν να υπάρξει «συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο» (Staff Level Agreement) για την τρίτη αξιολόγηση έως το Eurogroup της 4ns Δεκεμβρίου και στη συνέχεια ολοκλήρωση των εκκρεμών προαπαιτούμενων, ώστε να κλείσει και τυπικό n αξιολόγηση και να ληφθεί η απόφαση εκταμίευσης της δόσης στο Eurogroup της 22ας Ιανουαρίου του 2018. Φυσικά, για να κλείσει η αξιολόγηση, η κυβέρνηση θα κληθεί να πάρει κάποιες δύσκολες αποφάσεις, όπως για την πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ – σε αυτό οι θεσμοί εμφανίζονται ανυποχώρητοι.

Αμέσως μετά –αν έχουν εξελιχθεί όλα σύμφωνα με το σχέδιο– θα αρχίσει η συζήτηση για την «επόμενη μέρα» του μνημονίου. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι παράλληλα θα ξεκινήσουν και οι διαπραγματεύσεις για το χρέος, αλλά τίποτα επίσημο, μόνο σε τεχνικό επίπεδο, χωρίς εντολή των υπουργών Οικονομικών.

Στόχος είναι να έχουν όλα αποφασιστεί έως τον Μάιο με Ιούνιο, μαζί με την τέταρτη και τελευταία αξιολόγηση. Ένας σχεδιασμός που αποκτά τεράστιο πολιτικό ενδιαφέρον για την κυβέρνηση, προκείμενου να αποφασίσει τον εκλογικό χρόνο.

Σύμφωνα με την ανάλυση των θεσμών, η λύση της επόμενης μέρας πρέπει να εξασφαλίζει ισορροπία ανάμεσα στις επιθυμίες των αγορών, που θέλουν βιώσιμο χρέος και αξιοπιστία, της Ευρωζώνης, η οποία ενδιαφέρεται για την εφαρμογή των πολιτικών δημοσιονομικής σταθερότητας μεσοπρόθεσμα, και της Ελλάδας, για ένα πλαίσιο υποστήριξης και εποπτείας που να της επιτρέπει την επιστροφή στην κανονικότητα.

Αυξημένη εποπτεία

Στο πλαίσιο αυτό, επικρατέστερο σενάριο παραμένει η έξοδος μεν από το μνημόνιο, αλλά όχι ακριβώς «καθαρή», με την έννοια ότι θα συνοδεύεται από αυξημένη εποπτεία (γίνεται αναφορά σε μια παραλλαγή του προβλεπόμενου, σχεδόν μνημονιακού , πλαισίου της ενισχυμένης προληπτικής γραμμής στήριξης). Επίσης, η ελάφρυνση του χρέους θα εφαρμοστεί σταδιακά και πιθανότατα υπό όρους τήρησης συγκεκριμένων δεσμεύσεων.

Το σχέδιο θα συνοδεύεται από μια «εγγύηση» της τάξης των 9 δισ. ευρώ από τον ESM (το πρώτο τμήμα ίσως εκταμιευθεί με τη δόση της τρίτης αξιολόγησης, του Ιανουαρίου του 2018) ως «μαξιλάρι ασφαλείας» για να επιστρέψει n χώρα στις αγορές. Το «μαξιλάρι» θα συμπληρωθεί με 4-6 δισ. ευρώ από την Ελλάδα, ώστε να φτάσει συνολικά τα 13-15 δισ. ευρώ.

Βασικό επιχείρημα του θετικού σεναρίου των θεσμών αποτελεί, εξάλλου, η εκτίμησή τους ότι n Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει πλέον θέμα ρευστότητας, καθώς διαθέτει πάνω από 5-6 δισ. ευρώ, συν 3-5 δισ. που θα μπορούσε να αντλήσει από τους φορείς της γενικής κυβέρνησης.

 

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, της Ειρήνης Χρυσολωρά, 19/11/2017]

ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΞΑΝΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Την επανεκκίνηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων δρομολογεί, για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση. Έπειτα από καθυστερήσεις μηνών και υπό την πίεση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για τον διορισμό του νέου διοικητικού συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ, ενώ αναμένονται οι αντίστοιχες διεργασίες για την Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών.

Αμφότερες αποτελούν θυγατρικές της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ), του πλέον γνωστού “Υπερταμείου” στον έλεγχο του οποίου τελούν άμεσα το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (“ΤΧΣ”), το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (“ΤΑΙΠΕΔ”), η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (“ΕΤΑΔ”) και η Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (“ΕΔΗΣ”).

Υπό το Υπερταμείο που θα λειτουργεί ως ένα κρατικό επενδυτικό κεφάλαιο, θα βρεθεί το σύνολο σχεδόν της δημόσιας περιουσίας, συμμετοχές σε κρατικές επιχειρήσεις και ΔΕΚΟ, περί τα 72 χιλιάδες ακίνητα (εκτιμάται ότι περίπου 1.000 είναι αξιοποιήσιμα) και λοιπά περιουσιακά στοιχεία (δικαιώματα παραχώρησης κ.λπ.). Με βάση τη συμφωνία που έχει υπογραφεί με τους πιστωτές, η ΕΕΣΥΠ πέρα από την αυτονομία και τις υπερεξουσίες που αποκτά, απαγκιστρώνεται σε σημαντικό βαθμό από αγκυλώσεις και εμπόδια που στο παρελθόν είχαν καθυστερήσει την πορεία των ιδιωτικοποιήσεων. Η λειτουργία του, ωστόσο, αποτελεί ένα πολύ μεγάλο στοίχημα, δεδομένης της αναποτελεσματικής λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού, του δαιδαλώδους νομοθετικού πλέγματος, των συγκεχυμένων αρμοδιοτήτων και των χρονοβόρων αδειοδοτικών διαδικασιών.

Το ΤΑΙΠΕΔ

Η συγκρότηση σε σώμα, με ισχύ από 6 Νοεμβρίου 2017, του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να δώσει νέα ώθηση στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αξιοποίησης που καλείται να υλοποιήσει το ταμείο. Τη θέση του Προέδρου του Δ.σ. αναλαμβάνει ο Άρης Ξενόφος, στέλεχος με πολυετή εμπειρία στον τραπεζικό κλάδο και στη διαχείριση

Κεφαλαίων, ο οποίος έχει διατελέσει μεταξύ άλλων Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στην Alpha Asset Management, Διευθύνων Σύμβουλος στη Eurobank Asset Management και Πρόεδρος της ΕΘΕ. Νωρίτερα, στη θέση του CEO του Ταμείου τοποθετήθηκε ο Ριχάρδος Λαμπίρης, μεταξύ άλλων, επικεφαλής του τμήματος Εξαγορών και Συγχωνεύσεων της HSBC Bank plc για την Ελλάδα και Κύπρο, με έμφαση στις ιδιωτικοποιήσεις.

Το ΤΑΙΠΕΔ θα επιδιώξει να επισπεύσει τις διαδικασίες για μια σειρά διαγωνισμών που έχουν καθυστερήσει. Μεταξύ αυτών, οι διαγωνισμοί για τις μαρίνες σε Χίο και Άλιμο, αλλά και Θεσσαλονίκη, η παραχώρηση της Εγνατίας Οδού, ο διαγωνισμός για την παραχώρηση του λιμένα Αλεξανδρούπολης Α.Ε. (ΟΛΑ Α.Ε.), και η παραχώρηση του 5% του ΟΤΕ, για την οποία αναμένεται ακόμη να προσληφθούν σύμβουλοι. Σε αναμονή παραμένει και το θέμα της αξιοποίησης του ακινήτου στην Αφάντου της Ρόδου, αποκρατικοποίηση η τύχη της οποίας αγνοείται λόγω αρχαιολογίας.

Η ολοκλήρωση των διαδικασιών για τον ΟΛΘ, ΔΕΣΦΑ και των υπόλοιπων ενεργειακών αξιοποιήσεων, της ΕΕΣΣΤΥ και, φυσικά, του Ελληνικού θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την μέχρι σήμερα προσπάθεια. Στην περίπτωση του λιμένα Θεσσαλονίκης τα έγγραφα που απαιτούνταν να συμπληρωθεί ο φάκελος της κοινοπραξίας και να προχωρήσει ο έλεγχος της σύμβασης παραχώρησης από το Ελεγκτικό Συνέδριο έφτασαν στο ΤΑΙΠΕΔ και πραγματοποιήθηκε η κατάθεσή τους.

Αυτό όμως που αποτελεί το μεγάλο διακύβευμα είναι η ανάπλαση της έκτασης των 6,2 χιλιάδων στρεμμάτων στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, η οποία θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει μέχρι τον Νοέμβριο του 2016. Η σύμβαση παραχώρησης που υπεγράφη τον Νοέμβριο του 2014 μεταξύ Δημοσίου και του επενδυτικού σχήματος με επικεφαλής την Lamda Development, προέβλεπε την ολοκλήρωση των απαιτούμενων γραφειοκρατικών διαβημάτων σε μία διετία. Αυτό δεν συνέβη, αντίθετα η επένδυση των 8 δισ. ευρώ παραμένει ακόμη υπό αρχαιολογικό κλοιό, με αποτέλεσμα Ευρωπαίοι αξιωματούχοι να χαρακτηρίζουν την επένδυση “σύμβολο κακοδιαχείρισης και καθυστέρησης”.

Σε ό,τι αφορά στην ΕΔΗΣ, θα μεταφερθούν στην θυγατρική της ΕΕΣΥΠ οι συμμετοχές σε ΔΕΗ (34%), ΕΥΔΑΠ (51%), ΕΥΑΘ (51%), ΟΣΕ, Αττικό Μετρό, Κτιριακές Υποδομές, ΟΑΣΑ και τις θυγατρικές του ΟΣΥ & ΣΤΑΣΥ, ΟΑΚΑ, Διεθνές Αεροδρόμιο Αθηνών, Ελληνικές Αλυκές, Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ), ΕΤΒΑ, ΒΙΠΕ, ΑΕΔΙΚ, ΟΚΑΑ, ΚΑΘ, ΔΕΘ, ΕΛΒΟ (σε ειδική εκκαθάριση), HELEXPO, ΚΑΕ (0,92%), Διώρυγα Κορίνθου, Οργανισμός Κεντρικών Αγορών και Αλιείας (ΟΚΑΑ), Κεντρική Αγορά Θεσσαλονίκης

Οι καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση σημαντικών ιδιωτικοποιήσεων έχουν ήδη μέχρι στιγμής κοστίσει στην επίτευξη των μνημονιακών στόχων, ήτοι της εισροής 6 δισ. ευρώ συνολικά για την τριετία 2016-2018 (σ.σ. Αύγουστος 2018, όταν και λήγει το τρίτο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής). Είναι χαρακτηριστικό πως στο προσχέδιο του προϋπολογισμού 2018, τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις για το ερχόμενο έτος ανέρχονται στα επίπεδα των 1,15 δισ. ευρώ και για το 2017 τοποθετούνται στα 1,5 δισ. ευρώ. Τα μεγέθη αυτά είναι αισθητά μειωμένα σε σχέση με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Προσαρμογής (ΜΠΔΣ 2018-2021) που προέβλεπε έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις ύψους 2,15 δισ. ευρώ μέσα στο 2017 και 2,07 δισ. ευρώ το 2018.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Νίκου Χρυσικόπουλου, 30/10/2017]

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Η ΣΑΜΠΟΤΑΖ;

Μία νέα τοποθέτηση που θα αλλάξει τον ρου της… παγκόσμιας ιστορίας έλαβε χώρα προχθές στο υπουργείο Οικονομικών: ανέλαβε καθήκοντα Γενικής Γραμματέως Δημόσιας Περιουσίας η Πέτη Πέρκα, μετακομίζοντας από το υπουργείο Μεταφορών σε μία κρίσιμη θέση, που έχει ως βασικό στόχο τις ιδιωτικοποιήσεις και την προσέλκυση επενδύσεων. Η Πέρκα είναι βασικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στην Βόρεια Ελλάδα, ενώ ως επικεφαλής του τμήματος Χωρικού Σχεδιασμού και Υποδομών του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν εκείνη που είχε συντάξει την έκθεση κατά της… εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής. Μ’ άλλα λόγια, η κυβέρνηση επιφόρτισε με το πολύτιμο έργο προσέλκυσης επενδύσεων ένα στέλεχος που δεδηλωμένα έχει προσπαθήσει να διώξει μια επένδυση! Άρα, πρόκειται για σαμποτάζ στις επενδύσεις εκτός κι αν τώρα η κ. Πέρκα έχει αλλάξει απόψεις. ..

[ΠΗΓΗ: ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 05/03/2017]

ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΤΟΥΝΕΛ…

assets_LARGE_t_420_54455536Αν κοιτάξετε τις ειδήσεις για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης το 2016 θα διαβάσετε για μισθούς και πληρωμές που έχουν μήνες να καταβληθούν και προσπάθειες πολιτικών να εξασφαλίσουν κάποιο κονδύλι που έχουν αφαιρέσει από κάποια άλλη πληττόμενη από την κρίση κατηγορία.

Το μέλλον της εταιρείας ήταν και παραμένει αβέβαιο… το ίδιο και των εργαζομένων σε αυτήν αλλά και των προμηθευτών παραγωγών τεύτλων. (Βλέπε: Σε αδιέξοδο και πάλι η ΕΒΖ).

Αυτό είναι το τίμημα του αγώνα που έδωσαν εργαζόμενοι και κόμματα η εταιρεία να μην ιδιωτικοποιηθεί όσο είχε κάποια αξία, αλλά να μείνει υπό τη σκέπη του δημοσίου για να έχουν και οι πολιτικοί να πουλάνε καμιά εκδούλευση έναντι ψήφων…

Θα μου πείτε εδώ κινδυνεύουν να κατεβάσουν ρολά και να προκαλέσουν έμφραγμα στην οικονομία και τη χώρα η ΔΕΗ και τα ΕΛΤΑ, με τη Βιομηχανία Ζάχαρης θα ασχολούμαστε;  Η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα αποφύγουμε τα χειρότερα στους δύο πάλαι ποτέ πανίσχυρους κρατικούς γίγαντες.

Η ΕΒΖ προσφέρεται σαν παράδειγμα γιατί βρίσκεται σε πιο προχωρημένη φάση αποσύνθεσης κάτι που προδιαγράφει σε γενικές γραμμές και την πορεία των άλλων πανίσχυρων κρατικών εταιρειών αλλά και του ίδιου του ελληνικού κράτους σε ότι αφορά μισθούς και συντάξεις.

Εντελώς αντίθετη πορεία από τις παραπάνω έχει ακολουθήσει τα τελευταία χρόνια μια άλλη εταιρεία η οποία όμως κατάφερε να απεγκλωβιστεί έγκαιρα από την αγκαλιά του πελατειακού κράτους.

Πρόκειται για  τη γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη η οποία  ίσως να αποτελεί ένα από τα καλύτερα μοντέλα πλοήγησης για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση χρεοκοπίας. Η εταιρεία ανήκε στην Αγροτική Τράπεζα κατά πλειοψηφία μέχρι πριν λίγα χρόνια έχοντας όλα τα “κουσούρια” του ευρύτερου δημοσίου: χαμηλή ανταγωνιστικότητα, ζημιές οι οποίες κατέληγαν να τις πληρώνουν οι φορολογούμενοι.

Πριν λίγα χρόνια, μετά από πολλά εμπόδια από συνδικαλιστές και βουλευτές και άλλους με το αζημίωτο θεράποντες της ευημερίας του λαού, κατάφερε να ιδιωτικοποιηθεί.

Από τότε οι ειδήσεις που δημοσιεύονται στον τύπο αφορούν μόνο θετικές εξελίξεις. Οι εργαζόμενοι και οι προμηθευτές πληρώνονται στην ώρα τους και τίποτα από τα φοβερά που καταγγέλλονταν ότι θα αντιμετωπίσουν καταναλωτές, εργαζόμενοι και κτηνοτρόφοι παραγωγοί δεν έχει συμβεί. (Βλέπε: Δωδώνη: Εκπλήρωσε πλήρως τις οικονομικές της υποχρεώσεις στους παραγωγούς).

Η εταιρεία έχει στρέψει την προσοχή της στις εξαγωγές ενώ έχει αποκτήσει και παραγωγική μονάδα στην Κύπρο.

Με βάση τον ισολογισμό της ηπειρώτικης γαλακτοβιομηχανίας, οι πωλήσεις της ξεπέρασαν πέρυσι τα 92,645 εκατ. ευρώ από 83,066 εκατ. ευρώ το 2013, σημειώνοντας άνοδο 11,53%.

Τα μικτά κέρδη της ενισχύθηκαν κατά 27,55% στα 19,176 εκατ. ευρώ, άνοδο 90% κατέγραψαν τα κέρδη προ φόρων της τα οποία ανήλθαν σε 2,36 εκατ. ευρώ ενώ τα καθαρά της κέρδη δεκαπλασιάσθηκαν φτάνοντας το 1,761 εκατ. ευρώ από 166.915 ευρώ.

Η ειδησεογραφία για την εταιρεία αντί υποσχέσεων υπουργών για την καταβολή έναντι δεδουλευμένων και προαναγγελίες απεργιών, είναι σαν την παρακάτω: “Σε δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στοχεύει και τη νέα χρονιά η Δωδώνη, η οποία τα δυο τελευταία χρόνια μεγάλωσε το προσωπικό της κατά 40%. Χθες, η διοίκηση της γαλακτοβιομηχανίας ανακοίνωσε σε εκπροσώπους του Σωματείου των Εργαζομένων την πρόσληψη εννέα επιπλέον υπαλλήλων ως μόνιμο προσωπικό και τόνισε ότι οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού θα αυξηθούν κατά 5% σε σχέση με το 2014. Παράλληλα, τους διαβεβαίωσε ότι ο προϋπολογισμός της εταιρείας για το 2015 δεν περιλαμβάνει περικοπές μισθών.

Πρόσφατα η Δωδώνη θέλοντας να σταθεί στο πλευρό των παραγωγών της, οι οποίοι βιώνουν δύσκολες στιγμές λόγω της σφοδρής κακοκαιρίας που πλήττει την περιοχή, αποφάσισε να συντομεύσει το χρόνο πληρωμής αγοράς γάλακτος για το μήνα Φεβρουάριο. Έτσι, προ ημερών προέβη σε έκτακτη κατάθεση στους τραπεζικούς λογαριασμούς των παραγωγών της ζώνης γάλακτος, προς έμπρακτη στήριξη της αγροτικής οικονομίας της περιοχής μας…”

Η στήλη αυτή είχε υποστηρίξει με σθένος την ιδιωτικοποίηση τόσο της Δωδώνης, όσο και της ΕΒΖ, της ΔΕΗ, των ΕΛΤΑ, ακόμη και δημοσίων υπηρεσιών του εγγύτερου κράτους. Στην περίπτωση της πορείας της Δωδώνης αισθάνεται δικαιωμένη. Το ίδιο και στις άλλες που έμειναν κρατικές. Ας πρόσεχαν…

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Κώστα Στούπα, 1/01/2017]