Tag Archives: επιχειρηματικότητα

Η “ΜΠΑΝΤΙΕΡΑ ΡΟΣΑ” ΤΟΥ ΣΕΒ

1976282«[…]κατά τον πρόεδρο του ΣΕΒ όλα λειτουργούν αν όχι ρολόι, τουλάχιστον σε απόλυτα θετική κατεύθυνση. Αφήστε που  εκτίμησε ότι “θα υπάρξουν αναπτυξιακά αντίβαρα που θα ισοσκελίσουν τα φορολογικά βάρη και θα δημιουργήσουν αναπτυξιακή άνθιση”! Αναπτυξιακή άνθιση… Ειλικρινά, ούτε στο Μαξίμου δεν είναι τόσο ενθουσιώδεις».

Την αρχή της προσέγγισης την είχε κάνει ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος. Ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ είχε μία αρκετά θερμή σχέση με τον ανερχόμενο Αλέξη Τσίπρα, ιδιαίτερα μάλιστα από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση. Και σήμερα, ο Θόδωρος Φέσσας όχι μόνο παίρνει τη σκυτάλη του φλερτ με την… “πρώτη φορά αριστερά”, αλλά τα δίνει όλα!

Έχουν δοθεί και στο παρελθόν αφορμές, όπως τότε στις αρχές Ιανουαρίου που ο πρόεδρος του ΣΕΒ έδινε στήριγμα και άλλοθι στον πρωθυπουργό σε εκείνη την περίεργη συνάντηση φορέων των εργοδοτικών οργανώσεων με τον… στριμωγμένο Αλέξη Τσίπρα. Όπου συμφώνησε στην αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών από τις επιχειρήσεις, ερήμην της βούλησης των Επιμελητηρίων και πλήθους επιχειρηματικών οργανώσεων. Όμως αυτή τη φορά ο πρόεδρος του ΣΕΒ δεν δίστασε να πάρει ξεκάθαρη στην ουσία θέση υπέρ του κ. Τσίπρα και κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Υπενθυμίζω ότι ερωτώμενος (σύμφωνα και με το ρεπορτάζ του Capital.gr) για τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ζητά εκλογές, σημείωσε ότι “αν κάποιος βάζει βάρος σε μια οικονομία που είναι έτοιμη να τρέξει, αυτό είναι ένα θέμα που δεν μπορούμε να λύσουμε εμείς”. “Με τη σωστή κατεύθυνση η οικονομία μπορεί να προχωρήσει ιδιαίτερα αφού η δημοσιονομική προσαρμογή έχει ήδη δρομολογηθεί με τα τελευταία μέτρα”.

Τέτοιο καρφί στον Κυριάκο δεν έχει ρίξει ούτε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Τι είπε με άλλα λόγια ο κ. Φέσσας; Ότι η συνεχής απαίτηση του αρχηγού της ΝΔ για εκλογές, αποτελεί τροχοπέδη και βάρος, τρικλοποδιά για μία οικονομία που είναι έτοιμη να ξεχυθεί προς τα εμπρός. Και συνεπώς πρέπει να σπάσει. Τον κατέκρινε…

Γιατί προφανώς κατά τον πρόεδρο του ΣΕΒ όλα λειτουργούν αν όχι ρολόι, τουλάχιστον σε απόλυτα θετική κατεύθυνση. Αφήστε που  εκτίμησε ότι “θα υπάρξουν αναπτυξιακά αντίβαρα που θα ισοσκελίσουν τα φορολογικά βάρη και θα δημιουργήσουν αναπτυξιακή άνθιση”! Αναπτυξιακή άνθιση… Ειλικρινά, ούτε στο Μαξίμου δεν είναι τόσο ενθουσιώδεις. Αναπτυξιακά αντί άρα που θα ισοσκελίσουν τα φορολογικά βάρη… Αντε να το πει αυτό ο κ. Σταθάκης… Αλλά ο κ. Φέσσας;

Είναι κατανοητό ότι το νούμερο ένα ζητούμενο για την επιχειρηματικότητα είναι να ξεκινήσουν και πάλι οι δουλειές, να ανοίξει η αγορά, να λειτουργήσει η οικονομία. Και εύλογος ο διάλογος του ΣΕΒ ακόμη και με μια αντιεοιχειρηματική και αντιαναπτυξακή κυβέρνηση στην κατεύθυνση αυτή. Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι του να μιλάς περίπου ωσάν κυβερνητικός εταίρος, σίγουρα υπάρχει μεγάλη απόσταση.  Τα έχει βρει σχεδόν πλήρως ο πρόεδρος του ΣΕΒ (αφού δεν ασκείται ούτε καν κριτική…) με ποιον; Με τον επικεφαλής μιας κυβέρνησης που μέχρι τώρα όχι μόνο δεν έχει επιδείξει αναπτυξιακή διάθεση αλλά αντίθετα έχει κάνει πολύ μεγάλη ζημιά σε όλες τις μεγάλες επενδύσεις στη χώρα. Μια κυβέρνηση λαϊκιστική και φορομπηχτική. Πώς είναι δυνατόν να την στηρίζει;

Με την τακτική αυτή, ο πρόεδρος του ΣΕΒ δίνει στον πρωθυπουργό όχι μόνο άλλοθι στην πολιτική του και στις συμφωνίες που υπογράφει, αλλά του προσφέρει και “διαβατήριο” και “πιστοποιητικά” αλλά και τον κατάλληλο δούρειο ίππο για να προσεγγίσει ευρύτερα μεγαλοαστικά στρώματα και συμφέροντα. Το ζήτημα βέβαια είναι ποιο εν τέλει είναι το αντιστάθμισμα αυτής της υποταγής. Ας ελπίσουμε να είναι το άνοιγμα νέων δουλειών και κάποια αναπτυξιακή στροφή, προς όφελος της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας.

[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 19/5/2016]

ΕΛΛΑΔΑ: Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΧΘΡΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ, ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!!!

ependyseis-660_5_0Την Τρίτη 9/02, ο οικονομικός αναλυτής Πέτρος Λάζος δημοσίευσε στο capital.gr ένα άρθρο με τίτλο «Ίδιο τραγούδι σε διαφορετικές διασκευές», όπου ανέλυε τα αίτια της απίστευτης βουτιάς του Χρηματιστηρίου και της επιστροφής του δείκτη σε επίπεδα 1989.

Προσπαθώντας να εντοπίσει τους λόγους που καθοδηγούν αυτή την τόσο καταστροφική πορεία, απευθύνθηκε σε έξι γνωστούς του (ξένους) fund managers, που είναι ανεξάρτητοι μεταξύ τους. Κάποιοι δεν γνωρίζονται καν. Όλοι ανεξαιρέτως, κατά καιρούς, έχουν ασχοληθεί σοβαρά με επενδύσεις στην Ελλάδα και εξακολουθούν όλοι να την παρακολουθούν… Διαβάστε τη συνέχεια:

«[…] Στόχευα να συγκεντρώσω περισσότερες γνώμες, αλλά στον έκτο σταμάτησα. Διότι, το εντυπωσιακότερο όλων, οι απαντήσεις ήταν πανομοιότυπες επί της ουσίας. Ο κάθε ένας χρησιμοποιούσε διαφορετικές λέξεις, αλλά τα νοήματα, ήταν ταυτόσημα. Σαν να άκουγα κασέτα με το ίδιο τραγούδι, σε έξι διαφορετικές διασκευές. Όλοι έδωσαν τέσσερις σαφείς λόγους που η ελληνική αγορά επιδεικνύει αυτή τη συμπεριφορά και που, κατά την άποψή τους, θα συνεχίσει να το κάνει για όσο δεν συμβαίνουν σημαντικότατες αλλαγές. Αναλυτικά οι λόγοι που θεωρούν σαν αιτίες του Αρμαγεδδώνα που πλήττει την Λεωφόρο Αθηνών και την ελληνική οικονομία γενικότερα, τις τελευταίες εβδομάδες:

Α. Η αντιμετώπιση της ελληνικής κυβέρνησης στο προσφυγικό πρόβλημα. Θεωρείται πως είναι εξαιρετικά χαλαρή και χωρίς την απαιτούμενη προσπάθεια καταπολέμησης και λύσης του προβλήματος. Ο φόβος είναι πως θα καταλήξει η χώρα να είναι ένα τεράστιο στρατόπεδο προσφύγων. Που δεν θα μπορούν να μετακινηθούν είτε προς άλλες χώρες της ΕΕ, είτε προς τρίτες. Με την οικονομία να μην μπορεί να εκμεταλλευτεί την άπλετη παροχή φτηνού εργατικού δυναμικού, λόγω έλλειψης παραγωγικών δομών και ύφεσης, η εικόνα μοιάζει εφιαλτική…

Β. Η πολιτική αβεβαιότητα που, εδώ και μερικές μέρες, έχει διαφανεί ξεκάθαρα. Όλες αυτές οι κυβερνητικές κορώνες και διαρροές ενώ η χώρα βρίσκεται σε αναβρασμό και κομμένη σε κομμάτια, από τις κινητοποιήσεις των αγροτών, δείχνουν απώλεια διακυβέρνησης και ελέγχου. Ο φόβος είναι πως είτε θα χρειαστούν νέες εκλογές, είτε θα υπάρξει ακυβερνησία για μεγάλο διάστημα…

Γ. Οι καθυστερήσεις που δημιουργεί η κυβέρνηση στην ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, λόγω των πολιτικών προβλημάτων που της δημιουργούν τα μέτρα που είναι υποχρεωμένη (και αναγκασμένη) να νομοθετήσει. Ο φόβος είναι να μην υπάρξει έγκαιρη ολοκλήρωση και να επαναληφθεί η περίοδος Φεβρουάριος-Ιούλιος 2015. Με όλες τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει αυτό (Grexit, Grexident κ.λπ.)

Δ. Όλοι (χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση) θεωρούν την Ελλάδα σαν τη χώρα με το περισσότερο εχθρικό περιβάλλον για επενδυτές, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Και μία από τις πέντε με τα πιο εχθρικά περιβάλλοντα, στον κόσμο. Όπως μάλιστα με ενημέρωσαν, ακόμη και τα vulture funds που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την αγορά των κόκκινων δανείων των τραπεζών, απέσυραν το ενδιαφέρον τους. Γίγαντες σαν την Αμερικανική KKR και την Ισπανική Actua, αποφάσισαν πως η Ελλάδα δεν είναι φιλική προς τους επενδυτές.  Αν συνδυάσετε αυτή την είδηση, με την επίσκεψη της επικεφαλής του S.S.M.  Daniele Nouy στηνχώρα μας, το ποιος είναι ο ένας φόβος, γίνεται εύκολα αντιληπτό. Ο δεύτερος, φυσικά, είναι πως δεν θα υπάρξει η παραμικρή επένδυση. Και όλοι γνωρίζουμε πόσο αναγκαίες είναι…

Οι φίλοι fund managers έχουν και ένα πέμπτο σημείο, στο οποίο συμφωνούν. Αφορά την ενδεδειγμένη λύση, με δεδομένα τα προβλήματα που υπάρχουν. Όλοι συμφώνησαν πως μόνη λογική κίνηση στην παρούσα κατάσταση, θα ήταν η ανάληψη της διακυβέρνησης από μία τεχνοκρατική ομάδα, με πολύ μεγάλη κοινοβουλευτική στήριξη. Όταν εξήγησα ότι αυτό ήταν πολιτικά πολύ δύσκολο έως αδύνατο να πραγματοποιηθεί, έδωσαν άπαντες την ίδια απάντηση: “Ε, τότε…”.»

Άραγε τα διαβάζουν αυτά οι εγκέφαλοι της κυβέρνησης; Π.χ., ο κος Σκουρλέτης, ο κος Τσιρώνης… Ή ζουν στον «πρώτη φορά αριστερά» μακάριο κόσμο τους;

ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΤΗΣ BACARDI, ΤΟ ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΗ SOFTEX, & Η ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ELDORADO

e831baa722c34f05acb59f928ff367e5Το νήμα της επιχειρηματικότητας ξηλώνεται στην Ελλάδα με όλο και περισσότερες εταιρίες να αναζητούν έξοδο διαφυγής από την ελληνική αγορά. Σε μια καθημαγμένη από τη βαθιά ύφεση οικονομία που διψά για επενδύσεις όσο τίποτε άλλο – 80 δισ. την επόμενη τετραετία δια στόματος του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης Γιώργου Σταθάκη–, προκειμένου να βγει από το… σκοτεινό τούνελ στο οποίο έχει περιέλθει, λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας η αποχώρηση ομίλων ή η συρρίκνωση της εγχώριας παρουσίας τους. Νέο σάλπισμα φυγής πολυεθνικών κολοσσών από τη χώρα δόθηκε με την ανατολή του 2016, το οποίο μάλλον έκανε άσχημο ποδαρικό, στέλνοντας ανησυχητικά μηνύματα εντός και εκτός συνόρων. Η αναστολή των εργασιών στα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής που ανακοίνωσε ο διευθύνων σύμβουλος του καναδικού ομίλου Eldorado Gold, Πολ Ράιτ ως αποτέλεσμα των καθυστερήσεων στις αδειοδοτήσεις και της εχθρικής κυβερνητικής στάσης απέναντι στην επένδυση, η απόφαση της Bacardi Hellas μετά από 27 χρόνια αυτόνομης πορείας στην ελληνική αγορά αλκοολούχων ποτών να παραχωρήσει τη διανομή των προϊόντων της σε άλλες εταιρίες, αλλά και εκείνη της Bolton Group με έδρα την Ιταλία να βάλει λουκέτο στην ιστορική βιομηχανία χάρτου Softex, αποτελούν τα τελευταία επεισόδια σε ένα θρίλερ αποχωρήσεων που ξεκίνησε από το 2009, εντάθηκε τη διετία 2012 2013 και κορυφώθηκε από το δεύτερο μισό του 2015 μέχρι σήμερα. Αντί για ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, επέρχεται ακόμη μεγαλύτερη επιχειρηματική συρρίκνωση και απολύσεις. Μόνο από τις παραπάνω περιπτώσεις εκτιμάται πως θα χαθούν τουλάχιστον 1.000 θέσεις εργασίας, ρίχνοντας και άλλο νερό στο… μύλο μας ήδη υψηλής ανεργίας. Από την άλλη δε, η επιλογή πολυεθνικών γιγάντων να κουνήσουν μαντήλι στη χώρα μας στέλνει το μήνυμα εκτός συνόρων και σε δυνάμει ενδιαφερόμενους επενδυτές πως η Ελλάδα είναι μια χώρα αφιλόξενη για επενδυτικές εφορμήσεις.

 

[ΠΗΓΗ: ΗΧΩ ΤΩΝ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΩΝ, 26/01/2016]

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ… ΠΙΤΑ-ΓΥΡΟ

imageΚάθε δυο – τρία τετράγωνα ένα σουβλατζίδικο ή ένα μαγαζί με hot dog και στη σειρά μεγαλύτερες ή μικρότερες καφετέριες. Που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στη θέση εμπορικών καταστημάτων που έβαλαν λουκέτο. Αυτό είναι δυστυχώς σήμερα το Greek dream. Ένα σουβλατζίδικο ή μία καφετέρια. Ανάπτυξη με… πίτα γύρο δηλαδή…

Η υπόθεση “ανάπτυξη” εξακολουθεί να είναι μία δυσεπίλυτη εξίσωση για την κυβέρνηση. Και το χειρότερο είναι ότι δεν γίνεται καμία οργανωμένη δράση στην κατεύθυνση αυτή. Το πράγμα έχει αφεθεί στην τύχη του. Στο Μαξίμου νομίζουν ότι αν πουλήσουν 2-3 assets του δημοσίου θα εξασφαλιστούν δια μαγείας και ρυθμοί ανάπτυξης. Γελιούνται ασφαλώς και σε αυτό το θέμα όπως και στα περισσότερα που σχετίζονται με εφαρμογή οικονομικής πολιτικής. Δεν αρκεί να πουλάς. Πρέπει και να δημιουργείς.

Και από δημιουργία… μηδέν. Στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι από τη στιγμή που ανοίγουν μερικές χιλιάδες καφετέριες ή σουβλατζίδικα, η οικονομία κινείται. Από τη μία μπαίνει το ένα λουκέτο μετά το άλλο, χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας, απειλούνται με κλείσιμο πλέον καθώς τελειώνει η χρονιά ακόμη και εμπορικές επιχειρήσεις που αν βάλουν λουκέτο θα προκαλέσουν συστημικό κίνδυνο και η κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί ανοίγουν… ντελιβεράδικα.

Αυτό όμως δεν είναι παρά επιχειρηματικότητα της… απόγνωσης και της απελπισίας. Ρώτησα έναν καλό φίλο σε τράπεζα πώς χρηματοδοτούνται όλα αυτά τα “καφέ” και τα μαγαζιά της γρήγορης εστίασης. Μου εξήγησε λοιπόν ότι τα περισσότερα από αυτά χρηματοδοτούνται από τα “εφάπαξ” γονιών που βγήκαν σε σύνταξη, από χρήματα που προήλθαν από εθελούσιες εξόδους τα προηγούμενα χρόνια και από… λεφτά που ήταν στο στρώμα. Και συμπλήρωσε ότι η μοίρα της πλειοψηφίας αυτών των μικροεπιχειρήσεων είναι δυστυχώς το… λουκέτο.

Τα καταστήματα αυτά “ανακυκλώνονται” με περιοδικότητα 2-3 χρόνων μέσα στα οποία τα περισσότερα εξ αυτών κλείνουν για να ανοίξουν άλλα στη θέση τους. Σουβλατζίδικα, τυροπιτάδικα, μίνι καφετέριες, hotdogάδικα… Μαγαζιά αμφίβολης ποιότητας με στόχο το κόστος, που συνήθως καλύπτονται από προσωπική εργασία ή και απασχόληση πιτσιρικάδων χωρίς ασφάλιση και με πενιχρές αμοιβές. Ή και καθόλου αμοιβή καθώς χρησιμοποιούν νεαρούς δήθεν ως μαθητευόμενους και τους διώχνουν μετά από μερικές ημέρες πληρώνοντας ένα δύο “χαρτζιλίκια”.

Με μηδενική σχεδόν προσφορά στην επιχειρηματικότητα της χώρας είτε από αναπτυξιακή σκοπιά είτε από πλευράς εισροών. Είναι πάντως να απορεί κανείς. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψει κανείς την Ατλαντίδα, αρκεί να παρακολουθήσει τι γίνεται γύρω του. Γιατί για παράδειγμα σε αυτή τη χώρα δεν προωθείται η ανάπτυξη των startups; Γιατί δεν προωθείται η καινοτομία αντί για την… πίτα με γύρο; Δεν αναφέρομαι σε ευφάνταστα αναπτυξιακά σχέδια, αλλά στην “αλφαβήτα”. Στα βασικά.

Αλλά ποιος να νοιαστεί. Για ποια ανάπτυξη να μιλήσουμε; Στη χώρα που διώχνει τους σοβαρούς επενδυτές, στη χώρα που το φορολογικό σύστημα αλλάζει δύο και τρεις φορές το χρόνο, που το κράτος αιφνιδιάζει και “κλέβει” τον πολίτη και τον επιχειρηματία με φόρους με αναδρομική ισχύ, στη χώρα που η γραφειοκρατία υπάρχει για να μπλοκάρει κάθε προσπάθεια υγιούς επιχειρηματικότητας προκειμένου να δημιουργούνται “παράθυρα” για “αλισβερίσι”, διαπλοκή και “νταραβέρι”. Για να πλουτίζουν ενδιάμεσοι και διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί.

Πώς λοιπόν να υπάρξει σχέδιο για παράδειγμα να αναβαθμιστούν οι υπηρεσίες στον τουρισμό. Στη χώρα που ζει από τον τουρισμό εξακολουθεί να κυριαρχεί η πολιτική του “rooms to let”. Για να μη θιγούν τοπικά (και όχι μόνο) συμφέροντα, η χώρα θυμίζει τουριστικά… γύφτικο τσαντίρι ενώ έχει όλες τις προϋποθέσεις να γίνει… ελίτ. Έτσι αντιμετωπίζονται τα πάντα. Με προχειρότητα και… ό,τι κάτσει. Πίτα γύρο λοιπόν, και έχει ο Θεός…

[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 28/12/2015]