Tag Archives: επενδυτές

ΖΗΤΩ ΠΟΥ ΚΑΗΚΑΤΕ…

Το ξενοδοχείο Athens Ledra, Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016. Το ξενοδοχείο Athens Ledra κλείνει λόγω χρεών, αν και είναι υπερπλήρες, αφήνοντας χωρίς εργασία τους περίπου 150 εργαζόμένους που απασχολούνται σε αυτό. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Το ξενοδοχείο Athens Ledra, Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016. Το ξενοδοχείο Athens Ledra κλείνει λόγω χρεών, αν και είναι υπερπλήρες, αφήνοντας χωρίς εργασία τους περίπου 150 εργαζόμένους που απασχολούνται σε αυτό. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

«Στην κυβέρνηση, όπως μονότονα επαναλαμβάνουμε εδώ και πολλούς μήνες, έχουν την ψευδαίσθηση πως οι επενδυτές μοιάζουν με αιχμάλωτους από τον κρατικοδιαιτισμό  και την κομματοκρατία ψηφοφόρους, πως δηλαδή μπορούν να τους δουλεύουν με φθηνές υποσχέσεις…»

Με την Ανάσταση του 2016 θα έρθει και η ανάσταση της ελληνικής οικονομίας είχε δηλώσει πριν μερικούς μήνες ο πρωθυπουργός.

Την ίδια περίοδο περίπου ο Υπουργός των Οικονομικών κ. Τσακαλώτος είχε δηλώσει πως αν η διαπραγμάτευση με τους δανειστές δεν έχει κλείσει μέχρι το Μάη, ζήτω που καήκαμε…

Αισίως έχουμε εισέλθει στον Ιούνη και όχι μόνο ανάσταση δεν παρατηρείται στην οικονομία αλλά συνεχίζεται το σερί των λουκέτων γνωστών επιχειρήσεων. Την εβδομάδα που τρέχει έγινε γνωστό πως κατεβάζει ρολά ένα από τα ιστορικά μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας το Ledra Marriott αφήνοντας στο δρόμο περί τους 150 τουλάχιστον εργαζόμενους και η εταιρεία security Πυρσός που απασχολούσε 800 άτομα.

Ζήτω που καήκαμε λοιπόν…

Στην κυβέρνηση, όπως μονότονα επαναλαμβάνουμε εδώ και πολλούς μήνες, έχουν την ψευδαίσθηση πως οι επενδυτές μοιάζουν με αιχμάλωτους από τον κρατικοδιαιτισμό  και την κομματοκρατία ψηφοφόρους, πως δηλαδή μπορούν να τους δουλεύουν με φθηνές υποσχέσεις.

Στην κυβέρνηση τρέφουν την ψευδαίσθηση πως αφού έχουν τη στήριξη ή έστω την ανοχή του Σόιμπλε και της Μέρκελ έχουν στο τσεπάκι τη στήριξη των αγορών (δηλαδή των καταθετών, των επενδυτών και όλων αυτών που κινούν την οικονομία και δημιουργούν θέσεις εργασίας, εισοδήματα και επιτρέπουν σε μια κοινωνία να στέκεται στα πόδια της…).

Δεν είναι έτσι. Ο κ. Σόιμπλε και η κ. Μέρκελ έχουν απομονώσει την Ευρώπη από τις συνέπειες μιας ελληνικής κρίσης και δεν ασχολούνται πλέον με την Ελλάδα. Επειδή ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν μια έκφραση του αυξανόμενου ευρωσκεπτικισμού και της αριστερής εκδοχής εξόδου από την κρίση έχουν κάθε λόγο να τον αφήσουν να εφαρμόσει μερικά από αυτά που πρεσβεύει και εν συνεχεία η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας να χρησιμέψει σαν παράδειγμα προς αποφυγείν στις μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης.

Η Ελλάδα πάει καλά, δήλωσε δημόσια ο κ. Σόιμπλε, για να συμπληρώσει ότι η αύξηση των φόρων είναι μια ανοησία. Από τη μια πλευρά στηρίζει την κυβέρνηση έτσι που κανένας να μην μπορεί να τον κατηγορήσει πως της τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια, όπως έκανε με την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, αλλά από την άλλη πλευρά έχει ετοιμάσει και την αιτιολόγηση της ελληνικής αποτυχίας στη φράση “είναι και ανοησία”.

Στην κυβέρνηση τρέφουν την ψευδαίσθηση πως με δέκα αποκρατικοποιήσεις τύπου ΟΛΠ, Ελληνικού μπορούν να ανατάξουν την οικονομία. Οι αποκρατικοποιήσεις σίγουρα αποτελούν την αιχμή του δόρατος αλλά δεν επαρκούν. Ακόμη και 20 μεγάλες επενδύσεις σαν του ΟΛΠ να γίνουν στην Ελλάδα δεν αναμένεται να μειώσουν την ανεργία περισσότερο από μερικές δεκάδες χιλιάδες θέσεις.

Μπροστά στο 1,5 εκατ. ανέργων αυτό αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό.

Για να μειωθεί η ανεργία εκτός από την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων χρειάζεται και η δημιουργία ελκυστικού κλίματος για μικρές επενδύσεις από αυτές που απασχολούν από 3, 5 ή 15 άτομα.

Για μια ισχυρή εξωστρεφή οικονομία χρειάζεται ένας συνδυασμός μεγάλων επιχειρήσεων που θα έχουν οικονομία κλίμακας και την ανταγωνιστικότητα να διεκδικούν μερίδια σε ξένες αγορές και ένα πλήθος μικρότερων επιχειρήσεων πίσω που θα τις στηρίζουν σαν υπεργολάβοι και προμηθευτές.

30.000 χιλιάδες επιχειρήσεις των 10 ατόμων δημιουργούν 300.000 θέσεις εργασίας.

Η κυβέρνηση με το νέο φορολογικό και ασφαλιστικό εξοντώνει ακριβώς αυτήν την κατηγορία επαγγελματιών και επιχειρήσεων. Εξοντώνει το δικηγόρο,  το γιατρό, τον εστιάτορα, τον οινοποιό, τον μινιμαρκετά  με εισόδημα 50-100.000 ευρώ  το χρόνο που απασχολούν  3-10 άτομα.

Η εξόντωση των μικρών επιχειρήσεων δεν επιτρέπει στις μεγάλες να έρθουν να επενδύσουν στη χώρα, ακόμη και αν τους εκμηδένιζαν τη φορολογία, τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά.

Στην κυβέρνηση εκπονούν σχέδια τρεις κρατικοδίαιτοι καθηγητές και πέντε αργόσχολοι μαρξιστές. Είναι φυσικό να μην καταλαβαίνουν ούτε τι συμβαίνει στην οικονομία ούτε που οδηγούνται τα πράγματα.

Έχουν εφησυχασθεί τώρα πως αφού τους εγκρίνει τα σχέδια η Μέρκελ και ο Σόιμπλε πως τα πράγματα θα πάνε καλά. Νομίζουν πως αρκούν οι δηλώσεις ανανηψάντων μαρξιστών που παριστάνουν ή έχουν γίνει σοσιαλδημοκράτες για χάρη της καρέκλας, πως είναι φιλικοί προς την επιχειρηματικότητα για να προκύψουν οι επενδύσεις.

Οι αγορές δεν πείθονται με δηλώσεις αλλά με πράξεις. Οι πράξεις της κυβέρνησης δεν πείθουν κανέναν ούτε καν τους συνταξιούχους καταθέτες των 15.000 ευρώ να κρατήσουν τα χρήματά τους στις τράπεζες.

Φυσικά ανοησίες του τύπου εφαρμόζουμε ταξική πολιτική γι’ αυτό βάζουμε υψηλούς φόρους σε όσους ψήφισαν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα δεν βοηθούν στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας.

Ταξικά προσανατολισμένη οικονομική πολιτική σημαίνει πως θα τα πάρεις από αυτούς που προσκαλείς να επενδύσουν. Δηλαδή είναι σαν να ψάχνεις για κορόιδα.

Αυτό που χρειάζεται η χώρα δεν είναι ο ταξικός πόλεμος αλλά η ταξική συνεργασία, από την οποία θα κερδίσουν και αυτοί που θα φέρουν τα χρήματα να επενδύσουν και αυτοί που θα εργαστούν και θα αποκτήσουν εισόδημα και την αξιοπρέπεια που προσφέρει η ανεξάρτητη επιλογή και η ελεύθερη αγορά.

Επειδή όλα αυτά απέχουν ακόμη από την ελληνική πραγματικότητα, τα πράγματα έχουν το περιθώριο να χειροτερέψουν ακόμη περισσότερο. Είναι βέβαιο πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποτύχει παταγωδώς και δεν μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα και το ερώτημα είναι πόσες κυβερνήσεις μετά το ΣΥΡΙΖΑ θα αναλωθούν μέχρι η κοινωνία να αποφασίσει να κάνει αυτό που πρέπει για να βγει από την κρίση χρεοκοπίας…

Ο σοσιαλισμός όπου επικράτησε έφερε μόνο ερείπια και φθηνά μεροκάματα δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η ιδεολογική του κυριαρχία στο κρατικοδίαιτο μεταπολιτευτικό παρασιτικό μοντέλο θα αφήσει στην Ελλάδα μόνο ερείπια.

Ζήτω που καήκαμε, λοιπόν…  Οπότε και ζήτω που καήκατε, γιατί καμιά καταστροφή δεν είναι χωρίς κέρδος.

 

[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Κώστα Στούπα, 2/6/2016]

ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΛΕΙ «ΓΥΠΕΣ»

b028b1a92957a9f7f18c49e24ec0eea6-696x464.jpg.pagespeed.ce.IT9Qfpe6MaΠριν από περίπου έναν χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμαζόταν να κυβερνήσει λέγοντας ότι «εμείς θα παίζουμε τη λύρα και οι αγορές θα χορεύουν στον σκοπό μας». Έναν χρόνο μετά, με τηλεοπτικό μήνυμα στο συνέδριο της Capital Link στη Νέα Υόρκη, καλούσε τους επενδυτές να έλθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα χορεύοντας… στον σκοπό τους. «Συγκροτούμε», τους είπε, «ένα αντιγραφειοκρατικό, νομικό και επιχειρησιακό πλαίσιο για επενδύσεις, εφαρμόζουμε ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση για την καταπολέμηση της διαφθοράς, δημιουργούμε συνέργειες ανάμεσα στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, λαμβάνουμε μέτρα για τη μεταρρύθμιση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης, αναβαθμίζουμε και εκσυγχρονίζουμε τους πτωχευτικούς νόμους(!)»

Ανέφερε μάλιστα ως παράδειγμα την «επιτυχή», όπως τη χαρακτήρισε, ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών μέσω της «προσέλκυσης ιδιωτών επενδυτών»

Ομως ποιοι είναι αυτοί που προσκαλεί ο κ. Τσίπρας; Είναι εκείνοι που τον τελευταίο χρόνο έδιωξε από τη χώρα. Αυτοί που με την πολιτική του το πρώτο εξάμηνο του έτους κερδοσκόπησαν ποντάροντας στην πτώση των αξιών για να τις αγοράσουν αργότερα μπιρ παρά, όπως έγινε με τις τράπεζες. Είναι οι «γύπες», όπως αποκαλεί στο εσωτερικό τα hedge funds και τα άλλα επιθετικά επενδυτικά κεφάλαια. Διότι οι θεσμικοί επενδυτές εξακολουθούν να δεσμεύονται από όρους που δεν τους επιτρέπουν να αγγίξουν την Ελλάδα.

Ούτε φυσικά οι επενδυτές που επενδύουν στην πραγματική οικονομία. Αυτοί με παραδείγματα όπως οι Σκουριές ή το Ελληνικό δύσκολα μπορούν να πεισθούν. Πόσω μάλλον όταν έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε πάρα πολλές χώρες για να βάλουν τα χρήματα τους. Διότι, όπως έλεγε επικεφαλής πολυεθνικής στην Ελλάδα, «όταν πάω στα κεντρικά με μια επενδυτική πρόταση, συναντάω στον προθάλαμο του προέδρου συναδέλφους από την Ασία, τη Λατινική Αμερική και αλλού με αντίστοιχες προτάσεις». Το ερώτημα που θέτουν αυτοί είναι κατά πόσο είναι ασφαλής η επένδυση τους. «Μπορώ να πάω στα δικαστήρια και να βρω το δίκιο μου;» ρωτούν. Και απάντηση δεν υπάρχει.

Για αυτούς παραινέσεις όπως αυτή με την οποία έκλεισε το μήνυμά του προς τους επενδυτές του Capital Link ο κ. Τσίπρας, «σας καλούμε να μας εμπιστευθείτε», δεν λένε τίποτα. Είναι κάτι ανάλογο με αυτό που είχε πει ο Γιώργος Παπανδρέου στους επενδυτές στο Νταβός, τον Φεβρουάριο του 2010, «δώστε μας έξι μήνες καιρό για να βάλουμε τάξη στο σπίτι μας» και μετά ξεκίνησε το ξεπούλημα των ελληνικών ομολόγων! Αυτοί που ενδιαφέρονται για την Ελλάδα γνωρίζουν πλέον πολύ καλά τι συμβαίνει στη χώρα. Γνωρίζουν τον κατακερματισμό των αρμοδιοτήτων στην κυβέρνηση, γνωρίζουν την ύπαρξη προσώπων σε θέσεις κλειδιά, όπως ο Χρήστος Σπιρτζης, που περιπλέκουν τα πράγματα και κάνουν δύσκολη τη ζωή των επενδυτών.

Αν πραγματικά θέλει ο Πρωθυπουργός να έλθουν σοβαροί επενδυτές στην Ελλάδα καλό είναι να ξεκινήσει ης αλλαγές από την κυβέρνηση του, τοποθετώντας ανθρώπους που καταλαβαίνουν τους ρυθμούς στους οποίους «χορεύει» η αγορά και είναι πρόθυμοι να συντονιστούν.

[ΠΗΓΗ: ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, του Γιώργου Παπαϊωάννου, 20/12/2015]

Η ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΤΕΤΡΑΔΑ ΠΟΥ ΑΠΕΧΘΑΝΕΤΑΙ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

επενδυσηΚόκκινο πανί αποτελούν για ξένους και Έλληνες επιχειρηματίες και επενδυτές τέσσερις υπουργοί της κυβέρνησης. Και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που διαχειριστές κεφαλαίων από το Λονδίνο εκτιμούν πως η απομάκρυνση τους είναι από μόνη της ικανή να ανατρέψει το άσχημο κλίμα που επικρατεί για την Ελλάδα. Όση… υπερβολή και αν μπορεί να θεωρηθεί ότι κρύβει αυτή n εκτίμηση, το πρόβλημα δεν είναι ψυχολογικό, αλλά πραγματικό, αφού η τετράδα κατέχει καίριες θέσεις στην αλυσίδα λήψης αποφάσεων που αφορούν τις επενδύσεις και τις αποκρατικοποιήσεις. Πρόκειται για τον Χρήστο Σπίρτζη, υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, τον Πάνο Σκουρλέτη, υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τον αναπληρωτή του, Γιάννη Τσιρώνη, και τον Θοδωρή Δρίτσα, υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.

Ήδη οι τέσσερις αυτοί έχουν προκαλέσει με ανοιχτό τρόπο τούς επενδυτές και, επιπλέον, με τις ενέργειές τους έχουν αμφισβητήσει τις αποφάσεις του Αλ. Τσίπρα. Για όλους λέγεται πως οι αντιρρήσεις, τα προσκόμματα και οι πράξεις τους μπορεί να αποτελούν απλώς εκδήλωση των ιδεολογικών τους πεποιθήσεων, αλλά, με τον τρόπο και τη σφοδρότητα που έχουν εκδηλωθεί, δημιουργούν υπόνοιες για ύπαρξη κρυφής ατζέντας. Βεβαίως, αυτά είναι φήμες της αγοράς, ωστόσο είναι ενδεικτικές της εντύπωσης που έχει προκληθεί.

Ο κ. Σπίρτζης βρίσκεται σε ανοιχτή κόντρα με την πολιτική αποκρατικοποιήσεων. Έχει, λένε, με τις πράξεις του υπονομεύσει αποτελεσματικά την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κάνει ανταρτοπόλεμο στον Πιτσιόρλα του ΤΑΙΠΕΔ, άνθρωπο εμπιστοσύνης του Τσίπρα, και έχει ξεχαρβαλώσει τις αστικές συγκοινωνίες. Αν δεν σας αρκούν αυτά, να σας πω το τελευταίο: Η υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων με την κοινοπραξία Fraport-Slentel, που σημαίνει 1,23 δισ. ευρώ στο ταμείο και επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων άμεσα, είχε προγραμματιστεί να γίνει, έπειτα από περιπέτειες πολλών μηνών, την Πέμπτη. Όμως ο κ. Σπίρτζης προτίμησε να πάρει το αεροπλάνο για τις Βρυξέλλες, με δικαιολογία ένα συμβούλιο με θέμα «Οι κοινωνικές πτυχές των οδικών μεταφορών». Χωρίς άλλα σχόλια…

Ο κ. Τσιρώνης, από την πλευρά του, δεν υπογράφει εδώ και μήνες (ήταν και πριν στο πόστο αυτό) περιβαλλοντικές μελέτες για κρίσιμες επενδύσεις, χωρίς ικανοποιητική δικαιολογία. Μία από αυτές, που αφορά μεγάλη επένδυση στην Κρήτη, και άλλες, εξίσου μεγάλες, που έχουν λάβει εγκρίσεις από το ΣτΕ, φέρονται επίσης να μαζεύουν σκόνη στο γραφείο του. Του καταλογίζουν, επίσης, πως έχει ξηλώσει όλο το πουλόβερ της πολιτικής διαχείρισης αποβλήτων ανά την Ελλάδα, με αποτέλεσμα επαπειλούμενες κυρώσεις από την Ε.Ε. Προσέξτε, όλα αυτά είναι έργα και χιλιάδες θέσεις εργασίας, λεφτά στην οικονομία δηλαδή, αλλά… ποιος νοιάζεται..

Ανταρτοπόλεμο κάνει και ο . Θ. Δρίτσας, που λέγεται στο λιμάνι πως πράττει ό,τι περνά από το χέρι του για να ναυαγήσει π ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ. Το μόνο που θα καταφέρει είναι να προσφερθούν χαμηλότερες προσφορές , λένε στην αγορά, αλλά για δείτε πού μπορεί να οδηγήσει αυτό: Με χαμηλό τίμημα, θα μπορέσουν όλα τα γερά ενθυλακωμένα στο λιμάνι του Πειραιά μικρά και μεγάλα συμφέροντα να βγουν και να μιλήσουν για ξεπούλημα, νομιμοποιώντας τις αντιρρήσεις Δριτσα…

Και, τέλος, έχουμε τον κ. Σκουρλέτη, ο οποίος δεν πρόκειται ποτέ να ξεφορτωθεί τη ρετσινιά από την προεκλογική του απόφαση για την Ελληνικός Χρυσός, που αποτελεί την επιτομή όσων απεχθάνονται οι επενδυτές: απρόβλεπτες, αιφνιδιαστικές κυβερνητικές αποφάσεις, που μπορούν να εκτροχιάσουν τα business plans. Θες, Πάνο μου, να κάνεις σόου; Φώναξέ τους, ακόμα και με τις κάμερες παρούσες, και πες τους ότι, κύριοι, έχετε τόσες μέρες να συμμορφωθείτε με ό,τι, τέλος πόντων, σου κατεβαίνει στο κεφάλι. Ο τσαμπουκάς τού «σας κλείνω» ανήκει σε άλλες εποχές και άλλα καθεστώτα. Εάν ο πρώτος ανασχηματισμός (που καταλαβαίνω πως μπορεί και να μην αργήσει τόσο) διατηρήσει όλους όσοι λειτουργούν αντιεπενδυτικά στην κυβέρνηση, το παιχνίδι στην οικονομία θα έχει χαθεί, εκτιμούν κύκλοι της αγοράς.

[ΠΗΓΗ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ, 12/12/2015]

ΟΤΑΝ Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΚΡΙΤΩΝΑ…

url

Η Κατερίνα Ιγγλέζη έφτασε μέχρι και Βρυξέλλες για να δυσφημήσει την χώρα μας, κατά την πάγια τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ότι καλό και να γίνει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα το παρουσιάσει ως κακή κίνηση, θα την προδικάσει σε αποτυχία και θα προβλέψει την… ολική καταστροφή που θα ακολουθήσει. Ακόμα και η έξοδος στις αγορές μετά από πολλά χρόνια, κακώς συνέβη κατά τον ΣΥΡΙΖΑ…

Η κυρία Κατερίνα, λοιπόν, πήγε να βρει έναν παλιό μας γνώριμο του «αγώνα», εννοώ κάθε «αγώνα», όχι μόνο αυτού της Χαλκιδικής, τον έναν, τον μοναδικό, τον τιτάνα του οικολογικού κινήματος, Κρίτωνα Αρσένη! Ο Κρίτωνας μάζεψε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όχι ένα ή δύο, αλλά πέντε κινήματα πολιτών που εναντιώνονται σε διάφορα… Αναλυτικά: 1) στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές  2) στην πώληση της ΕΥΑΘ, 3) στην πώληση τεσσάρων σχολείων στον δήμο Αμπελοκήπων Μενεμένης στη Θεσσαλονίκη, 4) στην καύση των σκουπιδιών και στο ΣΜΑ Ευκαρπίας και 5) της υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα του πρώην στρατοπέδου Καρατάσιου Θεσσαλονίκης. Όλοι αυτοί, λοιπόν, πήγαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να κλαφτούν για «την ανεπανόρθωτη ζημιά στο δημόσιο συμφέρον και τους κινδύνους για τη δημόσια υγεία από την αρπαγή της δημόσιας περιουσίας από άκρη σε άκρη της Ελλάδας»…. Καταλάβατε, τώρα… Ήταν όλοι, απλοί, ακομμάτιστοι πολίτες….

Στην εκδήλωση, παρουσιάστηκαν και τα τέσσερα ντοκιμαντέρ που παρήγαγε ο Κρίτων Αρσένης προκειμένου να «βοηθήσει στην επικοινωνία και την αποτελεσματικότητα του δίκαιου αγώνα των κινημάτων». Ο ευρωβουλευτής Κρίτων δεν έχασε την ευκαιρία να αυτοδιαφημιστεί θέτοντας εαυτόν στην υπηρεσία του κάθε αγώνα…. «Θα συνεχίσω να στηρίζω κάθε δίκαιο αγώνα των πολιτών και να προσπαθώ να συμβάλω στη σύνδεση και ενδυνάμωση, μέσω της συνεργασίας, της φωνής των κινημάτων και της αποτελεσματικότητάς τους», δήλωσε ο υπέρμαχος του δικαίου, ο Λανσελότος της οικολογίας (ο επιλεγόμενος και Ταρζάν των Βρυξελλών)…. Και βέβαια, η κυρά Κατερίνα δεν παρέλειψε να μιλήσει για ολική καταστροφή της περιοχής της Χαλκιδικής με την επένδυση, που θα «ακυρώσει κάθε άλλη ανάπτυξη στην περιοχή των Σκουριών»…

Άλλη μια επιτυχημένη εκπροσώπηση της Ελλάδας στο εξωτερικό… Και μετά κάποιοι κυνηγάνε τους επενδυτές και αναρωτιούνται γιατί αυτοί ακούνε Ελλάδα και στρίβουν γωνία….