Η συμφωνία για την 3η αξιολόγηση κόμισε νέες δεσμεύσεις και επιβεβαίωσε ότι θα πρέπει να γίνουν όλες οι εκκρεμότητες των προηγούμενων ετών μέσα σε λίγους μόνο μήνες (προκειμένου να μην υπάρξουν “αφορμές”, από την πλευρά των δανειστών, περί καθυστερήσεων στη μεγάλη παράλληλη διαπραγμάτευση που λαμβάνει ήδη χώρα για το χρέος, την επόμενη μέρα και τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου). Ωστόσο, η πιο μεγάλη δυσκολία της συμφωνίας αυτής ίσως αποδειχθεί μια άλλη παράμετρος: η χρηματοδοτική κατάσταση στην οποία θα βρίσκεται η Ελλάδα όταν όλη αυτή διαδικασία θα κορυφώνεται.

Όπως προκύπτει από τους πίνακες της Έκθεσης Συμμόρφωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (η οποία συνοδεύει τα επικαιροποιημένα κείμενα του Μνημονίου, τα οποία εγκρίθηκαν την προηγούμενη Δευτέρα από το Eurogroup), η ελληνική κυβέρνηση συναίνεσε να ολοκληρώσει το αργότερο τον Ιούνιο του 2018 την πιο δύσκολη ίσως πραγμάτευση στα χρόνια των Μνημονίων, έχοντας πολύ δυσμενή ταμειακή θέση: Μόνο 500 εκατ. ευρώ

Σύμφωνα με τον πίνακα των χρηματοδοτικών αναγκών της Κομισιόν, ακόμα και αν πάρει το σύνολο των 6,7 δισ. ευρώ που προβλέπει η 3η αξιολόγηση, στο τέλος Ιουνίου θα έχει κρατικά διαθέσιμα 500 εκατομμύρια ευρώ (έναντι 2,4 δισ. ευρώ στο τέλος Απριλίου και Μαΐου). Όσο για τα 11,7 δισ. ευρώ που προβλέπονται από την 4η (και τελευταία) αξιολόγηση, στο πιο καλό σενάριο θα φτάσουν στα κρατικά ταμεία τον Ιούλιο, ώστε να έχει η Αθήνα το περιθώριο να αποπληρώσει ομαλά τις δανειακές της υποχρεώσεις, αλλά και να διατηρήσει το “στίγμα” εμπιστοσύνης που θέλει να εκπέμπει διαρκώς προς το εξωτερικό, με στόχο την πλήρη επιστροφή της χώρας στις αγορές.

Όπως γίνεται σαφές από τα ίδια κείμενα, αν θέλει να ενισχύσει τη χρηματοδοτική της θέση η Ελλάδα, θα μπορεί, πέρα από τις εξόδους στις αγορές (η επόμενη απόπειρα επιχειρείται να λάβει χώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, την επόμενη εβδομάδα, αποκτώντας με βάση τα νέα αυτά δεδομένα ειδική σημασία), να αντλεί περισσότερα έσοδα από τα πλεονάσματα, από την εντατικοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων και από πράξεις repos (βραχυπρόθεσμου δανεισμού από το ευρύτερο Δημόσιο) ή κεντρικής διαχείρισης διαθεσίμων.

Αναφορικά με το μέλλον, με βάση τον υφιστάμενο σχεδιασμό για την παροχή χρηματοδότησης από το δάνειο του ESM, υπολογίζεται ότι, όταν θα ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, η Ελλάδα θα έχει διαθέσιμα 10,2 δισ. ευρώ, τα οποία θα καλύπτουν τις ανάγκες της για τους επόμενους 10 μήνες μετά το τέλος του. Και σε αυτό το σημείο επαναλαμβάνονται στο κείμενο της Έκθεσης Συμμόρφωσης οι εκτιμήσεις/παραινέσεις ότι το “μαξιλάρι” αυτό μπορεί να αυξηθεί μέσω της πρόσβασης στις αγορές, μέσω διαχείρισης των διαθεσίμων του Δημοσίου, μέσα από πρόσθετα έσοδα ιδιωτικοποιήσεων και μέσα από τα έσοδα από τη διακράτηση κερδών ομολόγων (ΑNFA – SMP).

Συνολικά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραδέχεται ότι ο ESM θα διαθέσει τελικά μόνο τα 58,6 δισ. ευρώ, επί συνόλου 86 δισ. ευρώ του δανείου που συμφωνήθηκε το 2015. Δηλαδή θα μείνουν στο ράφι χρηματοδοτήσεις αξίας 27,4 δισ. ευρώ. Μάλιστα, αναφέρεται ότι το ποσό αυτό μπορεί να μειωθεί αν ενεργοποιηθεί το δάνειο του ΔΝΤ των 1,6 δισ. ευρώ, κάτι που φαίνεται να επιθυμεί, με βάση το ύφος του κειμένου.

Δημοσιονομική βόμβα τα “φέσια”

Τέλος τα λεφτά από το δάνειο, τα 1,5 δισ. ευρώ είναι τα τελευταία χρήματα- δυσμενέστερη ρήτρα διανομής  

Ένας άλλος όρος ο οποίος δυσκολεύει την κατάσταση τόσο από πλευράς ρευστότητας όσο και από πλευράς δημοσιονομικής διαχείρισης είναι αυτός της δέσμευσης της κυβέρνησης να αποπληρώσει πλήρως τις οφειλές του κράτους προς ιδιώτες. Οι “θεσμοί” έχουν δώσει ήδη 5,5 δισ. ευρώ και, έτσι (καθώς το πρόγραμμα προέβλεπε 7 δισ. ευρώ), η χρηματοδότηση που απομένει από το δάνειο του ESM είναι μόνο 1,5 δισ. ευρώ, το οποίο και θα δοθεί σε δύο δόσεις με την 3η αξιολόγηση.

Οι “θεσμοί” ξεκαθαρίζουν, λοιπόν (και αποδέχεται η κυβέρνηση), ότι δεν πρόκειται να δοθεί ούτε ένα ευρώ για οφειλές του κράτους προς ιδιώτες με την 4η αξιολόγηση. Και ορίζεται ότι η κυβέρνηση με αυτό το 1,5 δισ. ευρώ θα πρέπει να ξεχρεώσει 3,5 δισ. ευρώ περίπου οφειλές, αν και εφόσον δεν δημιουργηθούν νέα χρέη. Διότι, σε αυτή την περίπτωση, το ποσό που θα πρέπει να βάλει από την “τσέπη” του το ελληνικό Δημόσιο μεγαλώνει, το ίδιο και η πίεση στα πρωτογενή πλεονάσματα. Κάτι που θα δυσχεράνει (αν συμβεί) τη μεγάλη διαπραγμάτευση της άνοιξης για την εμπροσθοβαρή εφαρμογή των μέτρων του 2020 (για τη μείωση του αφορολογήτου) που ζητά το ΔΝΤ.

Ο ενισχυμένος ρόλος υπερ-επόπτη για το ΔΝΤ

Η εκτίμηση για το χρέος και την πορεία του έως το 2060, που γίνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα συνοδευτικά κείμενα του Μνημονίου, βασίζεται στην πεποίθηση ότι το ΑΕΠ θα έχει μακροχρόνιο ρυθμό αύξησης 1,5%. Την ίδια στιγμή, είναι γνωστό ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει μελλοντική ανάπτυξη 1%, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και άλλων παραγόντων. Αυτό το χάσμα, που έχει επιπτώσεις τόσο στα δημοσιονομικά μέτρα που ζητούνται όσο και στην πίεση για παρέμβαση στο χρέος, αποτυπώνει τη διάσταση απόψεων στη μεγάλη μάχη που έχει ήδη ξεκινήσει για τις τελικές αποφάσεις που θα αφορούν το ελληνικό ζήτημα.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, της Δήμητρας Καδδά, 28/1/2018]

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναβάθμισε αυτή την εβδομάδα τις προβλέψεις του για το ρυθμό ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας το 2018 και το 2019 στο 3,9%, που θα αποτελούσε την ταχύτερη ανάπτυξη από το 2011. Αυτό είναι φυσικά κάτι καλό για τις μετοχές, αλλά είναι ιδιαίτερα bullish για τις τιμές του αργού πετρελαίου και των βιομηχανικών μετάλλων. Σημαίνει επίσης ότι έρχεται ένα κύμα σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής στην παγκόσμια οικονομία.

Οι θετικές εκπλήξεις γύρω από την ανάπτυξη της ευρωζώνης και τα ισχυρά οικονομικά στοιχεία από τις ΗΠΑ στήριξαν την παγκόσμια οικονομία, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης στην Ασία. Όμως, η ισχυρότερη ανάπτυξη παγκοσμίως επηρέασε πέρυσι το δολάριο και θα το κάνει πιθανότατα και πάλι το 2018, καθώς οι οικονομίες με αναδυόμενες αγορές θα γνωρίσουν ισχυρότερη ανάπτυξη το έτος που ακολουθεί. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις οικονομίες που στηρίζονται στα εμπορεύματα, οι οποίες είναι πιθανό να ωφεληθούν σημαντικά από μια παγκόσμια οικονομία που φαίνεται βάσει πολλών δεικτών να λειτουργεί αποτελεσματικά σε πολλά μέτωπα.

Μια σειρά στοιχείων που επιβεβαιώνουν το outlook μια ισχυρής ανάπτυξης το 2018 είναι οι δείκτες PMI σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Κίνα. Οι δείκτες διαμορφώνονται πάνω από τις 50 μονάδες, που είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην επέκταση και τη συρρίκνωση της δραστηριότητας και αποτελούν κρίσιμο μέτρο της οικονομικής ανάπτυξης και ιδιαίτερα των τιμών του πετρελαίου και των βιομηχανικών μετάλλων.

Καθώς η παγκόσμια οικονομία εξακολουθεί να επεκτείνεται, η ζήτηση για πετρέλαιο από τον μεγαλύτερο καθαρό εισαγωγέα, την Κίνα, είναι πιθανό να επιταχυνθεί. Και η ζήτηση του μεταποιητικού τομέα για μέταλλα θα αυξάνεται παράλληλα με τις τιμές. Υπάρχει περιθώριο για υψηλότερες τιμές σε όλο το φάσμα των βιομηχανικών εμπορευμάτων το τρέχον έτος. Από τεχνικής άποψης, οι τιμές των περισσότερων βιομηχανικών μετάλλων διαπραγματεύονταν γύρω από μια αύξουσα γραμμή τάση. Και με τα θεμελιώδη να είναι πιθανό να στηρίξουν τις τιμές, η γραμμή τάσης χρήζει παρακολούθησης. Το αλουμίνιο είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα αυτού, αλλά ισχύει επίσης για το χαλκό, το νικέλιο και τις τιμές άλλων βιομηχανικών μετάλλων.

Σε ανοδική τροχιά βρίσκονται και οι τιμές πετρελαίου. Και αυτό έχει να κάνει με την παγκόσμια και την κινεζική ανάπτυξη. Η αδυναμία της τιμής του πετρελαίου από τα τέλη του 2014 έως το 2016 αποδόθηκε στην επανάσταση του σχιστολιθικού πετρελαίου, αλλά η αλήθεια είναι πως η μεταποιητική δραστηριότητα της Κίνας βρισκόταν σε φάση συρρίκνωσης στο διάστημα αυτό. Εν μέσω της τρέχουσας παγκόσμιας ανάπτυξης, οι τιμές πετρελαίου ξεπέρασαν τα προ κινεζικής “ύφεσης” επίπεδα που έχουν να καταγραφούν από τα τέλη του 2014. Ενώ το σχιστολιθικό πετρέλαιο θέτει ένα ανώτατο όριο στις τιμές του πετρελαίου λόγω της ευελιξίας της οριακής προσφοράς, η ισχυρή επεκτεινόμενη οικονομική δραστηριότητα σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πιθανό να συνεχίσει να προσφέρει στήριξη στις τιμές του αργού. Αυτό το είδος ισχυρής ανάπτυξης δημιουργεί το περιθώριο για απότομες αυξήσεις τιμών μέσα στο επόμενο έτος, ακόμη κι από τα τρέχοντα επίπεδα.

Η ισχυρότερη παγκόσμια ανάπτυξη είναι επίσης πιθανό να προσφέρει στήριξη στα υψηλότερα επιτόκια και τις πιο σφικτές νομισματικές πολιτικές. Το ΔΝΤ σημείωσε ότι το αυξανόμενο φορτίο χρέους στις διάφορες χώρες αποτελεί σημαντικό κίνδυνο, παρόλο που ο ρυθμός αύξησής του φαίνεται απίθανο να δώσει τέλος στον επεκτατικό οικονομικό κύκλο το 2018. Οι δύο αυτοί παράγοντες είναι πιθανόν να δώσουν ώθηση στις αποδόσεις των ομολόγων παγκοσμίως.

Ένα μέρος όπου η νομισματική σύσφιξη θα μπορούσε να εκπλήξει θετικά είναι οι ΗΠΑ. Το ΔΝΤ σημείωσε ότι οι φορολογικές περικοπές των ΗΠΑ θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στην οικονομία, αλλά ότι η Fed θα μπορούσε να αναγκαστεί να προβεί σε πιο επιθετικές ενέργειες από αυτές που αναμένονται, δεδομένου του χαμηλού επιπέδου ανεργίας και της δυνατότητα για υψηλότερο πληθωρισμό.

Παρόλο που αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί αληθινό, ο ισχυρός ρυθμός ανάπτυξης που αναμένεται τα επόμενα δύο χρόνια είναι πιθανό να οδηγήσει σε ορισμένες εκπλήξεις στη νομισματική σύσφιξη πέρα ​​από τις ΗΠΑ, όπως στη ζώνη του ευρώ. Άλλωστε, η Ευρωζώνη αναπτύχθηκε κατά 0,8 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερο από το αναμενόμενο το 2017 και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.

Ανεξάρτητα από το ποια Κεντρική Τράπεζα βρίσκεται στην κορυφή της λίστας σύσφιξης, ο ρυθμός ανάπτυξης του 3,9% είναι πιθανό να βάλει έναν αριθμό κεντρικών τραπεζών σε ένα μονοπάτι προς πιο hawkish πολιτικές το 2018.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Jason Schenker, 24/1/2018]

Θετικές είναι οι πρώτες ενδείξεις από τη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με την Κριστίν Λαγκάρντ στην έδρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσινγκτον, η οποία διήρκεσε περίπου μία ώρα.

Μετά την ολοκλήρωση και του τετ α τετ των δύο (από την περίπου μιας ώρας διάρκεια των συνομιλιών, ο έλληνας πρωθυπουργός και η επικεφαλής του ΔΝΤ παρέμειναν μόνοι τους, περί τα είκοσι λεπτά), πραγματοποίησαν κοινές δηλώσεις σε εξόχως καλό κλίμα.

Η κ. Λαγκάρντ από πλευράς της έκανε λόγο για εξαιρετική και εποικοδομητική συζήτηση, δίνοντας μάλιστα και ψήφο εμπιστοσύνης στην δυνατότητα εξόδου της χώρας από την κρίση υπό την αίρεση ότι θα πραγματοποιηθούν όσα συμφωνήθηκαν τον περασμένο Ιούνιο και θα διευθετηθεί το χρέος.

“Πιστεύω ότι η αποφασιστική εφαρμογή αυτού του προγράμματος μαζί με μια ελάφρυνση του χρέους σε σύμφωνα με τους εταίρους, έχει μεγάλη σημασία για να οδηγηθεί η Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση. Ο πρωθυπουργός και εγώ έχουμε δεσμευτεί να προχωρήσουμε μαζί προς την κατεύθυνση αυτή”, ανέφερε η επικεφαλής του IMF συγχαίροντας την Κυβέρνηση για τις μεταρρυθμίσεις.

Συγκεκριμένα, η κ. Λαγκάρντ δήλωσε: “Ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής που καλωσόρισα σήμερα τον Αλέξη Τσίπρα στο ΔΝΤ. Του έδωσα τα συγχαρητήριά μου, όπως και στον ελληνικό λαό, για τη σημαντική πρόοδο που έχει επιτύχει η Ελλάδα στην εφαρμογή δύσκολων πολιτικών, συμπεριλαμβανομένων των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων του συνταξιοδοτικού και του φορολογικού. Είχαμε μια εξαιρετική και και παραγωγική συνάντηση. Το ΔΝΤ πρόσφατα ενέκρινε μια επί της αρχής συμφωνία να στηρίξει το πρόγραμμα της Ελλάδας. Η αποφασιστική εφαρμογή αυτού του προγράμματος, σε συνδυασμό με μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους για ελάφρυνση του χρέους είναι σημαντικοί παράγοντες για την επιστροφή της Ελλάδας στην ανάπτυξη και στην επιτυχημένη έξοδο από το πρόγραμμα του χρόνου. Ο κ. Τσίπρας κι εγώ δεσμευτήκαμε να συνεργαστούμε προς αυτή την κατεύθυνση”.

Τσίπρας: Συμφωνήσαμε για χρέος- αξιολόγηση

Την ικανοποίησή του για την εξέλιξη των συνομιλιών του με την Κ. Λαγκάρντ εξέφρασε από πλευράς του ο πρωθυπουργός, αναφέροντας ενώπιόν της πως συμφωνήθηκε η έγκαιρη ολοκλήρωση της γ’ αξιολόγησης.

Τα προβλήματα που υπήρξαν κατά την προηγούμενη αξιολόγηση, λύθηκαν, είπε ο κ. Τσίπρας , τονίζοντας μάλιστα πως η έγκαιρη ολοκλήρωση της τρέχουσας “θα επιτρέψει σε όλες τις πλευρές να συζητήσουν τις προϋποθέσεις για μια επιτυχημένη έξοδο της Ελλάδας στις αγορές”.

Επισημαίνοντας πως “δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι προσπάθειες του ελληνικού λαού καρποφορούν” ο κ. Τσίπρας επανέλαβε το “μότο” του πως “Η Ελλάδα επέστρεψε”.

Για το θέμα της διευθέτησης του ελληνικού χρέους, ο Πρωθυπουργός ανέφερε πως η εκτίμησή του είναι ότι το Ταμείο θα παίξει ένα σημαντικό και ζωτικό ρόλο.

Διαβεβαιώσεις

Παρότι το κλίμα των δηλώσεων αμφότερων κινήθηκε σε εξαιρετικά θετικό κλίμα, άγνωστο παραμένει προς το παρόν εάν ο Αλέξης Τσίπρας αναχωρεί από την έδρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έχοντας εξασφαλίσει όλες τις διαβεβαιώσεις στις οποίες στόχευε από την επικεφαλής του.

Υπενθυμίζεται πως όπως ανέφερε νωρίτερα σε σχετικό δημοσίευμά του το Capital.gr,  αυτό που διεκδικούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός από την Christine Lagarde κατά το σημερινό τετ α τετ του είναι:

1. Διαβεβαιώσεις πως δεν θα επαναληφθεί το πρόσφατο θρίλερ της β΄ αξιολόγησης με το ΔΝΤ να εγείρει διαρκώς νέες απαιτήσεις, αμφισβητώντας τις των ευρωπαίων προβλέψεις.
2. Ξεκάθαρη εικόνα για το πώς σκοπεύει να κινηθεί το Ταμείο στο ελληνικό πρόγραμμα.
3. Να μην επιμείνει στην απαίτηση για ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.

Επ αυτού του ζητήματος, έχει ήδη υπάρξει μια “συνθηκολόγηση” του ΔΝΤ και της ΕΚΤ που επέφερε προσωρινή ανακούφιση μετά την τρικυμία, στο Μαξίμου.

Η επίσπευση των stress tests με την οποία το Ταμείο συμφώνησε, “παγώνοντας” τις απαιτήσεις του, ανακούφισε μεν την Κυβέρνηση, αλλά η συζήτηση παραμένει ανοιχτή.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, της Νίκης Ζορμπά, 17/10/2017]

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στις προβλέψεις του για την πορεία της παγκόσμιας ανάπτυξης (εξαμηνιαία έκθεση World Economic Outlook) που έδωσε χθες στη δημοσιότητα, επανέλαβε την θέση που είχε διαμορφώσει τον Ιούλιο κατά την έγκριση του μνημονίου, ότι η ανάπτυξη που θα έχει η ελληνική οικονομία μακροπρόθεσμα (το 2022) θα περιοριστεί στο 1% ετησίως.

Η πρόβλεψη αυτή έχει ειδική σημασία αφού συνδέεται με την θέση του για την βιωσιμότητα του χρέους, την πορεία των πλεονασμάτων και την ανάγκη για νέα μέτρα.

Σήμερα, αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα δύο ακόμα εκθέσεις αναφορικά με τα δημόσια οικονομικά (Fiscal Monitor) και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. και μένει να φανεί αν και σε αυτές θα διατηρηθούν οι εκτιμήσεις για πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% το 2018 έναντι μνημονιακού στόχου για 3,5% του ΑΕΠ.

Από αύριο, ξεκινούν οι πολιτικές ζυμώσεις με την άφιξη των υπουργών Οικονομικών και των εκπροσώπων των θεσμών και του οικονομικού “στερεώματος” στην Ουάσιγκτον για την κορύφωση των εργασιών της φθινοπωρινής Συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Από ελληνικής πλευράς θα μετέχουν ο ΥΠΟΙΚ, Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο αναπληρωτής ΥΠΟΙΚ Γιώργος Χουλιαράκης. Έχει ήδη οριστεί ραντεβού για το Σάββατο με την επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Christine Lagarde. Επίσης, σύμφωνα με τον εβδομαδιαίο προγραμματισμό των Επιτροπών της ΕΕ, υπάρχει στην ατζέντα ραντεβού του ΥΠΟΙΚ με τον Pierre Moscovici την Παρασκευή.

Η ελληνική αποστολή δεν αποκλείεται να κλειδώσει και άλλες επαφές όχι μόνο για να προωθήσει τις ελληνικές θέσεις για τα πρωτογενή πλεονάσματα το εργασιακό και τα άλλα ανοικτά μέτωπα της αξιολόγησης (που αφορά και στο ΔΝΤ καθώς πρέπει να είναι συμβατή με το δικό του μνημόνιο) αλλά και για το χρέος, και τη μεταμνημονιακή εποχή.

Θα πρέπει ουσιαστικά να προετοιμάσει τις επαφές “κορυφής” που θα ακολουθήσουν την άφιξη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 14 Οκτωβρίου.

Οι εκτιμήσεις του Ταμείου

Πέρα από τις χαμηλές πτήσεις του ΑΕΠ μακροπρόθεσμα, το ΔΝΤ έχει μειώσει τον πήχη ανάπτυξης και για το άμεσο μέλλον. Το ΔΝΤ στην χθεσινή του έκθεση εκτίμησε ότι η ανάπτυξη φέτος θα είναι 1,8% και το 2018 θα επιταχυνθεί σε 2,6%. Και τούτο όταν στις προηγούμενες προβλέψεις, αυτές του Απριλίου, υπολόγιζε σε ανάπτυξη κατά 2,2% φέτος και κατά 2,7% το 2018. Οι νέες προβλέψεις πάντως είναι συμβατές με το προσχέδιο του Προϋπολογισμού που κατατέθηκε στη Βουλή.

Σε ειδικό κεφάλαιο για τις “αναπτυξιακές εκπλήξεις” του 2017 στο οποίο δείχνει ότι τα πιο πολλά “ανεπτυγμένα” οικονομικά κράτη ανά τον κόσμο τελικά πέτυχαν ταχύτερη άνοδο του ΑΕΠ από την αρχικά προβλεπόμενη το ΔΝΤ δείχνει ότι η Ελλάδα έχει υποστεί τη μεγαλύτερη μείωση προσδοκιών. Την περίοδο 2015 – 2018 η “απώλεια” στην άνοδο του ΑΕΠ εκτιμάται ότι ξεπέρασε το 1,5%.

Όσον αφορά στο δημοσιονομικό πεδίο η εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα, Delia Velculescu είχε αναφέρει στο πλαίσιο της τηλεδιάσκεψης που πραγματοποιήθηκε μετά τη λήξη της συνεδρίασης του εκτελεστικού συμβουλίου του Ταμείου στην Ουάσιγκτον τον Ιούλιο, ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας αναμένεται να διαμορφωθεί στο 2,2% του ΑΕΠ το 2018 όταν η συμφωνία της Ελλάδας με τους πιστωτές είναι για 3,5% του ΑΕΠ, που σημαίνει ότι το Ταμείο βλέπει απόκλιση από το στόχο. “Θεωρούμε ότι είναι κατάλληλο επίπεδο και δεν περιμένουμε νέα μέτρα”, είπε τότε η κ. Βελκουλέσκου. Πλεόνασμα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ αναμενόταν τον Ιούλιο για το 2019.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr , της Δήμητρας Καδδά, 11/10/2017]