Από την διήμερη επίσκεψη του Γιάννη Μανιάτη στην Χαλκιδική βγήκε είδηση…

Η είδηση έχει να κάνει με την διαρκή προσπάθεια αποφυγής της Κατερίνας Ιγγλέζη να ανοίξει ένας σοβαρός διάλογος στη βουλή και ειδικότερα στην επιτροπή περιβάλλοντος για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου.

Όπως είπε ο υπεύθυνος της ΔΗ.ΣΥ. σε θέματα ενέργειας, περιβάλλοντος και υποδομών, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο δημαρχείο της Αρναίας την Παρασκευή το απόγευμα, τα τελευταία 2 χρόνια έχει ζητήσει επισήμως 3 φορές (τις 2 από αυτές με τον βουλευτή του Ποταμιού Γ. Αμυρά) από την πρόεδρο της επιτροπής περιβάλλοντος της Βουλής Κατερίνας Ιγγλέζη να ανοίξει με τον πλέον επίσημο τρόπο δημόσια συζήτηση για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας με τους πιο αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους, χωρίς να λάβει καμία απολύτως απάντηση!

Πιο συγκεκριμένα ο Γιάννης Μανιάτης τόνισε, πως μια τέτοια συζήτηση είναι καθοριστικής σημασίας, καθώς εν πολλοίς  θα κρίνει το οικονομικό μέλλον της Ελλάδας. Ένα μέλλον που ή θα βασιστεί και στην παράλληλη αξιοποιήση του ορυκτού πλούτου μας, αξίας άνω των 40 δις όπως ισχυρίζονται οι επιστήμονες του ΙΓΜΕ, ή θα παραμείνει σε άμεση εξάρτηση από τους δανειστές και τα μνημόνια.

Δείτε εδώ το βίντεο από την ομιλία του Γιάννη Μανιάτη στην Αρναία, που έχει ανεβάσει στο διαδίκτυο το ergoBlog. Το σημείο στο οποίο αναφέρεται στην διαρκή σιωπή της Κατερίνας Ιγγλέζη αρχίζει στο 3:20″.

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr, 22/02/2017]

Οι δημοσιεύσεις του oryktosploutos.net και του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) σχετικά με τα αποτελέσματα δημοσκόπησης της εταιρείας RASS με θέμα «οι προκλήσεις στην αξιοποίηση των ορυκτών πόρων της χώρας και η αντίληψη της κοινωνίας για την δυνατότητα ανάπτυξης του εξορυκτικού κλάδου», δεν άρεσαν στην antigold παρέα και αμέσως επιδόθηκε στο αγαπημένο της σπορ, τη διαστρέβλωση των γεγονότων…

Το πρόβλημα εδώ είναι πως πρόκειται για αριθμούς, και ως γνωστόν οι αριθμοί δεν ψεύδονται.

Όταν λέμε 85,9% των πολιτών θεωρούν την εξορυκτική δραστηριότητα σημαντική για την ελληνική οικονομία, 87,7% είναι θετικό στη συνέχιση επενδύσεων σε τομείς όπως μεταλλεία, ορυχεία υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι, όπως διασφαλίζονται από το κράτος και τους ανεξάρτητους φορείς και 79,6% είναι θετικό στο ενδεχόμενο συνέχισης της επένδυσης στα μεταλλεία Χαλκιδικής με τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις, ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;

Όσον αφορά την «αρνητική» γνώμη κατά τον antigold αρθρογράφο, ας τις δούμε μία-μία:

– 56,3% των πολιτών λέει ότι η επέμβαση στο περιβάλλον από την εξορυκτική δραστηριότητα δεν είναι ελεγχόμενη και με δυνατότητα αποκατάστασης. [Πολύ φυσικό όταν έχει σαν εικόνα στο μυαλό του τα ελληνικά νταμάρια και τα λιγνιτικά πεδία της ΔΕΗ. Η «παράλληλη αποκατάσταση» της Ελληνικός Χρυσός δενείναι ακόμη γνωστή στο ευρύ κοινό].

– 53% πιστεύει οτι οι υφιστάμενοι μηχανισμοί ελέγχου των βιομηχανικών και εξορυκτικών έργων στη χώρα μας μάλλον δεν είναι αποτελεσματικοί. [Είπε κανείς πως είναι αποτελεσματικοί; Και τι σχέση έχει αυτό αν ο κόσμος αποδέχεται την εξόρυξη;]

– Μόλις 39,6% των πολιτών εμπιστεύονται τις αδειοδοτημένες εταιρείες εξόρυξης ορυκτών. [Αυτό δεν αναιρεί την άποψη του 87,7% που είναι θετικό στη συνέχιση επενδύσεων σε τομείς όπως μεταλλεία, ορυχεία… Ευκαιρία με τις πρακτικές της Ελληνικός Χρυσός να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη].

– 62,1% θεωρεί οτι οι εταιρείες εξόρυξης εκμεταλλεύονται τον εθνικό πλούτο χωρίς να αποδίδουν αυτά που θα έπρεπε στο κράτος. [Ακριβώς αυτό κάνει η antigold προπαγάνδα, διότι και οι γάτες γνωρίζουν πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει].

– 65,3% θεωρεί οτι οι εξορυκτικοί χώροι κάνουν τις περιοχές πλησίον της δραστηριότητας λιγότερο ελκυστικές προς κατοίκηση. [Ισχύει ότι και στο πρώτο επιχείρημα. Βεβαίως και έχει δίκιο αυτό το 65,3%, έχοντας στο μυαλό του την κλασική εικόνα από το ελληνικό νταμάρι… Η ολοκλήρωση της «παράλληλής αποκατάστασης» της Ελληνικός Χρυσός θα κάνει πολύ κόσμο να αλλάξει γνώμη].

Στο 3,4% του ΑΕΠ ή σε 6,2 δισ. ευρώ διαμορφώνεται η συμβολή της εξορυκτικής βιομηχανίας στην ελληνική οικονομία, σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ που έγινε με συνδρομή τύπου Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων και παρουσιάστηκε σήμερα σε κεντρικό ξενοδοχείο.

Ειδικότερα, η συμβολή της εξορυκτικής βιομηχανίας έχει ως εξής:

• Ανέρχεται στο 3,4% του ΑΕΠ ή σε 6,2 δισ. ευρώ.
• Απασχολούνται 118 χιλιάδες εργαζόμενοι.
• Η αξία των εξαγωγών ξεπερνά το 50% των συνολικών πωλήσεων του κλάδου.
• Επενδύσεις 2,1 δισ. ευρώ την περίοδο 2007-2014.
• Προγραμματισμένες επενδύσεις 1,7 δισ. ευρώ για τα επόμενα χρόνια.

Σύμφωνα με την μελέτη, η συνολική συμβολή της εξορυκτικής βιομηχανίας (συνυπολογίζοντας τις έμμεσες επιδράσεις) ανέρχεται στο 4,1 δισ. ευρώ (2,7 δισ. από εξορυκτικές δραστηριότητες και το υπόλοιπο 1,4 δισ. από την μεταποίηση βασικών μετάλλων και τσιμέντου με εγχώριες πρώτες ύλες) που αντιστοιχεί στο 2,2% του ΑΕΠ.

Εάν ληφθεί υπόψη και η ηλεκτροπαραγωγή με καύση λιγνίτη, η συμβολή στο ΑΕΠ ανέρχεται σε 6,2 δισ. ή 3,4%. Οι εταιρείες σχεδιάζουν να επενδύσουν τα επόμενα χρόνια 1,7 δισ. με το 1/3 του ποσού αυτού να αφορά έργα περιβαλλοντικής αποκατάστασης, καθώς έως σήμερα έχουν αποκατασταθεί περίπου 65.620 στρέμματα. Ακόμη από το 2007 έχουν φυτευτεί πάνω από 2,6 εκατ. δέντρα από τα μέλη του ΣΜΕ.

Το εργοτάξιο μεταλλείων Ολυμπιάδος επισκέφτηκε χθες 8/9 κλιμάκιο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Σωτήρη Ζαριανόπουλο ευρωβουλευτή και υποψήφιο Βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ. Μετά την συνάντηση με εργαζόμενους μέσα στις στοές, ο κ. Ζαριανόπουλος προέβη στην παρακάτω δήλωση:

«Επενδυτές και επιχειρηματικά συμφέροντα αλλά και πρωθυπουργοί, κυβερνήσεις, κόμματα που έχουν δώσει τα πάντα στο μεγάλο κεφάλαιο παίζουν παιχνίδια στη πλάτη εκατοντάδων εργαζόμενων στα μεταλλεία Χαλκιδικής που δίκαια αγωνίζονται για τη εργασία τους, αλλά και συνολικότερα των κατοίκων της περιοχής. Επιδιώκουν να διχάσουν το λαό για να περάσουν τη πολιτική τους. Είναι απαράδεκτο και πρέπει να πάρει απάντηση από τον ενωμένο λαό της περιοχής, εργαζόμενους στα μεταλλεία και τα λαϊκά στρώματα του τόπου και ευρύτερα. Κι’ αυτή η συμμαχία μπορεί να έχει μια μόνο βάση:

Ο ορυκτός πλούτος της χώρας είναι στρατηγικής σημασίας. Δεν μπορεί να τον εκμεταλλεύεται κανένας ιδιώτης για τα δικά του κέρδη αδιαφορώντας ταυτόχρονα και για τα δικαιώματα των εργαζόμενων αλλά και για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Πρέπει να αξιοποιηθεί για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών αποτελώντας, όπως και όλα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, λαϊκή ιδιοκτησία και περιουσία.

Ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας με αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της χώρας για την ικανοποίηση τω λαϊκών αναγκών και όχι της κερδοφορίας του κεφαλαίου, η ανατροπή του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης είναι ΤΩΡΑ ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους και το λαό. Και στην περίπτωση των μεταλλείων Χαλκιδικής και τον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων για τη δουλειά τους, μόνο αυτή η πολιτική ανατροπής που προτείνει το ΚΚΕ είναι ικανή να συνδυάσει ΑΜΕΣΑ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ το δικαίωμα στη δουλειά ΚΑΙ ταυτόχρονα την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής. Κάτι που από τη φύση δεν θέλει και δεν μπορεί να εξασφαλίσει η ιδιωτική οικονομία. Η ενίσχυση των λαϊκών αγώνων, η συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, και εδώ τοπικά, στη Χαλκιδική, η καταδίκη όλων όσων παίζουν αντεργατικά – αντιλαϊκά παιχνίδια η ενίσχυση του ΚΚΕ στους τόπους δουλειάς αλλά και στις ερχόμενες εκλογές είναι οι βασικές προϋποθέσεις για το άνοιγμα αυτής της προοπτικής.

Το ΚΚΕ απαιτεί την άμεση ανάκληση όλων των διαθεσιμοτήτων και απολύσεων όλων των εργαζομένων σε όλα τα μεταλλεία.»

ΠΗΓΗ: http://respentza.blogspot.gr/, 08/09/2015