Τον μεγάλο θησαυρό σε σπάνιες γαίες, αξίας 40 δια ευρώ, που βρίσκεται κρυμμένος στα έγκατα της ελληνικής γης σχεδιάζει να φέρει στην επιφάνεια η κυβέρνηση, με τη Θράκη να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο καθώς είναι πλούσια σε κοιτάσματα σπάνιων γαιών. Οι σπάνιες γαίες που αποτελούν ένα ανεκτίμητης αξίας τμήμα του ορυκτού πλούτου, έχουν αποκτήσει τα τελευταία χρόνια πολύ μεγάλη γεωπολιτική, αλλά και οικονομική αξία. Η Ελλάδα, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Φινλανδία και η Γροιλανδία είναι οι πέντε χώρες που αναμένεται σε επόμενο στάδιο να στηρίξουν την ευρωπαϊκή βιομηχανία, παράγοντας σπάνιες γαίες καθώς μπορεί στη χώρα μας να μην παράγονται μέχρι σήμερα μέταλλα υψηλής τεχνολογίας όπως τιτάνιο, λευκόχρυσος, λίθιο, ρήνιο, ταντάλιο και σπάνιες γαίες (νεοδύμιο, δυσπρόσιο κ.λπ.), εντούτοις υπάρχει επάρκεια σε αδρανή δομικά υλικά και, παράλληλα, η χώρα είναι σημαντική παραγωγός βασικών μετάλλων αλλά και βιομηχανικών ορυκτών σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο εξορυκτικός κλάδος είναι ισχυρά εξωστρεφής, αφού οι εξαγωγές πρωτογενών και επεξεργασμένων υλικών αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% των πωλήσεών του, ενώ παράλληλα εταιρείες του κλάδου κατέχουν ηγετικές θέσεις στην ευρωπαϊκή, αλλά και στη διεθνή αγορά σε προϊόντα όπως βωξίτης, αλουμίνα, αλουμίνιο, νικέλιο, λευκόλιθος, καυστική μαγνησία, μπεντονίτης, περλίτης, ελαφρόπετρα, αταπουλγίτης, χουντίτης και μάρμαρα. Μάλιστα, η Ελλάδα, σε παγκόσμια κλίμακα, είναι η μοναδική χώρα παραγωγής χουντίτη, πρώτη χώρα παραγωγής περλίτη, δεύτερη χώρα παραγωγής κίσσηρης (ελαφρόπετρας) και μπεντονίτη, καθώς και πρώτη στην εξαγωγή προϊόντων λευκόλιθου μαγνησίτη στην Ε. Ε.

Η παγκόσμια ζήτηση σπάνιων γαιών αυξάνεται με ταχύτητες που κάθε χρόνο ξεπερνούν σε ρυθμό το 10%. Μάλιστα, μέσα σε μια μόλις δεκαετία, από τους 40.000 τόνους εκτοξεύτηκε στους 120.000 ετησίως, ενώ σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Περιβάλλοντος, την τελευταία πενταετία η ζήτηση αυξήθηκε κατά περίπου 55%. Οικονομικοί αναλυτές, εκτιμούν πως η αμερικανική, η ιαπωνική και η ευρωπαϊκή βιομηχανία δεν μπορούν να συνεχίζουν να υπάρχουν δίχως τις σπάνιες γαίες. Το 2010, το 97% των 130.000 τόνων των σπάνιων γαιών που εξορύσσονταν στον πλανήτη προέρχονταν από την Κίνα, η οποία έχει συγκεντρώσει και ένα μεγάλο μέρος της βαριάς βιομηχανίας. Σύμφωνα με τους ειδικούς το 2014 αναμένεται να υπάρξει έλλειμμα 40.000 τόνων σπάνιων γαιών παγκοσμίως, κι αυτό διότι θα παράγονται 160.000 τόνοι, παρόλο που η παγκόσμια ζήτηση έχει ξεπεράσει τους 200.000 τόνους. Η Θράκη έχει πυριγενή πετρώματα (σχηματισμένα από την τήξη μάγματος) τα οποία εκ της φύσεώς τους είναι πλούσια σε σπάνιες γαίες. Επιπλέον στην παράκτια ζώνη Αν. Μακεδονίας – Θράκης εκβάλλουν σημαντικά για τα ελληνικά δεδομένα ποτάμια (Στρυμόνας, Νέστος, Έβρος), τα οποία αποθέτουν στις εκβολές τους υλικά από τα παραπάνω πετρώματα δημιουργώντας εμπλουτισμένα αποθέματα σπάνιων γαιών. Επειδή τα υλικά αυτά είναι μεγάλου ειδικού βάρους, δεν μεταφέρονται σε μεγάλη απόσταση από τις ακτές, με αποτέλεσμα να βρίσκονται εντός των χωρικών υδάτων. Με βάση όλα αυτά, δεν αποτελεί έκπληξη ότι υψηλές συγκεντρώσεις Σπανίων Γαιών στην παράκτια ζώνη από την Καβάλα μέχρι τον Έβρο έχουν διαπιστωθεί ήδη από τη δεκαετία του ’80 από έρευνες που διεξήγε τότε το ΙΓΜΕ για την ανεύρεση τιτανίου και ζιρκονίου.

[ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ, 16/09/2014]

Διαβάζουμε στη σημερινή Ελευθεροτυπία πως ο νέος περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Γιώργος Παυλίδης, με αφορμή δηλώσεις του για το θέμα του ζεόλιθου, εξέφρασε ακόμη μία φορά τη δεδηλωμένη αντίθεσή του στην εξόρυξη χρυσού στον Έβρο. «Είμαστε αντίθετοι σε ό,τι βλάπτει την υγεία και το περιβάλλον» δήλωσε, και συμπλήρωσε ότι στον πυρήνα της στρατηγικής για την οικονομική και αναπτυξιακή αναδιάρθρωση της περιοχής βρίσκεται ο τουρισμός, κάτι που θα γίνει ορατό και στο σχεδιασμό του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος 2014 – 2020.

Για να καταλάβω, τώρα. Η Θράκη θα λύσει το πρόβλημά της με τον τουρισμό; Και γιατί δεν το έλυσε τόσα χρόνια τώρα; Τι μερίδιο είχε π.χ. φέτος που οι αφίξεις στην Ελλάδα έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ, και με ποιο τρόπο θα αυξήσει αυτό το μερίδιο; Η Θράκη και ο Έβρος θα ανταγωνιστούν τη Χαλκιδική, τη Μύκονο, την Κρήτη, τα Ιόνια, το Πήλιο; Με τι υποδομές; Τι θα κάνει ο κος Παυλίδης μέσα στην περίοδο 2014-2020; Διαθέτει κάποιο μαγικό ραβδί και αίφνης η Θράκη θα γίνει προορισμός ευρωπαϊκού βεληνεκούς; Κε Παυλίδη, μας αφήσατε να αγωνιούμε… Θα μας εξηγήσετε και τα περί τουρισμού στη Θράκη; Και θα μας διευκρινίσετε αν είστε αντίθετος και στην εξόρυξη σπάνιων γαιών;

Επανέρχεται δριμύτερος ο υπέρμαχος των αναξιοπαθούντων αντίχρυσων και σκληρός τιμωρός των ξενόφερτων χρυσοθήρων Σάκης Αποστολάκης, ο οποίος σε άρθρο του στην σημερινή Ελευθεροτυπία χρησιμοποιεί τα επιχειρήματα του περίφημου «υφηγητή του Ινστιτούτου Ορυκτολογίας Πετρογραφίας του Πανεπιστημίου του Αμβούργου», δρ Κυριάκου Αρίκα, για να μας δείξει τι ολέθριους κινδύνους αντιμετωπίζουμε αν επιτρέψουμε τη λειτουργία ορυχείων στη Θράκη…

Να μην επαναλάβω τα χιλιοειπωμένα του Αρίκα, αλλά να επισημάνω πως με αφορμή το ατύχημα στο ορυχείο χρυσού/χαλκού στο Mount Polley του Καναδά, ο κος υφηγητής μας πληροφορεί πως «η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για τα ορυχεία χρυσού στη Θράκη (Πέραμα, Σάπες) βασίζονται σε αναληθή ή πλήρως ψευδή στοιχεία» (!!!). Δηλαδή, με λίγα λόγια, η ομάδα των μελετητών και τα τεχνικά γραφεία που έκαναν τις μελέτες διακινδύνευσαν την επαγγελματική τους φήμη, την καριέρα τους, ακόμα και την περιουσία τους ή την ελευθερία τους για να κάνουν αυτές τις ΜΠΕ ως εξυπηρέτηση για την κυβέρνηση…. Αν ήμουν κάποιος από αυτούς αύριο πρωί θα κατέθετα μήνυση για επαγγελματική δυσφήμηση και θα απαιτούσα από τον κο Αρίκα να αποδείξει τα λεγόμενά του. Σε αντίθετη περίπτωση θα διεκδικούσα ένα υπέρογκο ποσό για αποζημίωση τόσο από τον ίδιο όσο και από την Ελευθεροτυπία…

Όσο για τον «υφηγητή του Ινστιτούτου Ορυκτολογίας Πετρογραφίας του Πανεπιστημίου του Αμβούργου», μου θυμίζει την πλάκα που κάναμε στο Πανεπιστήμιο, όταν αναφερόμενοι σε κάποιο τερατώδες ή ανυπόστατο επιχείρημα, λέγαμε: «Μα το είπε ο καθηγητής Γκίζε, του Πανεπιστημίου του Καΐρου…»