Συνδικαλιστής και πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ, πρύτανης του ΑΠΘ με ψήφους της ΝΔ, wannabe ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, wannabe βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης ΣΥΡΙΖΑ, πρόεδρος της ΕΡΤ3, προστατευόμενος Τσίπρα και Σπίρτζη, πρόεδρος της ΑΤΤΙΚΟΝ ΜΕΤΡΟ, και φανατικός antigold: Με δύο λέξεις, Γιάννης Μυλόπουλος

Ξαναβγήκε ο παλιός μας γνώριμος Γιάννης Μυλόπουλος, ο οποίος έδωσε «γη και ύδωρ» (για να μην πως κάτι απρεπές) για να γίνει κομμάτι του μηχανισμού ΣΥΡΙΖΑ, και τελικά, μετά από σαράντα κύματα και πολλές αποτυχίες κατέληξε φυτευτός πρόεδρος της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ.

Θυμήθηκε τις antigold κορώνες του από την εποχή που προσπαθούσε να γίνει αρεστός στον κομματικό ΣΥΡΙΖΑ για να τον αποδεχθεί σε μια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο, αλλά κανείς δεν τον ήθελε ούτε να τον βλέπει… Αποφάσισε να γράψει ένα αρθράκι στη κομματική «Εφημερίδα των Συντακτών» με τον ευφάνταστο τίτλο «νεοφιλελευθερισμός και βιώσιμη ανάπτυξη», για να μας θυμίσει πως «οι 1.500 νέες θέσεις εργασίας που προστέθηκαν λόγω εξορυκτικής δραστηριότητας, προβάλλονται ως άλλοθι για να βυθιστεί στη φτώχεια και την ανεργία το σύνολο του πληθυσμού της περιοχής, που θα μείνει χωρίς δουλειά όταν καταστραφεί το οικοσύστημα και υποβαθμιστούν οι φυσικοί πόροι, υπονομεύοντας τη ζωή και εμποδίζοντας κάθε άλλη οικονομική δραστηριότητα, πλην της μεταλλευτικής».

Βέβαια, δεν ξεχνάει να γλύφει και τους ευεργέτες του… «[…]. Η εκ του αποτελέσματος επίγνωση της αλήθειας για τις συνέπειες της εφαρμογής του νεοφιλελεύθερου μοντέλου αποτελεί σήμερα το αδύναμο σημείο των υποστηρικτών του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, ενώ συγχρόνως συνιστά το ισχυρό πλεονέκτημα της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, η οποία υποστηρίζει και εμπεδώνει, με τα Περιφερειακά Αναπτυξιακά Συνέδρια, τον δύσκολο όσο όμως και ελπιδοφόρο δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης».

Θα μπορούσε να τιτλοφορείται το άρθρο του «μαθήματα υπαρκτού Συριζαϊσμού από τον άνθρωπο ορχήστρα και ύμνος στον αρχηγό»… Αλλά ας θυμηθούμε από άρθρο του Νικόλα Τριανταφύλλου στο protagon.gr το ποιόν του ανδρός για να ξέρουμε ποιοι πολεμάνε την ανάπτυξη στην ΒΑ Χαλκιδική…

Από πρύτανης των σκουπιδιών, πρόεδρος στο Μετρό

Συνδικαλιστής και πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ, εκλέχθηκε πρύτανης στο ΑΠΘ με τις ψήφους των καθηγητών της ΝΔ. Κατηγορήθηκε για τις εργολαβίες καθαριότητας στο χώρο του πανεπιστημίου και για τη σπάταλη διαχείριση. Απέτυχε συστηματικά να μπει σε ψηφοδέλτιο (Βουλής και ευρωβουλής) αλλά οι καλοί δεν χάνονται…

Ακόμη κι όσοι τον γνωρίζουν καλά, ιδίως στη Θεσσαλονίκη, εξεπλάγησαν από το γεγονός ότι ο Γιάννης Μυλόπουλος τοποθετήθηκε από το Χρήστο Σπίρτζη στη θέση του προέδρου της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ.

Στη δεκαετία του 2000 ο κ. Μυλόπουλος, καθηγητής στην  Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ, ήταν ΠΑΣΟΚ. Φανερά, όχι κρυφά. Διετέλεσε και αντιπρόεδρος του ΔΣ της ΕΥΑΘ Παγίων, συνδικαλιστής στους καθηγητές ΑΕΙ και υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ το 2004, ενώ υπήρξε υποψήφιος στις δημοτικές του 2002 με το Σπύρο Βούγια. Το 2010, στις πρυτανικές εκλογές, κατέβηκε ως κεντροαριστερός, πέτυχε όπως λένε οι φήμες και τη στήριξη καθηγητών της Νέας Δημοκρατίας κι εξελέγη πρύτανης. Στη διάρκεια της θητείας του έγινε ευρύτατα γνωστός για δυο θέματα. Το ένα ήταν η μετατροπή του ΑΠΘ σε σκουπιδότοπο. Αυτό δεν οφειλόταν αποκλειστικά στην αδυναμία διαχείρισης μιας δύσκολης κατάστασης αλλά και σε πολιτικές σκοπιμότητες, όπως τον κατηγορούσαν από δεξιά κι αριστερά. Αλλά το δεύτερο θέμα ήταν εκείνο που χτύπησε περισσότερο στην κοινή γνώμη. Η σπάταλη διαχείριση.

Τα επεισόδια της υπόθεσης αυτής είχαν όλα τα στοιχεία που αρέσουν στην κοινή γνώμη: glamour –πήγε με έξοδα του Πανεπιστημίου στο Φανάρι, για το γάμο της γραμματέως του-, χρήμα –κατηγορήθηκε ότι εν καιρώ κρίσης έφτιαξε μια τουαλέτα στο γραφείο του που κόστισε 30.000 ευρώ-, και ακόμη περισσότερο glamour –ότι ενέκρινε δαπάνη του ΑΠΘ προκειμένου ο τότε αντιπρύτανής του, να δωρίσει ένα iPhone στην ηθοποιό Ναταλία Δραγούμη.

Στο ενδιάμεσο, όμως, ο κ. Μυλόπουλος είχε εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ, είχε αρχίσει να κατακεραυνώνει τα Μνημόνια και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές κι είχε αρχίσει το στενό μαρκάρισμα στον Αλέξη Τσίπρα. Μάλιστα, αυτός ο τελευταίος, τον είχε επισκεφτεί στην πρυτανεία του ΑΠΘ το Σεπτέμβριο του 2012, απτόητος από την αρνητική δημοσιότητα η οποία περιέβαλε τον κ. Μυλόπουλο.

Ο διακαής πόθος του ψηφοδελτίου

Ο Γιάννης Μυλόπουλος δεν έκρυψε ποτέ ότι ήθελε να συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις Ευρωεκλογές του 2014. Προτού καν ανακοινωθεί κάτι σχετικά, ο ίδιος εμφανιζόταν στα μέσα ως υποψήφιος, προφανώς θέλοντας να προκαταβάλει τις εξελίξεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως αντέδρασε κι έτσι, στην ψηφοφορία στην Κεντρική Επιτροπή τον Απρίλιο του 2014, ο κ. Μυλόπουλος κατετάγη τελευταίος μεταξύ 16 ενδιαφερομένων μη κομματικών, με 130 αρνητικές ψήφους σε σύνολο 178 ψηφισάντων. Οσο για τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήθελε καν να ακούει το όνομά του, λόγω της σπέκουλας που έβλεπαν στην υπόθεση με τους «εργολαβικούς» στα σκουπίδια. Είχαν προηγηθεί καταγγελίες περί εξαπάτησης από τους υπαλλήλους, ενώ την περίοδο εκείνη δυο εξ αυτών είχαν καταδικαστεί σε φυλάκιση κατόπιν μήνυσης του κ. Μυλόπουλου. Επίσης, τους ξένιζε ιδιαιτέρως το γεγονός ότι δίδασκε σε ιδιωτικό Πανεπιστήμιο στην Κύπρο, πρακτικά ολότελα ξένη με αυτό που θα περίμενε κάποιος από κάποιον καθηγητή του κόμματος.

Ομως, «ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό», κι έτσι ο πρύτανης του ΑΠΘ έστειλε επιστολή την επομένη της απορριπτικής απόφασης της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ προς την «Αυγή», στην οποία δήλωσε πίστη στον Αλέξη Τσίπρα και την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Το γεγονός δεν πτόησε τους Συριζαίους, οι οποίοι αντέδρασαν άσχημα στην προοπτική να συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιο της Α’ Θεσσαλονίκης στις εκλογές του Ιανουαρίου. Οσο για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας για το οποίο είχε, επίσης, ακουστεί το όνομά του, ούτε συζήτηση!

Η επιμονή, όμως, του Γιάννη Μυλόπουλου να καταλάβει κάποια δημόσια θέση από το ΣΥΡΙΖΑ, είτε με εκλογή είτε με διορισμό, ανταμείφτηκε τον Ιούνιο του 2015 με την τοποθέτησή του στη θέση του πρώτου προέδρου της ΕΡΤ3, μόλις ο οργανισμός ξανάνοιξε. Εικάζεται ότι δεν ήταν πολλοί οι ενδιαφερόμενοι –η θέση δεν έχει καμιά ιδιαίτερη αξία, καθώς η ΕΡΤ3 είναι στην ουσία υποβαθμισμένη διεύθυνση της ΕΡΤ. Τον στήριξε, πάντως, ο «Τσε Τριανταφυλλίδης», όπως ειρωνικά τον αποκαλούν κάποιοι στη Θεσσαλονίκη: ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, πρώην ΠΑΣΟΚ, πρώην ΝΔ, πρώην στο γραφείο του Ψωμιάδη και πρώην στο πλάι του Παπαγεωργόπουλου, άτομο επίσης χωρίς ερείσματα στο μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με πρόσβαση στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος τον είχε κάνει και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο πέρσι το καλοκαίρι.

Του κόστισε η επίθεση στον Μεϊμαράκη

Οι σαμπάνιες όμως για τη θέση δεν κράτησαν πολύ. Ο κ. Μυλόπουλος αναγκάστηκε να παραιτηθεί από πρόεδρος πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, καθώς τον έφαγε ο… Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Βλέπετε, ο τότε πρόεδρος της ΕΡΤ3 έπεσε στην παγίδα των social media και αναρτούσε, συνεχώς στο λογαριασμό του στο Facebook, από το καλοκαίρι, αρνητικά σχόλια για τον προσωρινό πρόεδρο της ΝΔ. Το ποτήρι ξεχείλισε τις παραμονές των εκλογών, καθώς η ειρωνεία για την «αγωνία του Μεϊμαράκη να φανεί… ψηλότερος» (στο debate) ανταγωνίστηκε αυτήν του κάθε ανώνυμου χρήστη facebook, πράγμα απαράδεκτο για πρόεδρο δημόσιας τηλεόρασης. Στην επιστολή παραίτησής του, βεβαίως, κατήγγειλε «πολιτική εκμετάλλευση που επιχειρήθηκε με αφορμή τη δημοσιοποίηση των πολιτικών μου προτιμήσεων». Άραγε να παραξενεύτηκε από τις αντιδράσεις ή να θεώρησε ότι κάποιον τον νόμιζαν, ακόμη ΠΑΣΟΚ;

Δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ένας άλλος παλιός του σύντροφος στο ΠΑΣΟΚ, ο Χρήστος Σπίρτζης, τον προτείνει για την ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ. Πρόκειται για την πρώτη περίπτωση δυο αδερφών διορισμένων σε θέσεις προέδρων οργανισμών. Βλέπετε, ο αδερφός του, Νικήτας Μυλόπουλος, διορίστηκε πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης. Αλλά εκείνος ήταν πάντα αριστερός, όπως ο ίδιος λέει…