ΟΙ ΣΤΟIΧΕIΩΜΕΝΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Η απάντηση για την καθήλωση της οικονομίας που σημείωσε ρυθμό ανάπτυξης μόλις 1,3% το καλοκαίρι παρά την έκρηξη του τουρισμού βρίσκεται στη συνεχή υποχώρηση των επενδύσεων, που κινούνται σε αρνητικό έδαφος. Βέβαια οι ευθύνες για την επενδυτική άπνοια είναι συγκεκριμένες καθώς εκτός από την περίπτωση του Ελληνικού και των ορυχείων χρυσού της Χαλκιδικής, που είναι η «βιτρίνα» και παραπαίουν για πολιτικο-περιβαλλοντολογικούς λόγους, έχουν βαλτώσει σειρά επενδυτικών πρότζεκτ. Ανάμεσά τους είναι τα σχέδια της ιταλικής ENEL για αιολικό πάρκο στη Νότια Εύβοια ύψους 300 εκατ. ευρώ, η τουριστική επένδυση στην Κασσιόπη Κέρκυρας από αμερικανικά κεφάλαια ύψους 100 εκατ. ευρώ, η δημιουργία mall από θυγατρική της BlackRock στην Ακαδημία Πλάτωνος 300 εκατ. ευρώ, η οικιστική ανάπτυξη μαζί με τη δημιουργία γηπέδου γκολφ στην Αφάντου Ρόδου επίσης 300 εκατ. ευρώ. Στην ουρά βρίσκονται, ώστε κάποια στιγμή να δημοπρατηθούν, αλλά άγνωστο πότε και κυρίως με ποιους όρους, μεγάλα έργα όπως o Βόρειος Οδικός Αξονας της Κρήτης.

Η ανάπτυξη μιας χώρας είναι συνυφασμένη με τις επενδύσεις. Η Ελλάδα χρειάζεται κεφάλαια 100 δισ. ευρώ έως το 2022 προκειμένου να εξισορροπήσει την τεράστια από-επένδυση που έχει υποστεί λόγω της κρίσης. Και όμως τα στοιχεία δείχνουν ότι ακολουθούμε εντελώς αντίθετο δρόμο.

Η ανάπτυξη του τρίτου τριμήνου του 2017 διαμορφώθηκε στο 1,3%, γεγονός που προϊδεάζει πως στο σύνολο του έτους η άνοδος του ΑΕΠ δύσκολα θα πιάσει το 1,4% έναντι της αρχικής πρόβλεψης 2,8%.

Η αστοχία είναι εντυπωσιακή. Υπάρχει όμως εξήγηση. Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν πως οι ακαθάριστες επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου το τρίτο τρίμηνο του 2017 μειώθηκαν κατά 6,1% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2017. Και το δεύτερο τρίμηνο, όμως, του 2017 οι ακαθάριστες επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου είχαν υποχωρήσει κατά 5,6% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2017. Μια ζοφερή εικόνα που είναι αποτέλεσμα της αλλεργίας της σημερινής κυβέρνησης προς τις ιδιωτικές επενδύσεις.

Δεν είναι ένα ή δύο τα παραδείγματα όπου οι επενδυτές έχουν βάλει τα κεφάλαια στο τραπέζι, όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ δημιουργεί συνέχεια προσκόμματα είτε η ίδια με υπουργικές αποφάσεις και καθυστερήσεις είτε ενθαρρύνοντας τοπικούς άρχοντες και οικολογικές οργανώσεις τού ενός ή δυο ατόμων να μπλοκάρουν την επένδυση, με τη συνδρομή και του τέρατος της γραφειοκρατίας.

Για τους παραπάνω λόγους σήμερα έχουν βαλτώσει, μεταξύ άλλων, η επένδυση της Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική ύψους 2 δισ. ευρώ, που στην ολοκλήρωση της θα δημιουργούσε 1.600 νέες θέσεις εργασίας, η επένδυση της ιταλικής ENEL για αιολικό πάρκο στη Νότια Εύβοια ύψους 300 εκατ. ευρώ, η τουριστική επένδυση στην Κασσιόπη Κέρκυρας από αμερικανικά κεφάλαια ύψους 100 εκατ. ευρώ, η δημιουργία mall από θυγατρική της BlackRock στην Ακαδημία Πλάτωνος 300 εκατ. ευρώ και η οικιστική ανάπτυξη μαζί με τη δημιουργία γηπέδου γκολφ στην Αφάντου Ρόδου, επίσης 300 εκατ. ευρώ.

Βεβαίως, η μεγαλύτερη επένδυση, η οποία ξεκίνησε το 2011 με την προκήρυξη του σχετικού διαγωνισμού και ακόμη δεν έχει αρχίσει, αν και η σύμβαση έχει κυρωθεί από τη Βουλή με συντριπτική πλειοψηφία, είναι αυτή της ανάπλασης του Ελληνικού, που θα ξεπεράσει τα 7 δισ. ευρώ. Όταν ο αναπτυξιακός νόμος μπορεί να δημιουργήσει ως το 2022 –στην καλύτερη περίπτωση– περίπου 15.000 θέσεις εργασίας, αντιλαμβάνεται κανείς τη σημασία τής εν λόγω επένδυσης, η οποία μόνο κατά τη διάρκεια των εργασιών κατασκευής θα δημιουργήσει 10.000 θέσεις εργασίας και στην ολοκλήρωση της εκτιμάται ότι θα συντηρεί σε ετήσια βάση ως και 70.000 θέσεις εργασίας.

Αρνητική πορεία

Ο κ. Αλέξης Τοίπρας θα διάβασε τα απογοητευτικά στοιχεία νια την πορεία της ελληνικής οικονομίας κατά το τρίτο τρίμηνο. Εκεί θα είδε ότι η πορεία των επενδύσεων στη χώρα παραμένει αρνητική επί δύο συνεχόμενα τρίμηνα. Και θα διαπίστωσε ότι με τον συγκεκριμένο δείκτη κολλημένο, η πραγματική ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει στη χώρα. Αν μάλιστα ζήτησε από τον στενό του συνεργάτη Δημήτρη Λιάκο, στον οποίο έχει αναθέσει την εποπτεία των μεγάλων ξένων επενδύσεων στη χώρα μας, τον φάκελο με όλες τις ανάλογες περιπτώσεις, θα διαπίστωσε ότι παραείναι «φουσκωμένος». Και έτσι θα του λύθηκαν πολλές απορίες.

Γιατί ο ίδιος μπορεί να έχει προφανώς υπ’ όψιν του την περίπτωση του Ελληνικού και το πολύ-πολύ των ορυχείων χρυσού της Χαλκιδικής, ωστόσο αυτές ωστόσο τα δύο είναι η «βιτρίνα». Γιατί στη σειρά, μετά τον Καφηρέα και το πάρκο του, υπάρχει και η επένδυση της Κασσιόπης ή αυτή της Αφάντου, καθώς και ορισμένα έργα που περιμένουν στην ουρά, ώστε κάποια στιγμή να δημοπρατηθούν, αλλά άγνωστο πότε και κυρίως με ποιους όρους.

 

[ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, των Βασίλη Κώτση, Γιώργου Μαντέλλα, 10/12/2017]