Φωτογραφία από τη Βαρβάρα Χαλκιδικής
Η εμπειρία έχει δείξει ότι Ιούλιο και Αύγουστο επικρατεί πανζουρλισμός σ’ όλη τη χερσόνησο, καθώς οι παραλίες τις Χαλκιδικής είναι απλά ασυναγώνιστες και ας μας συγχωρέσουν οι υπόλοιπες περιοχές της χώρας μας.
Κάθε καλοκαίρι το σκάφος του τουρισμού της Χαλκιδικής βρίσκεται σε διαδικασία “αυτόματου πιλότου” παρά τις πολύ σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές, που αν είχαν αντιμετωπιστεί θα ήμασταν πολλά επίπεδα παραπάνω απ’ αυτό που είμαστε σήμερα.
Μέχρι εκεί… Το φθινόπωρο και το χειμώνα η Χαλκιδική δεν έχει βρει ακόμη τον τρόπο να γοητεύσει τους καλοκαιρινούς επισκέπτες της, παρ’ ότι έχει ορεινές τοποθεσίες που θα μπορούσαν κάλλιστα να αποκτήσουν την αντίστοιχη θερινή επισκεψιμότητα των παράκτιων περιοχών, για να γίνει πράξη η περίφημη φράση: “τουρισμός 12 μήνες το χρόνο”.
Πως όμως να συμβεί κάτι τέτοιο, όταν βασικά έργα υποδομής έχουν σύμβαση με την “θεσμική” καθυστέρηση και την αναβλητικότητα, που εμφανίζουν τα πάντα στην χώρα μας για να έχουν λόγο ύπαρξης οι γνωστοί – άγνωστοι υπηρεσιακοί παράγοντες;
Εκτός όμως αυτής της δομικής παθογένειας του κρατικού μηχανισμού έχουν σκεφτεί αυτοί που κόπτονται για το καλό της Χαλκιδικής και ειδικότερα για την τουριστική προβολή της, πόσο μπορεί να έχει στοιχίσει επάνω σ’ αυτό τον τομέα και η αδιανόητη ανοχή που οι ίδιοι επιδεικνύουν στα αλλεπάλληλα σαμποτάζ που κάνουν σε βάρος της καλής φήμης του τόπου οι δήθεν οικολόγοι;
Ναι, αυτοί που βάλθηκαν να εξαφανίσουν από τον παραγωγικό χάρτη την μεταλλευτική δραστηριότητα που επί 2.500 χρόνια υπάρχει στην ΒΑ Χαλκιδική για ίδια οικονομικά συμφέροντα έχοντας σαν πρόσχημα την σωτηρία του περιβάλλοντος από τις μεταλλευτικές εξορύξεις.
Γιατί να έρθουν για παράδειγμα πολυπληθείς ομάδες επισκεπτών στην Αρναία, τον Ταξιάρχη, τη Βαρβάρα ή τον Παρθενώνα, όταν γραφικοί επαγγελματίες antigold ανακυκλώνουν για παράδειγμα στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης βίντεο με καταστροφές από θεομηνίες που συνέβησαν πριν από 17 χρόνια (!!!), ή λένε ότι το αιγοπρόβειο γάλα μιας ολόκληρης περιοχής είναι μολυσμένο από αρσενικό μόνο ενώ δεν ισχύει κάτι τέτοιο και μόνο για να συντηρήσουν αυτή την κακή εικονική πραγματικότητα σε βάρος της μεταλλευτικής;
Γιατί να δουλέψει ο περίφημος αγροτουρισμός, όταν οι antigold επιχειρούν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη, πως με την πρώτη έντονη βροχόπτωση τα βουνά της Χαλκιδικής θα βρεθούν στη θάλασσα με τοξικές ουσίες που θα μολύνουν επιπλέον και τη θάλασσα;
Στο τέλος, οι antigold ζούνε απ’ αυτή την εικονική πραγματικότητα που παράγουν. Οι τοπικοί φορείς στην περιφέρεια, στους δήμους και στον τουρισμό, τι θετικό βρίσκουν με τα δυσφημιστικά σαμποτάζ που οργανώνονται και προβάλλονται αμέτρητες φορές μέσα σ’ ένα χρόνο;
Υπάρχει αντίστοιχο παράδειγμα κάπου στην Ελλάδα ή στην υπόλοιπη υφήλιο, που εκτός από τις υπάρχουσες δομικές ελλείψεις να υπάρχει και εσωτερικός πόλεμος με δυσφημιστικές καμπάνιες σε βάρος του εκάστοτε τόπου από κάποιους συστημικούς που παριστάνουν τους αντισυστημικούς αυτόκλητους “σωτήρες”;
Και ταυτόχρονα αυτοί οι “σωτήρες” να έχουν την απόλυτη ανοχή της πολιτείας και αυτός ο τόπος να έχει τουρισμό 12 μήνες το χρόνο;
Ούτε στα antigold παραμύθια…
[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr/, 7/12/2017]