ΤΑ STRIPS ΚΑΙ ΤΑ SWAPS… !

Τις τελευταίες ημέρες, εκτός από την σαρανταποδαρούσα με μηνίσκο του Euclid, κεντρικό θέμα συζήτησης αποτελεί η φημολογούμενη “νέα πρόσβαση στις αγορές”, την οποία θεωρείται ότι προετοιμάζει η κυβέρνηση για τις επόμενες εβδομάδες. Η πληροφόρηση αναφέρεται σε χρόνους εντός του Νοεμβρίου. Αν όχι μέχρι 30/11, θεωρείται βέβαιο πως η κίνηση θα ολοκληρωθεί, πριν το τέλος του 2017.

Όπως θα περίμενε ο κάθε γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας, υφίσταται πολλή συζήτηση για το θέμα. Οφείλουμε όμως να παραδεχθούμε ότι ο θόρυβος είναι, λίγο έως πολύ, δικαιολογημένος.

Η συγκεκριμένη προσπάθεια άντλησης κεφαλαίων από την αγορά, είναι εντελώς διαφορετική απ’ όλες όσες έχουν γίνει στη διάρκεια της κρίσης. Ακόμη και από εκείνην του Δεκεμβρίου 2012.

Βασική και ειδοποιός διαφορά πως, με βάση τα όσα ξέρουμε μέσα από τις διαρροές Μαξίμου, οδού Νίκης κ.λπ., δεν θα γίνει απλή έκδοση νέων τίτλων του δημοσίου αλλά και ανταλλαγή τους με ομόλογα παλαιότερων εκδόσεων και συγκεκριμένα εκείνων του PSI (λήξεων 2023 έως 2042, συνολικού ύψους περί τα €32 δισ.).

Πρόκειται για μία εξαιρετική (καιρός ήταν) κίνηση από μέρους της κυβέρνησης στο πεδίο του χρέους, η οποία μόνο οφέλη μπορεί ν’ αποφέρει στη χώρα. Σαφώς ομαλότερη καμπύλη επιτοκίων (δηλαδή ευκολότερη αποπληρωμή), δημιουργία λιγότερων αλλά σαφώς αποτελεσματικότερων και με μεγαλύτερη ρευστότητα αγορών (δηλαδή καλύτερη εμπορευσιμότητα) συν μείωση χρέους κατά μερικά δισ. ευρώ (το ποσόν εξαρτάται από τους όρους) αποτελούν τα κύρια πλεονεκτήματα που αναμένεται να προκύψουν από την ανταλλαγή.

Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι θα ληφθεί πρόνοια ώστε να μην γίνουν χοντρά λάθη στον σχεδιασμό ή την εφαρμογή της. Διότι, όπως και να το δει κάποιος, μιλάμε για χρηματοοικονομικές πράξεις εντός αγοράς. Σε αυτές, τα λάθη έχουν πάντα κάποιο κόστος…

Εν πάση περιπτώσει, όπως όλα δείχνουν, ήγγικεν η ώρα και θα την δούμε να υλοποιείται εντός του τελευταίου διμήνου του έτους. Πέρα όμως από την (ασαφή) τοποθέτηση στον χρόνο και το ότι θα πρόκειται για ανταλλαγή των τίτλων του PSI με νέους, ελάχιστα στοιχεία της κίνησης έχουν γίνει γνωστά.

Κυκλοφορούν διάφορες εκδοχές για τους όρους και τη μορφή υπό την οποία θα γίνει η ανταλλαγή και επικρατεί μία σύγχυση, τόσο για την ορολογία όσο και τα αποτελέσματα της προσπάθειας.

Κατ’ αρχήν θα πρέπει να πούμε ότι οι κάτοχοι των ομολόγων PSI κανονικά θα έπρεπε να υποστούν (και άλλες) απώλειες. Σε αντάλλαγμα των καλύτερων τιμών και της μεγαλύτερης ρευστότητας για τους νέους τίτλους, που θ’ απολαύσουν (θεωρητικά) μακροπρόθεσμα.  Σε αυτήν την περίπτωση όμως, μεγάλο αριθμός τους δεν θα δέχονταν την ανταλλαγή. Με κίνδυνο αυτή ν’ αποτύχει (μην ξεχνάμε μιλάμε για ομόλογα Αγγλικού δικαίου). Οπότε, αντί απωλειών, θα πάρουν κάποιο (μικρό) bonus.

Τις διαφορές που θα προκύψουν μεταξύ τιμής αγοράς και τιμή εκτέλεσης, συν το bonus επιλογής, λογικά θα πληρώσει με κάποιο τρόπο το γνωστό κορόιδο, ο Έλλην φορολογούμενος.

Θεωρητικά, αυτά τα χρήματα θα του “επιστραφούν” στο μέλλον μέσω της καλύτερης πορείας των ομολόγων, της εξομάλυνσης της δευτερογενούς αγοράς και, γενικότερα, της καλύτερης διευθέτησης του Ελληνικού χρέους. Θεωρητικά, είναι σωστό…

Μία από τις φήμες οι οποίες κυκλοφορούν, θέλει την κυβέρνηση να εξασφαλίζει ένα ποσό περί τα €5 δισ. σαν “μαξιλάρι δανεισμού” μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος. Φυσικά, πρόκειται για μια από τις γνωστές “αυταπάτες”.

Πολύ δύσκολο να φανταστεί κάποιος ότι οι κάτοχοι των ομολόγων θα δεχτούν μια ζημία μεγαλύτερη του 15% (ίσως λίγο μικρότερη, λόγω bonus), μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει η ελληνική κυβέρνηση το μαξιλάρι που μόνη της “έχασε”, διαιωνίζοντας τις αξιολογήσεις. Ενώ παράλληλα η ανταλλαγή θα πραγματοποιηθεί σε μεγέθη τέτοια που να την χαρακτηρίζουν επιτυχημένη. Αυτά, ίσως γίνονται σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, όχι στην αγορά ομολόγων…

Από εκεί και πέρα, ταυτόχρονα με τα παραπάνω, ακούγονται επίσης διάφοροι, καθαρά τεχνικοί όροι του trading ομολόγων (swap, STRIPS κ.λπ.), οι οποίοι δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στους μη γνώστες και δεν βοηθούν το κοινό στην ορθή κατανόηση της κατάστασης. Μία (έστω και απλουστευμένη) επεξήγηση τους τώρα δε, μόνο μεγαλύτερη σύγχυση θα επέφερε.

Όταν θα σχηματιστεί η τελική εικόνα μορφής και όρων της ανταλλαγής, θα υπάρξει η σχετική ανάλυση και οι αναγκαίες επεξηγήσεις.

Μέχρι τότε, οψόμεθα!

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Πέτρου Λάζου, 6/11/2017]