ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ “ΠΛΑΝΗΤΕΣ” Η ΑΓΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Εντελώς αδύνατη η συνεννόηση των παραγωγικών τάξεων με την κυβέρνηση. Η “γλώσσα” γίνεται όλο και πιο διαφορετική όπως ομολογούν ​εγκυρότατοι παράγοντες.

Η κυβέρνηση και ειδικότερα το Μαξίμου εμφανίζεται με απαιτήσεις κάθε μορφής “αφωνίας” από την αγορά “αμείβοντας” τη σιωπή της… με υποσχέσεις για ικανοποίηση κάθε μορφής (λογικού έως και υπερβολικού) αιτήματος πέφτει στο τραπέζι των συζητήσεων.

Κατά τα άλλα τα ραντεβού και οι συναντήσεις γίνονται ενώ το πάρε-δώσε κυβερνητικών σε εκδηλώσεις επιχειρήσεων συνεχίζεται, ή και αυξάνεται, χωρίς όμως νόημα και ουσία, όπως διαπιστώνουν παράγοντες που συνομιλούν με την κυβέρνηση.  

Μόνο το τελευταίο δίμηνο (παρατηρούν παράγοντες των παραγωγικών τάξεων) δόθηκαν υποσχέσεις (ακόμη και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα) για την ικανοποίηση αιτημάτων (που δεν συνθέτουν επίμαχα αιτήματα) όπως η αναμόρφωση του θεσμού των κοινωνικών εταίρων με διεύρυνση της συμμετοχής της βιομηχανίας ή για επανίδρυση του υπουργείου Βιομηχανίας όπως αυτό λειτουργούσε το 1982 που διαλύθηκε.

Αλλά και στα λεγόμενα επίμαχα δίδονται (σε επίπεδο οικονομικού επιτελείου) υποσχέσεις για ρύθμιση χρεών, κόκκινων δανείων και τακτοποίηση μεγάλων εκκρεμοτήτων που όμως χάνονται στην πορεία των συζητήσεων ή, στη συνέχεια, δηλώνεται άγνοια επί του θέματος… από άλλους (επίσης αρμόδιους-κλειδιά) κυβερνητικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες.

Μέσα στο αλαλούμ, επικοινωνίας και ασυνεννοησίας, που επικρατεί η κυβέρνηση συμπεριφέρεται και με τρόπο διασπαστικό προς τις παραγωγικές τάξεις δίδοντας “πλάγιες” ελπίδες για αναβάθμιση του ρόλου περιφερειακών Οργανώσεων απέναντι στον ρόλο των κεντρικών.

Το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε σε όλα τα περιφερειακά συνέδρια όπου ενώ οι εκπρόσωποι της περιφερειακής βιομηχανίας προωθούσαν γενικότερα θέματα της βιομηχανίας και βιοτεχνίας προς επίλυση ο πρωθυπουργός, αλλά και το οικονομικό επιτελείο που τον συνόδευε, περιόριζαν τις συζητήσεις μόνο σε τοπικό επίπεδο υποβαθμίζοντας τον ρόλο των κεντρικών Οργανώσεων όπως, για παράδειγμα, του ΣΕΒ, των Κεντρικών Επιμελητηριακών Οργανώσεων και των ενιαίων εξαγωγικών Ενώσεων.

Άλλο στοιχείο  (προστίθεται στο ίδιο πλαίσιο) είναι η συνεχής επανάληψη προβλημάτων που έχουν χρονίσει με την κυβέρνηση να ζητάει μελέτες ή υπομνήματα τα οποία όμως υπάρχουν στις υπηρεσίες των οικονομικών υπουργείων (ειδικότερα των υπουργείων Οικονομικών, Οικονομίας-Ανάπτυξης και Ενέργειας και Περιβάλλοντος) τελματωμένα και χωρίς πρόοδο ή την παραμικρή εξέλιξη, για μια διετία ή και τριετία!!!

Η αίσθηση της αγοράς είναι ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει πολιτικό χρόνο, παρουσιάζοντας δήθεν ενδιαφέρον για τα θέματα της οικονομίας και της αγοράς, ενώ δεν έχει ξεκαθαρίσει (ούτε και σε υπηρεσιακό επίπεδο) την τακτική και τα όρια που θέλει να κρατήσει απέναντι στην επιχειρηματική κοινότητα ώστε να αποφύγει τυχόν κίνδυνο πολιτικού κόστους.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr , του Γιώργου Κράλογλου, 8/11/2017]