ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΛΥΣΙΔΑ ΑΠΟ ΔΙΚΕΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Τα Μαντεμοχώρια στην Αρναία βράζουν, θερμοί υποστηρικτές και σφόδρα αντιδρώντες στην εξόρυξη χρυσού στη βόρεια Χαλκιδική βρίσκονται με το «όπλο παρά πόδα», ενώ στην Ιερισσό, ένας «εμφύλιος» ανάμεσα στις διάφορες συνιστώσες που απαρτίζουν το στρατόπεδο των πολέμιων της επένδυσης διαφαίνεται πιθανός.

Ηδη η βουλευτής Χαλκιδικής του ΣΥΡΙΖΑ Κατερίνα Ιγγλέζη –εμβληματική φιγούρα του όλου σκηνικού– έχει χαρακτηριστεί από τους (ακόμα πιο) σκληροπυρηνικούς των αντιδρώντων ως «προδότρια» και η ίδια επισκέπτεται όλο και πιο αραιά την Ιερισσό.

Ακόμη όμως και εάν η κατάσταση εκτονωθεί με στρατηγική συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και εταιρείας, μια αλυσίδα δικών με κατηγορούμενους για συμμετοχή σε σοβαρά επεισόδια στις Σκουριές και στην Ιερισσό κατοίκους της περιοχής, που εντάσσονται στα προσεχώς των εξελίξεων τις ερχόμενες ημέρες, δεν θα αφήσει την περιοχή να ησυχάσει. Το «antigold» κίνημα και οι ανά την επικράτεια συμπαθούντες προετοιμάζονται για τη δυναμική εάν χρειαστεί υπεράσπισή τους τόσο εντός όσο και εκτός δικαστηρίων.

Η πρώτη εκ των δικών έχει οριστεί για την 20ή Σεπτεμβρίου (παραμονές δηλαδή της εκπνοής της «προθεσμίας» που έχει θέσει η Εldorado) στο Μεικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης με κατηγορούμενα για τον εμπρησμό του δημαρχείου της Ιερισσού 24 ενεργά μέλη του κινήματος. Τέσσερις ημέρες μετά δικάζονται άλλοι τόσοι Ιερισσιώτες για τις εμπρηστικές επιθέσεις εναντίον εργοταξίου της εταιρείας στο δάσος Καρατζά, με την εις βάρος τους δικογραφία να ξεπερνάει τις 4.500 σελίδες ενώ έπονται και άλλα ακροατήρια.

Σύνοψη: Η αγωνία στο ζενίθ για την καθημερινή επιβίωση, η οποία εξαρτάται σε πολλά χωριά αποκλειστικά από τη δουλειά στα σπλάχνα της γης. Στην Ιερισσό και στην Αρναία, τα πανό με συνθήματα είτε εναντίον είτε υπέρ της επένδυσης παραμένουν κρεμασμένα στις πλατείες και στις εισόδους από προηγούμενες κινητοποιήσεις, για να θυμίζουν στους επισκέπτες τον βαθύ διχασμό της κοινωνίας. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι η διχόνοια εισχώρησε ακόμη και στις ίδιες οικογένειες. Και αυτός ο εντός των πυλών «εχθρός» μπορεί να είναι ο γείτονας, ο γαμπρός, ο αδελφός, ο ξάδελφος και ανάλογα με την πορεία των εξελίξεων εκδηλώνεται ή όχι. Οι «αμιλησιές» δίνουν και παίρνουν.

Άβατον…

Οπως λέει στην «Κ» τοπικός παράγοντας –«προς Θεού, μη γράψετε το όνομά μου»– «υπάρχουν οικογένειες χωρισμένες στα δύο, τα μέλη των οποίων δεν ανταλλάσσουν ούτε καλημέρα». Στη Μεγάλη Παναγία, προμαχώνα των μεταλλωρύχων, για παράδειγμα, οι αντίθετοι στην εξόρυξη του χρυσού αποτελούν μειοψηφία και βεβαίως δεν τολμούν να εκφραστούν, αφού το χωριό ζει αποκλειστικά από τις στοές. Μερικά χιλιόμετρα παρακάτω στην Ιερισσό, «καρδιά» των κινητοποιήσεων εναντίον της «Ελληνικός Χρυσός», για πολλούς μεταλλωρύχους υπάρχει άβατον… Κάποιοι εξ αυτών έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την πόλη γιατί έτυχε να βγάζουν το ψωμί τους στα μεταλλεία και όταν δεν έβρισκαν καμένα τα αυτοκίνητά τους δέχονταν απειλές να τα μαζέψουν και να φύγουν.

Το αστυνομικό τμήμα «εκδιώχθηκε», κατ’ απαίτηση των διαφωνούντων με τις μεταλλευτικές δραστηριότητες, από την πόλη. Το κτίριό του, όπως και αυτό του δημαρχείου, πυρπολήθηκε και όσοι πολίτες θεωρούν ότι η επένδυση πρέπει να συνεχίσει, βιώνουν καθεστώς (ημι)παρανομίας, με το στόμα, βεβαίως, κλειστό. Μέσα σ’ ένα τέτοιο κλίμα Κύριος οίδεν τι μπορεί να συμβεί την επομένη της 22ας Σεπτεμβρίου εάν η εταιρεία και η κυβέρνηση παρατείνουν τη διελκυστίνδα ή όταν στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης καθίσουν στο εδώλιο οι πρώτοι «ταραξίες» της Ιερισσού με τον… μισό ποινικό κώδικα στην πλάτη τους και αρχίσουν να συρρέουν στην Ιερισσό και τη Θεσσαλονίκη συμπαραστάτες απ’ όλη την επικράτεια. Για τους μεταλλωρύχους και τις κοινωνίες των χωριών που ζουν από τα μεταλλεία, η αποχώρηση της «Ελληνικός Χρυσός» θα σήμαινε απώλεια 7-8 εκατ. ευρώ τον μήνα που πέφτουν ζεστά από τους μισθούς στην οικονομία της περιοχής και άρα μαράζωμά της. Για την άλλη πλευρά, η συνέχιση της εξόρυξης θα επιφέρει συντριπτική ήττα του κινήματος και απώλεια της μεγάλης ευκαιρίας να σταλεί στα καρανίκεια «τσακίδια» η εταιρεία. Και μαζί θα καταρρεύσουν και πολιτικές καριέρες, οι οποίες οικοδομήθηκαν εις το όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος…

 

[ΠΗΓΗ: http://www.kathimerini.gr/ , του Σταύρου Τζίμα, 18/9/2017]