Με πολύ χαρά η Εφημερίδα των Συντακτών δημοσιεύει άρθρο της Χριστίνας Πάντζου, σύμφωνα με το οποίο το Ελ Σαλβαδόρ έγινε το πρώτο κράτος στον κόσμο που απαγόρευσε κάθε μορφής εξόρυξη μετάλλων στα εδάφη του.

Πόσο προοδευτικό… Αναρωτιέμαι όμως γιατί είναι το Ελ Σαλβαδόρ ο πρώτος διδάξας… Γιατί ας πούμε δεν είναι η Σουηδία, η Φιλανδία, η Δανία, τόσες άλλες χώρες της Δύσης με υψηλά περιβαλλοντικά στάνταρντ;

Δεν ξέρω τι ποσοστό του ΑΕΠ του Σαλβαδόρ αντιπροσωπεύει η εξόρυξη μετάλλων και με τι συνθήκες διεξάγεται εκεί στην μακρινή και διεφθαρμένη λατινική Αμερική, αλλά δεν μένει παρά να ακολουθήσουμε κι εμείς… Να γίνουμε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θα απαγορεύσει την εξόρυξη μετάλλων, ε; Αυτό δεν υπονοεί η Εφημερίδα των Συντακτών;

Δεν μας λέει όμως πως στο Ελ Σαλβαδόρ με στοιχεία ΔΝΤ του 2011 το ονομαστικό κατά κεφαλή εισόδημα είναι 3.618 δολάρια/χρόνο (Νο 102 στην παγκόσμια κατάταξη) ενώ στην Ελλάδα π.χ. είναι 28.610 δολάρια/χρόνο (Νο 30 στην παγκόσμια κατάταξη)… Και μην πει κανείς πως το Ελ Σαλβαδόρ είναι «μικρή χώρα, με λίγους κατοίκους», διότι στην πρώτη θέση του πίνακα φιγουράρει το Λουξεμβούργο των 590.000 κατοίκων και των 2.586 τετραγωνικών χιλιομέτρων …

Άντε, καλή Σαλβαδοροποίηση…