Monthly Archives: December 2016

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

0_e14a9_f43d76_xl«Πάει ο παλιός ο χρόνος» και η χρονιά που έρχεται ας είναι το ξεκίνημα μίας δημιουργικής εποχής.Ας αφήσουμε πίσω γκρίνια και μεμψιμοιρία και ας δούμε τη νέα χρονιά με αισιοδοξία!

Είθε το 2017 να μας φέρει υγεία, ευημερία, ευτυχία και πολλές επιτυχίες.Επιτυχίες σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε εθνικό, που τόσο τις χρειαζόμαστε…

Να είναι μια χρονιά χαρούμενη, δημιουργική, γεμάτη όνειρα, μηνύματα, προκλήσεις και όμορφες, ξεχωριστές στιγμές!

Ευχόμαστε ευτυχισμένο το νέο έτος για εσάς,τους οικείους σας και για όλο τον κόσμο αν είναι δυνατόν. Χρόνια πολλά!

2016 ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ…

arkas3Είθισται μέρες σαν κι αυτές να γίνεται ένας απολογισμός της χρονιάς… Αν πετύχαμε τους στόχους που είχαμε βάλει, αν οι προσδοκίες μας επαληθεύτηκαν, αν καταφέραμε κάτι περισσότερο φέτος…

Σαν άτομα, τι να πω… Ο καθένας ξέρει για τον εαυτό του… Πάντως οι στόχοι του καθενός άλλαξαν άρδην σχετικά με –ας πούμε– πριν από 10 χρόνια… Τότε είχαμε σαν στόχο ένα μεγαλύτερο σπίτι, καλύτερο αυτοκίνητο, προαγωγή στη δουλειά, μεγαλύτερο μισθό, ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, διακοπές σε έναν εξωτικό προορισμό… Και οι περισσότεροι το κατάφερναν! Τώρα στόχος είναι να έχει δουλειά τουλάχιστον ένας σε κάθε οικογένεια και να βρεθεί μια part-time απασχόληση για να βγουν τα δίδακτρα για τα φροντιστήρια των παιδιών…

Σαν λαός… Άστα-βράστα… Ακόμα ψάχνουμε ποιοί είναι οι στόχοι… Αν στόχος είναι να βγούμε από τα μνημόνια, παραμένει ο ίδιος από το 2010… Και έτσι που πάμε, θα παραμείνει ο ίδιος τουλάχιστον για μερικά χρόνια ακόμη.

Αν στόχος ήταν η «πρώτη φορά αριστερά», ΟΚ, το πετύχαμε, αλλά μοιάζει σαν εκείνο το παλιό κρύο αστείο: «Η εγχείρηση πέτυχε αλλά ο ασθενής απεβίωσε…».

Ούτως ή άλλως το 2016 τελείωσε και θα παρακαλέσω να μην ξαναβιώσουμε κάτι παρόμοιο… Ήταν μακράν η χειρότερη μεταμνημονιακή χρονιά, όχι λόγω σκληρών μέτρων και λιτότητας, φοροεπιδρομών και χαρατσιών, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι επιτέλους ακόμα και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβαν την ουτοπία της «πρώτης φοράς αριστερά» και το ασυμβίβαστο μιας αριστεράς κυβέρνησης στη θέση του διαχειριστή και εκτελεστή μνημονιακών υποχρεώσεων.

Κι επειδή τα τελευταία χρόνια μάθαμε να μην κάνουμε μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς ας κοιτάξουμε το αμέσως επόμενο βήμα, δηλαδή το 2017. Θα έχουμε κάποιοι στόχο για το 2017 ή θα πέσουμε στην παγίδα της κατάθλιψης; Και σκεπτόμενοι ρεαλιστικά, τι στόχο θα μπορούσαμε να θέσουμε, εκτός τον προφανή να αποκτήσουμε επιτέλους σοβαρή πολιτική σκηνή και κυβέρνηση ευρωπαϊκών προδιαγραφών; Ας ελπίσουμε λοιπόν σε αυτό το μικρό βήμα και τα υπόλοιπα έπονται… Διότι το να ελπίζουμε να απαλλαγούμε από μνημόνια και κηδεμονίες προϋποθέτει κάποια προαπαιτούμενα… Και σε αυτά δεν περιλαμβάνεται η «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση που μας ταλανίζει την τελευταία διετία…

Το τετριμμένο «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία» δεν κολλάει εδώ, διότι εμπεριέχει μια υποψία μοιρολατρίας. Ελπίδα είναι τα καθρέφτισμα των δικών μας επιθυμιών στο υποσυνείδητό μας. Άρα κατά κάποιο τρόπο την ελπίδα τη δημιουργούμε μόνοι μας. Το αν θα μείνει ελπίδα ή θα μετουσιωθεί σε πραγματικότητα σε πολλές περιπτώσεις εξαρτάται σε κάποιο βαθμό και από εμάς… Τις πράξεις μας… Το πόσο θέλουμε το θετικό αποτέλεσμα… Με πόση θέρμη το υποστηρίζουμε…

Περισσότερο λοιπόν ταιριάζει το «συν Αθηνά και χείρα κίνει…». Η εθνική σωτηρία –διότι περί αυτού πρόκειται–, λίγο-πολύ περνάει από τα χέρια όλων μας… Κι όταν λέω από τα χέρια, κυριολεκτώ… (Ειδικά από το χέρι που ρίχνει το χαρτάκι σε εκείνο το κουτί με τη σχισμή)…

Για πρωτοχρονιάτικο ξεκινήσαμε, σε πολιτικολογία το καταλήξαμε…

Αλλά τι να κάνουμε… Σημεία των καιρών… Ας τελειώσουμε τουλάχιστον «κλασικά»…

Ευχές για το νέο έτος και σε κάθε περίπτωση, καλώς να μας έρθει το 2017, κι ότι βρέξει ας κατεβάσει… (Πονάνε, ωρέ, τα παλληκάρια);

 

ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟΦΥΓΗΣ… ΕΚΛΟΓΩΝ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ

imagehandlerΑρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος, διευκρινίζοντας χθες αργά το βράδυ το περιεχόμενο της επιστολής Τσακαλώτου στον κ. Ντάισελμπλουμ, υποστήριξε στο Capital.gr ότι όλες οι αναφορές του υπουργού στην επιστολή αφορούν σε τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από “όσα είχε ήδη υπογράψει στα Eurogroup” του Μαΐου και του Δεκεμβρίου.

Και “οι δεσμεύσεις αυτές φωτογραφίζουν με ακρίβεια μία πειστική διαδρομή για την επίτευξη των στόχων” του ισχύοντος προγράμματος, χωρίς ενδιάμεσες πολιτικές περιπέτειες και… πολιτικούς εκβιασμούς.

Και για τον λόγο αυτό, όπως επέμεινε, “ήμασταν απολύτως βέβαιοι ότι δεν θα υπήρχε τελικά κανένα πρόβλημα με το έκτακτο επίδομα…”.

Το ενδιαφέρον είναι ότι και από την πλευρά παραγόντων της Κομισιόν το επεισόδιο αντιμετωπίζεται με την ίδια ερμηνευτική προσέγγιση, που στηρίζεται όπως αναφέρεται αρμοδίως στην διαβεβαίωση από την πλευρά της Αθήνας ότι “δεν υπάρχει καμία πρόθεση πολιτικών πειραματισμών”.

Οι αποφάσεις των δύο Eurogroup βέβαια, τόσο αυτή του περασμένου Μαΐου όσο και αυτές του Δεκεμβρίου, δρομολογούν και επιβεβαιώνουν ένα εξαιρετικά αυστηρό πρόγραμμα που στηρίζεται στην αυξητική πορεία των πρωτογενών πλεονασμάτων τα οποία από το 2018 και μετά αποκτούν εξαιρετικά προβληματικό μέγεθος για την επανεκκίνηση της οικονομίας με όρους αγοράς.

Η Κυβέρνηση, ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο κυβερνητικό παράγοντα, “θα επιμείνει να είναι συνεπής στις δεσμεύσεις της στο πρόγραμμα και το ίδιο θα απαιτεί και από τους εταίρους και δανειστές της. Και αυτό θα γίνει χωρίς πολιτικούς εκβιασμούς (σ.σ. προσφυγή σε έκτακτες εκλογές) καθώς στο υπάρχον πολιτικό περιβάλλον της Ευρώπης, κανείς σε αυτή την συγκυρία δεν μπορεί να διακινδυνεύσει πέρα από κάποιο πολιτικό και οικονομικό όριο…”.

Η επιστολή του κ. Τσακαλώτου περιέχει αυτά τα στοιχεία δέσμευσης που αφορούν ακριβώς στις αποφάσεις στις οποίες έχει βάλει την υπογραφή της η κυβέρνηση στις 24 Μαΐου και στις 5 Δεκεμβρίου, ήτοι την επίτευξη της ακολουθίας των πρωτογενών πλεονασμάτων που οδηγούν σε μία κορύφωση των δυσκολιών το 2018 (όταν το πρωτογενές πλεόνασμα θα πρέπει να αγγίξει το 3,5% του ΑΕΠ). Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι οι διαβουλεύσεις για την ολοκλήρωση της β΄ αξιολόγησης θα είναι εύκολη.

Προς το παρόν το βάρος αυτής της δυσκολίας θα αποδίδεται στο ΔΝΤ και στις απαιτήσεις του να υπάρξουν νομοθετικές ρυθμίσεις που θα εξασφαλίζουν την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξης του 3,5% μετά το 2018.

Τότε όμως το 2018, σύμφωνα με τις προσδοκίες της κυβέρνησης “θα έχει η ίδια το δικαίωμα να επαναφέρει με βάση την πραγματική πορεία της οικονομίας το θέμα της αναθεώρησης των στόχων για τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα… Και τότε ενδεχομένως θα είναι η στιγμή για να ληφθούν κάποιες πολιτικές αποφάσεις”.

Βέβαια το χρονοδιάγραμμα αυτό που στην πραγματικότητα μετακινεί το ενδεχόμενο νέων εκλογών πολύ κοντά στο τέλος της τυπικής διάρκειας της θητείας της κυβέρνησης, το περιβάλλον θα έχει αλλάξει καθώς θα έχει ολοκληρωθεί  ο κύκλος των εκλογών στην Γερμανία, την Γαλλία, την Ολλανδία και πιθανώς θα έχουν μεσολαβήσει  και στην Ιταλία.

Ειδικά για την Ιταλία ορισμένοι από τους παράγοντες του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης δίνουν ιδιαίτερη σημασία, καθώς η κρίση στο τραπεζικό της σύστημα δείχνει να τείνει σε παρεμβάσεις που έχουν χαρακτηριστικά του ελληνικού μοντέλου ανακεφαλαιοποίησης, μετά την κατακόρυφη αύξηση του ύψους των κεφαλαίων διάσωσης της MPS από 5 δισ. ευρώ σε 8,3 δισ. ευρώ με απόφαση της ΕΚΤ.

Στο πλαίσιο αυτό παρ’ ότι η στόχευση είναι να κλείσει η β΄ αξιολόγηση το αργότερο στα τέλη του Ιανουαρίου, στην κυβέρνηση δεν αποκλείουν η κατάσταση να γίνει περισσότερο δύσκολη και οι διαδικασίες να τραβήξουν ακόμα και μέχρι την άνοιξη…

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Γ. Αγγελή, 28/12/2016]

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: 9,3 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΠΑΛΙΝΩΔΙΕΣ

39d4702b8e4440f384c9eceff2d41a8bΤον Νοέμβριο του 2015 θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί η 1η αξιολόγηση, αλλά αυτό κατέστη εφικτό, ύστερα από πολλά… μαρτύρια για τον ιδιωτικό τομέα, την κοινωνία και τη χώρα, τον Ιούνιο του 2016. Κανονικά, η 2η αξιολόγηση θα έπρεπε να έχει τελειώσει τον Μάρτιο του 2016 (μαζί με τις βραχυχρόνιες παρεμβάσεις στο χρέος και τη σταδιακή ένταξη στο QE) και τώρα να οδεύαμε πανηγυρικά προς την… 6η αξιολόγηση, έχοντας λάβει επιπλέον 9,3 δισ. ευρώ από τους δανειστές!

Αυτό, όμως, δεν συνέβη. Τα 9,3 δισ. ευρώ των δόσεων δεν ήρθαν, αφού βρισκόμαστε σε μια ατέρμονη 2η αξιολόγηση. Παραπαίει με άδηλο χρόνο ολοκλήρωσης (είχε επαναπροσδιοριστεί να τελειώσει τον προηγούμενο Νοέμβριο).

Το νέο “χαστούκι” που έλαβε η κυβέρνηση από τους ΥΠΟΙΚ την προηγούμενη Τρίτη για το μέρισμα (ή, κατ’ άλλους, με αφορμή το μέρισμα) παρακωλύει ακόμα πιο πολύ τις διαπραγματεύσεις, βάζοντας στο “στόχαστρο” και τις (συμφωνημένες από τις 5/12) βραχυπρόθεσμες παρεμβάσεις στο χρέος

Το πλήγμα στην οικονομία

Οι δόσεις που δεν… ήρθαν είναι μόνο το άμεσο κόστος της παλινωδίας και του νέου sequel χρονοκαθυστέρησης.

Το πραγματικό κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο. Περιλαμβάνει τους τριγμούς που έχει υποστεί η οικονομία και τη νέα πίεση στην ανάπτυξη, στην απασχόληση (ρεκόρ 5ετίας κατεγράφη τον Νοέμβριο στα στοιχεία για την απώλεια θέσεων εργασίας του συστήματος Εργάνη) και στα επιχειρηματικά κέρδη, που ούτως η άλλους βίωσαν απώλειες 4,2 δισ. ευρώ το 2016 (με βάση τα στοιχεία ΑΕΠ του γ’ τριμήνου 2015 – γ’ τριμήνου 2016 που είναι διαθέσιμα).

Πολύ δύσκολα αποτιμώνται το νέο ράπισμα στο επιχειρηματικό κλίμα και η παράταση της επενδυτικής αγωνίας σε μια αγορά που πλήττεται από “λουκέτα” και στάση πληρωμών. Και αν το “σύρσιμο” συνεχιστεί, τότε απομακρύνεται η ένταξη της Ελλάδας στο QE, αλλά και χάνεται 1 δισ. ευρώ από επενδύσεις λόγω των κεφαλαιακών ελέγχων που θα… μείνουν.

Οι επιπτώσεις είναι πολλές ακόμη, σχετίζονται με τη στάση πληρωμών του κράτους και τα νέα σενάρια περί χρήση repos και την απομάκρυνση του χρόνου επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές, καθώς μειώνεται το “μαξιλάρι” διαθεσίμων του Δημοσίου.

Και τούτο, σε μια περίοδο που τα “σύννεφα” πάνω από την Ευρώπη μαζεύονται ταχύτατα, όχι μόνο λόγω του εκλογικού κύκλου, αλλά και του νέου σοκ των τρομοκρατικών επιθέσεων, που έχουν πολλαπλές επιπτώσεις για την Ελλάδα.

Αυξάνεται, βέβαια, και ο λογαριασμός των μέτρων. Όχι μόνο γιατί το “σύρσιμο” εμποδίζει την ανάπτυξη και προκαλεί νέες “τρύπες”, αλλά γιατί και νέες μνημονιακές δεσμεύσεις μπαίνουν στο “κάδρο” της αξιολόγησης.

Ενώ η 2η αξιολόγηση έπρεπε να αφορά στα προαπαιτούμενα έως και το τέλος Σεπτεμβρίου, τώρα καλύπτει όλο το 2016 και… βλέπουμε.

Και, επιπλέον, το Μεσοπρόθεσμο (που δεν έφτασε ποτέ στη Βουλή) θα πρέπει πλέον να φτάνει και στο έτος 2021…28-dec-16-8-29-35-pm

Τα 9,3 δισ. ευρώ

Οι δόσεις των 9,3 δισ. ευρώ που δεν… ήρθαν είναι τα λεφτά που έχει διαθέσιμα η ελληνική οικονομία και η αγορά μέσα από το πακέτο των 86 δισ. ευρώ και έχει “χρυσοπληρώσει” στους δανειστές, με διαδοχικά πακέτα μέτρων, αλλά χωρίς να φτάνει στην… πηγή.

Το παραπάνω κόστος προκύπτει από τη διαφορά ανάμεσα στα διαθέσιμα αυτά χρήματα, δηλαδή όσα θα λαμβάναμε αν είχαμε ομαλά και εγκαίρως ολοκληρώσει τις αξιολογήσεις (δικαιούμεθα, με βάση την πρώτη κατανομή του 2015, δόσεις αξίας 19,9 δισ. ευρώ μέσα στο 2016), και τις δόσεις που έχουν φτάσει με το… σταγονόμετρο στη χώρα (10,5 δισ. ευρώ φέτος).

Η καθυστέρηση αυτή κόστισε περίπου 2 δισ. ευρώ σε όρους διάθεσης υποδόσεων για την πληρωµή οφειλών του κράτους προς ιδιώτες, αλλά και περιόρισε το “µαξιλάρι” των κρατικών διαθεσίµων, όπως προκύπτει από τη σύγκριση των 2 κατανοµών που έχει κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά την 1η συµφωνία του 2015 και κατά την αναθεώρηση του Ιουνίου του 2016.

Μένουν απλήρωτοι οι ιδιώτες

Η ανάγκη (για τρίτη συνεχή χρονιά) να διατηρήσει η κυβέρνηση διαθέσιμα στα κρατικά ταμεία απομακρύνει τη δυνατότητα αποπληρωμής πάνω από 9 δισ. ευρώ που οφείλει το κράτος προς ιδιώτες, προμηθευτές, επιχειρήσεις, συμβασιούχους, συνταξιούχους και, βεβαίως, φορολογουμένους.

Κανονικά, έπρεπε η αποπληρωμή των οφειλών να έχει γίνει έως την άνοιξη του 2017. Αργότερα ο χρόνος επαναπροσδιορίστηκε έως τον Ιούνιο του 2017 και μετά έως τον Σεπτέμβριο (καθώς οι αξιολογήσεις και η κατανομή των δόσεων άλλαξαν).

Τώρα μένει να φανεί αν θα καταστεί εφικτή η σταδιακή πληρωμή οφειλών έστω και με το σταγονόμετρο, αλλά και τι θα γίνει με τα νέα “φέσια” που δημιουργούνται, καθώς τα στοιχεία που εκδίδει κάθε μήνα το υπουργείο Οικονομικών δείχνουν ότι, όσο οι μήνες κυλούν, νέες υποχρεώσεις δημιουργούνται.

Η δανειακή σύμβαση προβλέπει χρηματοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης με 7 δισ. ευρώ για την αποπληρωμή οφειλών, ενώ  τα υπόλοιπα 2 δισ. ευρώ περίπου αναζητούνται από κρατικό χρήμα. Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, επισήμως οι οφειλές στο τέλος Οκτωβρίου ήταν 6,3 δισ. ευρώ. Ωστόσο, στο ποσό αυτό θα πρέπει να προστεθούν, όπως αποκάλυψε το ComplianceReport της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, 1,5 δισ. ευρώ περίπου εκκρεμών συντάξεων και εφάπαξ και άλλο 1,5 δισ. ευρώ από μη βεβαιωμένες επιστροφές φόρων. Και τούτο, όταν μέσα στο 2016, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος που δημοσιοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα, έχουν πληρωθεί μέσω των δόσεων του 3,38 δισ. ευρώ.

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, Της Δήμητρας Καδδά, 28/12/2016, αναδημοσίευση από το Κεφάλαιο της 23/12]