ΤΙ ΠΕΤΥΧΕ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ

anasximatismosΗ ανάδειξη μιας νέας γενιάς στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η αποτυχία αποτύπωσης της πρόθεσης για πολιτική διεύρυνση, ήταν τα δυο σημαντικότερα μηνύματα του χθεσινοβραδινού ανασχηματισμού στον οποίο προχώρησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Το νέο πρόσωπο του κυβερνητικού σχήματος, έχει πολλές όψεις: Η νέα υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου, είναι μια από αυτές. Μόλις 31 ετών, σπουδαγμένη, με πολιτική εμπειρία στη διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο ως διευθύντρια του υπουργικού γραφείο Κατρούγκαλου, μπορεί από τη μια μεριά να προωθήσει αποφασιστικά τις συζητήσεις με την τρόικα κι από την άλλη να ενσαρκώσει το νέο, γεμάτο προσόντα και λαϊκές αναφορές, πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίστοιχη «βιτρίνα» αποτελούν ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο Γιώργος Βασιλειάδης, κλπ

Ο νέος υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι άλλη μια έκφανση του νέου προσώπου της κυβέρνησης Τσίπρα. Επικεφαλής στο διεθνούς φήμης Ινστιτούτο Levy, οικονομολόγος με διεθνείς περγαμηνές, έρχεται στην πρώτη γραμμή της πολιτικής και φέρνει κύρος και παραδοχή. Εάν  καταφέρει και την αποτελεσματικότητα, τότε θα είναι ο ιδανικός υπουργός Οικονομίας κι Ανάπτυξης. Ως τότε, όμως, θυμίζει στους πολίτες ότι η αριστερά στην Ελλάδα έχει σπουδαγμένους, διεθνώς παραδεκτούς επιστήμονες, πολλοί εκ των οποίων δέχονται να εκτεθούν στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, δείχνοντας, πέραν της επιστημονικής, και την πολιτική τους επάρκεια.

Μεγάλο θύμα της κυβερνητικής αλλαγής ήταν ο μέχρι χθες υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, ο οποίος πλήρωσε τη διπλή αστοχία του: Πρώτον, να οξύνει με αλλεπάλληλες ατυχείς δηλώσεις και πράξεις του, τις σχέσεις του με την εκκλησία της Ελλάδος και ειδικότερα με τον προκαθήμενο της, Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, και δεύτερον με την απόπειρα εκβιασμού του πρωθυπουργού, όταν χθες νωρίς το απόγεμα του απέστειλε ένα τελεσίγραφο: «Ή παραμένω στο Παιδείας, ή πάω  σπίτι μου». Ο πρωθυπουργός δεν υπέκυψε στον εκβιασμό, κι ο Νίκος Φίλης πήγε σπίτι του, ή καλύτερα στα βουλευτικά έδρανα.

Αντίθετα, ο Νίκος Σκουρλέτης, που όλο αυτό τον καιρό φιλοτέχνησε ένα γνήσια αριστερό προφίλ, αρνούμενος να διευκολύνει επενδύσεις ή να ενδώσει σε αλλαγή της «αριστερής ψυχής» μετακινήθηκε, μεν, ώστε να πάψει να αποτελεί εμπόδιο στην προσπάθεια προσέλκυσης επενδύσεων, αλλά παρέμεινε στην κυβέρνηση.

Εάν, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας έκοψε κι έραψε στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, χθες έγινε εξίσου φανερή η αδυναμία του να ενσωματώσει με αποτελεσματικότητα, και στελέχη που ανήκαν στο ΠΑΣΟΚ ή την ευρύτερη αριστερά. Ο Φώτης Κουβέλης έμεινε και πάλι έξω από τα υπουργικά σαλόνια, όπως και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ή ο Στέφανος Τζουμάκας, που είχαν προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ και ανέμεναν κι εκείνοι την πολυπόθητη «αξιοποίηση».

Πολιτικά, ο Τσίπρας ευελπιστεί να πείσει ένα μέρος της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα ότι παραμένει το νέο στην ελληνική πολιτική, ότι διαθέτει νέους ανθρώπους, έτοιμους να μπουν στη μάχη, αλλά και μεγαλύτερους με επιστημονικές περγαμηνές, που μπορούν να διοχετεύσουν την επιστημοσύνη τους στην πολιτική πράξη, ωθώντας την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση. Η σύγκριση με τη Νέα Δημοκρατία των γερόντων και των φθαρμένων προσώπων ακόμα λειτουργεί καταλυτικά υπέρ του Τσίπρα, όπως πιστεύει το Μέγαρο Μαξίμου.

Επίσης, ευελπιστεί ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα θα επιτύχει τη 2η αξιολόγηση του προγράμματος μέσα στο 2016, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για συμμετοχή στην ποσοτική χαλάρωση εντός του 2017 και να τεθούν οι βάσεις για έξοδο στις αγορές το 2018.

Η πραγματικότητα μένει να δείξει ποιες από τις επιδιώξεις του Αλέξη Τσίπρα θα γίνουν πράξη και ποιες θα μείνουν όνειρα απατηλά…

[ΠΗΓΗ: http://www.politically.gr/, του Καλλικέλαδου, 5/11/2016]