Στον ιστότοπο της «Εργατικής Αλληλεγγύης», που αυτοπροσδιορίζεται σαν «Βδομαδιάτικη Εφημερίδα της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς», (λες και υπάρχει και «Καπιταλιστική Αριστερά»), και προβάλλει ως όργανο του «Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος», (δείτε εδώ ποιοι είναι αυτοί, διότι προφανώς δεν τους έχετε ξανακούσει…), διαβάζω έναν «αγωνιστικό ύμνο» για τον δικό μας αδέκαστο δημοσιογράφο Στέλιο Νικητόπουλο:
«[…] Την περασμένη εβδομάδα ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ3 Στέλιος Νικητόπουλος που πρωτοστάτησε στο κίνημα κατά της εξόρυξης Χρυσού έδωσε εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή της Ελπίδας Κουτσογιάννη, στην ΕΡΤ Λάρισας μιλώντας για τις τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτής της εξόρυξης. Η εταιρεία απάντησε με στημένα δημοσιεύματα χαρακτηρίζοντας τον αγωνιστή δημοσιογράφο ως “αδίστακτο”. Όμως όσοι (sic!) λάσπη και να ρίξουν δεν μπορούν να σβήσουν τις μνήμες του κόσμου που αγωνίστηκε ενάντια στο έγκλημα της Eldorado Gold και του Μπόμπολα που συνεχίζει να καλύπτει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ.»
Ένα έχω να πω… Κάτω τα χέρια από το Νικητόπουλο, τον ηγέτη του «κινήματος»…. Όσα στημένα δημοσιεύματα και να αναρτήσετε πληρωμένα παπαγαλάκια της εταιρείας, ο Στέλιος παραμένει σύμβολο του «αγώνα»… Εξάλλου η λάσπη που του ρίχνετε (κατά έναν περίεργο τρόπο) γλιστράει από πάνω του…
Μην ξεχάσω να αναφέρω πως –φυσικά– ο Τόλης δεν παρέλειψε να αναπαράγει το υμνολόγιο στο μαγαζάκι του…