Στον κόκορα φόρτωσε τις αρχαιότητες των Σκουριών το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο χθες βράδυ, αλλά και τη συνέχιση του έργου επιφανειακής μετάλλευσης στην περιοχή. Παρότι αρχικός στόχος ήταν, όπως διαφαινόταν, να μετακινηθούν τα υπολείμματα αρχαίων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων σε άλλο χώρο, και να συνεχιστεί το έργο, την τελευταία στιγμή, όλα κατέληξαν σε φιάσκο.
Ενώ παιζόταν ένα ωραιότατο επεισόδιο της σειράς «ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ», ξαφνικά έγινε η «γυριστή» και ομοφώνως αποφάσισαν να αναβάλουν τη λήψη απόφασης. Γιατί; Προφανώς διότι τότε κατάλαβαν πως αφού όλα ήταν στον αέρα, έπρεπε να εμφανίζονται πως δεν παραβαίνουν την κυβερνητική «γραμμή».
Όλα ξεκίνησαν με τον συνήθη τρόπο που λειτουργεί το ΚΑΣ: γίνεται η εισήγηση από την αρμόδια διεύθυνση (στην περίπτωσή μας είναι η Διεύθυνση Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων- ΔΙΠΚΑ) στην οποία παρουσιάζεται και η πρόταση της αρμόδιας εφορείας. Ο ανασκαφέας Κωνσταντίνος Παπαστάθης ήταν παρών και εξήγησε πως βρήκε μια μικρή εγκατάσταση για μεταλλευτικές δραστηριότητες του 2ου αιώνα π.Χ.
Ακολούθησε η πρόταση, με την οποία συμφωνούσε και η επιτροπή μεγάλων έργων, αλλά και η Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων, να αποσπασθούν κάποιες αρχαιότητες και να μεταφερθούν είτε σε παρακείμενο ακίνητο είτε στην αυλή του μουσείου Πολυγύρου. Όπως διαφάνηκε από τον πρώτο κύκλο συζήτησης, με ερωτήσεις, απαντήσεις και κάποιες τοποθετήσεις, δεν υπήρχαν αντιρρήσεις. Πολλώ μάλλον που ενημερώθηκαν πως η εξόρυξη πηγαίνει σε βάθος 200 μέτρων και η αρχαία, πολύ ενδιαφέρουσα εγκατάσταση, δεν θα ήταν επισκέψιμη- καθώς θα είχε απομείνει σε μια στήλη- και θα δημιουργούσε προβλήματα στην εκμετάλλευση της περιοχής.
Αφού είχαν ακούσει τα επιχειρήματα της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός, ήρθε η σειρά της τοπικού βουλευτού κας Κατερίνας Ιγγλέζη. Του ΣΥΡΙΖΑ. Η οποία είπε πως είναι κατά της μεταφοράς των αρχαίων, όπως και κατά του έργου γενικώς. Και ότι αναμένεται απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία, κατ’ ουσίαν, θα κριθεί και το μέλλον της επένδυσης. Αν δηλαδή το ΣτΕ κάνει δεκτή την προσφυγή Σκουρλέτη για το εργοστάσιο και τους τρόπους κατεργασίας του μεταλλεύματος, η Ελληνικός Χρυσός θα αποχωρήσει.
Τότε ξεκίνησε η κωμικο-τραγωδία «ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ». Η γενική γραμματέας Πολιτισμού κα Μαρία Ανδρεαδάκη- Βλαζάκη, ρώτησε την βουλευτή: -Έχετε δει πώς θα είναι ο χώρος της ανασκαφής μετά την εξόρυξη του μεταλλεύματος; (υπονοώντας ότι θα είναι μια στήλη μετεώρων μέσα σε ένα κρατήρα).
Εκείνη απήντησε πως δεν το έχει δει και δεν την ενδιαφέρει πώς θα είναι, επειδή η ίδια αντιτίθεται στην εξόρυξη. Επανέλαβε όμως πως η κρίσιμη απόφαση του ΣτΕ που θα κρίνει τα πάντα, εκκρεμεί.
Η κα Ιγγλέζη δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι το έγγραφο με το οποίο εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου το 2011, ήταν από τη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Και πως τότε, γενική διευθύντρια ήταν η κα Βλαζάκη.
Το καμπανάκι που χτύπησε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην γενική γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν αρκετό. Η δεύτερη συνέχισε τη συζήτηση του θέματος καλώντας και εκπροσώπους τοπικών φορέων να πουν τη γνώμη τους. Η οποία ήταν παρόμοια με της βουλευτού. Παρομοίως επίσης, εφιστούσαν την προσοχή του συμβουλίου στην εκκρεμούσα απόφαση του ΣτΕ. Περί της οποίας δήλωναν άγνοια τόσο η γενική γραμματέας όσο και η εκπρόσωπος του νομικού συμβουλίου του κράτους στο ΥΠΠΟΑ.
Προφανώς ούτε η πολιτική ηγεσία, ούτε τα μέλη του ΚΑΣ διαβάζουν ειδήσεις. Αλλιώς πώς είναι δυνατόν να αγνοούν την προσφυγή Σκουρλέτη, για την οποία έχει γίνει τόσος ντόρος; Και πώς δεν πρόσεξαν πως η Ελληνικός Χρυσός έχει κερδίσει τα ασφαλιστικά μέτρα; (Παρένθεση: η πολιτική ηγεσία ευθύνεται… εξ αδιαιρέτου. Καθόσον, η κ. Βλαζάκη εισάγει τα θέματα στο ΚΑΣ, αλλά ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς θα κληθεί να υπογράψει την υπουργική απόφαση λαμβάνοντας υπόψιν την γνωμοδότηση του ΚΑΣ. Άραγε και ο κ. Μπαλτάς θα έπαιζε στο σήριαλ ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ ή δεν θα υπέγραφε αναμένοντας… να διαμορφώσει άποψη;)
Όταν άκουσαν για δεύτερη και τρίτη φορά πως εκκρεμεί η απόφαση του ΣτΕ άρχισαν να τους ζώνουν τα φίδια, καταλαβαίνοντας ότι κάτι δεν έχουν προσέξει. Κάλεσαν ξανά τους εκπροσώπους της Εταιρείας ομού μετά της βουλευτού και ρώτησαν τι ισχύει. Και οι δύο πλευρές είπαν πως αληθεύει ότι αν η απόφαση του ΣτΕ είναι υπέρ της προσφυγής Σκουρλέτη, η επένδυση σταματά. Και τότε, το συμβούλιο ξύπνησε. Και κατάλαβε, πιθανόν, πως σε τόσο αμφίβολη κατάσταση, δεν θα ήταν σώφρον να αψηφήσει την κυβερνητική επιθυμία- ή εμμονή, πείτε το όπως θέλετε. Αναδιπλώθηκαν λοιπόν και ομοφώνως δέχθηκαν να αναβάλουν τη γνωμοδότηση. Όσο για τα αρχαία; Ας γίνουν λάσπη.
Διότι λάσπη κινδυνεύουν να γίνουν εφόσον δεν προστατευθούν μέχρι να αποφασισθεί η τύχη τους. Αφήνουμε το γεγονός πως δεν είναι δυνατόν να μείνουν στην ερημιά και θα πρέπει, ούτως ή άλλως, να μεταφερθούν. Αλλά, αρχαιολόγοι και μηχανικοί με τεράστια πείρα σε ανασκαφές και μνημεία, πώς είναι δυνατόν να μην υποψιάστηκαν έστω ότι τα πήλινα υπολείμματα κλιβάνων, και οι λάκκοι και τα ρυάκια από χώμα, με την πρώτη έντονη βροχόπτωση θα μας αφήσουν «γεια»;
Ο σπουδαίος αρχιτέκτονας Ιορδάνης Δημακόπουλος έλεγε κάποτε στο ΚΑΣ: «και μην κάνετε πειραματική αρχαιολογία και αφήνετε το νερό του Θεού να μπαίνει στην τάφρο με το αρχαίο, διότι σε λίγο δεν θα έχετε ούτε τάφρο, ούτε αρχαίο». Ενδεχομένως ούτε και επένδυση…
[ΠΗΓΗ: http://www.liberal.gr/, 16/12/2015]