ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ… ΡΑΔΙΟ-ΑΡΒΥΛΑ

mulos-skouries

Ο κατά τα άλλα συμπαθής συμπαρουσιαστής της εκπομπής Ράδιο Αρβύλα του Αντώνη Κανάκη, και ειδικός στους Deep Purple Στάθης Παναγιωτόπουλος, μας εξέπληξε με την ανάρτηση «πολιτικού» άρθρου στον ιστότοπο http://www.iporta.gr/. Να σημειώσω πως τις απόπειρες να γράψει «πολιτικά» άρθρα ο κος Παναγιωτόπουλος, προσωπικά, δεν τις θεωρώ και ιδιαίτερα πετυχημένες, αφού οι θεωρία του για την σημερινή συγκυβέρνση συνοψίζεται στην φράση: «Η συνεργασία [ΣΥΡΙΖΑ] με τον ακροδεξιό «εντελώς» Καμμένο είναι σαφώς αρνητικό σημείο, μια αφελής όμως εξήγηση θα μπορούσε να είναι πως, πονηρά σκεπτόμενος ο Αλέξης, θεώρησε πιο εύκολο να χειραγωγήσει τον ψεκασμένο παρά τον ιδεολογικά συναφέστερο αλλά κατά τεκμήριο εξυπνότερο και ικανότερο Σταύρο Θεοδωράκη». Αν το ανωτέρω αποτελεί σοβαρό επιχείρημα ή απόπειρα χιούμορ, θα πρέπει να μας το ξεδιαλύνει ο ίδιος ο συγγραφέας…

Κάποια στιγμή λοιπόν ο κος Παναγιωτόπουλος, αποφάσισε να γράψει και για τις Σκουριές… Το αποτέλεσμα ήταν μια antigold ανάρτηση με επιχειρήματα Τόλη και γλωσσικό ύφος Ράδιο Αρβύλα… Παράξενος συνδυασμός… Να θυμηθούμε πως ο… γάτος Κανάκης έχει καταφέρει επιμελώς να κρατηθεί μακριά από το θέμα, παρ’ όλες τις πιέσεις που γνωρίζω πως δέχεται…

Ας δούμε το πόνημα, με δικά μας σχόλια. Υπενθυμίζω πως σε κανέναν δεν απαγορεύεται να λέει την προσωπική του γνώμη, αλλά και σε κανέναν δεν απαγορεύεται να κάνει αντίλογο… Σύμφωνοι όλοι;

«Ευτυχώς. Αυτό μόνο μας έλειπε, άλλη μία Χαλκιδική. Με την πιο άναρχη δόμηση σε όλη την Ευρώπη, την αδύνατη πρόσβαση/ διαφυγή, την κολοσσιαία ρύπανση από αστικά απορρίμματα σε στεριά και θάλασσα, τους αγενείς αρπακτικούς ντόπιους, την κατοίκηση για τρεις μήνες από τους τραγικούς κομπλεξικούς Θεσσαλονικείς του φραπέ, του μπιτσο-κωλόμπαρου και του βαψίματος στην παραλία, του λαϊκο-χάους και του ρουμςτουλετ από τσιμεντόλιθο.   Αλλά αυτή είναι συζήτηση για άλλη φορά, το καλοκαίρι άλλωστε είναι επί θύραις, και πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν ότι όντως, σαν τη Χαλκιδική δεν έχει. Ακούει το Πόρτο Κουφό;   Το θέμα του σημερινού σημειώματος είναι η ιδιαίτερα περίπλοκη ιστορία με την εξόρυξη χρυσού, που ξαναήρθε στο προσκήνιο μετά τις εκλογές. Προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευτεί ότι θα σταματήσει τις εργασίες, μετεκλογικά (ως συνήθως) τα πράγματα είναι ολίγον διαφορετικά. Υπάρχουν ορισμένα αδιαμφισβήτητα γεγονότα και αυτά είναι τα εξής: πρώτον, η εξόρυξη έχει σοβαρές αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και ήδη καταστρέφει το δάσος/ βουνό/ έδαφος στο οποίο γίνεται. [Αυτά είναι τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα; Και τι τα καθιστά «αδιαμφισβήτητα»; Οι αναρτήσεις του Τόλη και οι «επιστημονικές» αναλύσεις του Ομότιμου και του Αρίκα;;;]

Οποιεσδήποτε αιτιάσεις περί του αντιθέτου είναι αποκύημα προπαγάνδας της εταιρείας και δεν αντέχουν σε καμία επιστημονική προσέγγιση. [Ουπς! Άλλος ένας που δεν μπήκε στον κόπο να διαβάσει την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων πριν μιλήσει…]

Δεύτερον, μια μεγάλη μερίδα κατοίκων της περιοχής εργάζονται στην εξόρυξη και το μέλλον αυτών και των οικογενειών τους εξαρτάται από αυτήν την απασχόληση. Οι εργαζόμενοι αυτοί τελευταία… απέκτησαν φωνή και διαδηλώνουν υπέρ της συνέχισης των εργασιών, υπερασπιζόμενοι έτσι τη δουλειά τους. [Δεν σχολιάζω τον υπαινιγμό]

Τρίτον, ακριβώς οι μισοί κάτοικοι της περιοχής τάσσονται υπέρ της εξόρυξης κι αυτό φαίνεται από τις ψήφους που πήρε ο Χρήστος Πάχτας στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές. [Ουπς! Κι άλλη πατάτα… Ξεχνάμε τις ψήφους που υφάρπαξε ο παραιτηθείς Μίχος από τα Μαντεμοχώρια με την υπόσχεση της ομόνοιας…]

Μιλώντας για αυτοδιοίκηση, η αιφνίδια, ουσιαστικά ανεξήγητη παραίτηση του εκλεγμένου και κατά της εξόρυξης τοποθετημένου δημάρχου δε χτύπησε κανένα καμπανάκι;   Τέταρτον, οι άλλοι μισοί κάτοικοι της περιοχής τάσσονται κατά της δραστηριότητας, πιστεύοντας ότι καταστρέφει τον τόπο τους. [Ουπς!!! Οι άλλοι μισοί; Και γιατί στις εθνικές εκλογές δεν βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα, οέο; Δεν βγαίνουν τα μαθηματικά…]

Και, εν πολλοίς, έχουν δίκιο. ΄Ένα δίκιο που είναι πολύ δύσκολο να βρουν, η εταιρεία που προωθεί την εξόρυξη έχει άφθονα χρήματα για να διαθέσει ως διαφήμιση σε ΜΜΕ και να τα κάνει να σωπάσουν, διαφήμιση είτε φανερή είτε αυτό που στο μάρκετινγκ λένε «below the belt», δηλαδή με κρυφές χορηγίες και ανταποδόσεις. Αυτά τα τελευταία είναι και πολύ δύσκολο να εντοπιστούν. [Φοβερό το επιχείρημα: «Η εταιρεία έχει άφθονα χρήματα»…]…

Όταν οι εργαζόμενοι κατεβαίνουν στην Αθήνα να διαδηλώσουν υπέρ της «επένδυσης», ποιος τους πληρώνει τα έξοδα, επί παραδείγματι; [Δεν διαβάζεις εφημερίδες;… ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ… Ή είσαι ανενημέρωτος, ή κάνεις antigold προπαγάνδα… Και στις δύο περιπτώσεις είσαι φάουλ, αγαπητέ..]

Επίσης, οι επίσημες τοποθετήσεις της εταιρείας σε διαδίκτυο, παρουσιάσεις και συνεντεύξεις είναι πολύ καλά στημένες ώστε να παρουσιάζουν μια εικόνα ειδυλλιακή, όπου κανένα δέντρο δε θα κοπεί, καμιά σπιθαμή εδάφους δε θα μολυνθεί, καμιά σταγόνα νερού δε θα δηλητηριαστεί ( μάλιστα, τι να πρωτοσχολιάσω, το ότι κατά τον γράφοντα οι παρουσιάσεις της εταιρίας είναι στημένες λες και δεν δικαιούται να έχει λόγο ή το ότι δεν ασχολήθηκε καν με τις απαντήσεις τις εταιρίας …]

Με συγχωρείτε, αλλά οι καλογυαλισμένες ιστοσελίδες δε με πείθουν, ούτε στο ελάχιστο. [Αλλά τι σε πείθουν; Οι «επαναστατικές» αναρτήσεις των «Συντονιστικών» και των «Επιτροπών Αγώνα» του καναπέ;]   Δεν είναι αστεία αυτά. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη περίπτωση διχασμού (εθνική μας ειδικότης!) και για ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα. Σύμφωνοι, οι εργαζόμενοι φοβούνται να μη χάσουν το ψωμί τους και μπροστά σ’ αυτήν την απειλή αδιαφορούν για τις μακροπρόθεσμες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Δεν είναι παράξενο. Γενικότερα ο Έλλην νοιάζεται μόνο για την πάρτη του και να πάνε να πνιγούν όλα τα υπόλοιπα. [Για πέστα και στους εργαζόμενους αυτά…]

Είναι πολύ εύκολο να ληφθεί η απόφαση να σταματήσει η ιστορία και να σωθεί ο τόπος από την καταστροφή. Έγινε σε άλλες χώρες, όπου οι «επενδύσεις» διώχτηκαν κακήν κακώς. [Δώσε παραδείγματα… Μην μιλάς αόριστα… Που έφυγαν, γιατί έφυγαν και ποια η ομοιότητα με την Χαλκιδική…]

Εδώ, η απόφαση (όπως, εδώ που τα λέμε, και σχεδόν καμμιά τολμηρή απόφαση) δε λαμβάνεται και το θέμα αφήνεται να χρονίζει, ίσως να σέρνεται δικαστικά επί χρόνια, ώσπου να βαρεθούν να σκούζουν οι διαμαρτυρόμενοι (και θα βαρεθούν, είναι μαθηματικά σίγουρο), ο όποιος χρυσός να εξορυχθεί, και να μείνει άλλη μια χαίνουσα πληγή στο ένα από τα δύο μοναδικά εθνικά μας κεφάλαια, τη φύση. Δεν προτείνω κάτι, ειλικρινά δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει, απλώς ανησυχώ και προβλέπω. Τα χειρότερα.» [Μας επιβεβαίωσες την χειρότερη υποψία μας… Πως είσαι τελείως άσχετος με το θέμα… Ο πρώτος που φεύγει προ μιας μακρόχρονης δικαστικής περιπέτειας είναι ο επενδυτής…]

Συμπέρασμα; Φιλική συμβουλή: Καλύτερα να περιοριστείς στην αρθρογραφία για τα καλλιτεχνικά δρώμενα…