Πάνω σε αυτή την ερώτηση επιχειρηματολογεί το Παρατηρητήριο προβάλλοντας το ότι η εταιρεία εξόρυξης θέλει όλο το πακέτο και δεν αρκείται στα υπάρχοντα ορυχεία. Η απάντηση είναι απλή, βέβαια, αλλά ποιος θέλει να την δει; Χρειάζεται και καλή θέληση, η οποία όπως φαίνεται… δεν περισσεύει…

Η εταιρεία τα θέλει όλα… Οι antigold θέλουν κλείσιμο των ορυχείων… Αναρωτιέται κανείς αν υπάρχει συμβιβαστική λύση… Έκατσε όμως κανείς να το συζητήσει; Έκατσε να ζητήσει από την εταιρεία τι εννοεί και πως θα υλοποιήσει το έργο; Πως θα γίνουν οι σταδιακές αποκαταστάσεις; Γιατί το περιβαλλοντικό της σχέδιο θεωρείται κατά γενική ομολογία state of the art; Ασχολείται κανείς antigold με το σύστημα καταγραφής των περιβαλλοντικών παραμέτρων; Δραστηριοποιείται κανείς στην επιτροπή παρακολούθησης;

Μόνο φωνές και φασαρία… Εμφανής η απουσία διαλόγου, προσεγγιστικών τακτικών, και διάθεσης για παύση εχθροπραξιών. Είναι πια ξεκάθαρο πως όλη αυτή η φασαρία γίνεται για συγκεκριμένους λόγους, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το περιβάλλον ούτε με την ανάπτυξη. Μιλάμε μόνο για πολιτικές σκοπιμότητες και προσωπική προβολή ατόμων που σύντομα θα ζητήσουν τη ψήφο μας… Κρίμα, αλήθεια κρίμα…