Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

babel1

Αναδημοσιεύουμε σχόλιο πολίτη του δήμου που αναρτήθηκε σε τοπικό μπλογκ και αναφέρεται στην σημερινή κατάσταση του antigold «κινήματος». Δεν κάναμε καμία παρέμβαση και δεν θα κάνουμε κανένα σχόλιο..

«Αυτοί που υποτίθεται ότι τάσσονται κατά του χρυσού δεν ήταν ποτέ ένα ομογενές σώμα με τις ίδιες απόψεις και σκοπούς. Ήταν μαζώματα διαφόρων ιδεολογιών και πολιτικοαναρχικών στοιχείων που κινούνται στο χώρο της αντιπολίτευσης. Ποτέ δεν δήλωσαν ποιος είναι ο σκοπός του αγώνα. Οι αναρχικοί είχαν σκοπό να προωθήσουν την αναρχία, οι κομμουνιστές να προωθήσουν το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κάνει ανταρσία, ο Σύριζα να κάνει ανατροπή, αυτοί που έχασαν το βόλεμα να διαμαρτυρηθούν για το μνημόνιο, ο Τόλης να προωθήσει το Παρατηρητήριο σαν ΜΚΟ. Μέσα και οι έμποροι, οι πωλητές αγωνιστικών ενδυμάτων, οι πωλητές τσικουδιάς, οι τραγουδιστές και οργανοπαίχτες και οι κωμικοί. Να μη ξεχνάμε και τους ξένους περιθωριακούς, τον επιφανή φίλαρχο της φυλής Mohawk του Kanehsatake/Oka, τον αναρχικό Nicholas Clifton, την Niki Ashton (ο καπιταλισμός φταίει για όλα), τον Γάλο σαλτιμπάγκο Xavier Renou που ήρθε να διδάξει στους Ιερισσιώτες «πολιτική ανυπακοή», την Νέλλη με την ιστορία του νερού της και τον Νόαμ Τσόμσκι, τον παγκοσμίως διακεκριμένο θεωρητικό της αναρχίας. Κανείς δεν πίστεψε το παραμύθι με το κυάνιο, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για την συνοχή της κοινωνίας της Χαλκιδικής που διέλυσαν. Γιατί όλοι είχαν κάποιο ανώτερο σκοπό, τον δικό τους. Αυτό που τους ένωνε ήταν η διαφήμιση της τρέλας τους. Όταν η επιτυχία του αγώνα εξανεμίστηκε άρχισαν η γκρίνιες.

Πολλοί παραπονούνται για τον Μίχο, ότι δεν τους έκανε αυτά που ήθελαν ή αυτά που τους υποσχέθηκε. Το ερώτημα είναι τι ακριβώς τους υποσχέθηκε; Μήπως ο καθένας τους άκουσε αυτά που ήθελε να ακούσει, τον δικό του σκοπό, το δικό του τραγούδι; Μήπως ο πύργος της Βαβέλ κατέρρευσε γιατί όλοι τους μιλούσαν διαφορετική γλώσσα;»