Το καλοκαίρι πέρασε, η νέα δημοτική αρχή ανέλαβε τα ηνία και το παιχνίδι άλλαξε όρους. Ας δούμε που βρισκόμαστε κάνοντας μια σύνοψη της κατάστασης.
Όσοι ήλπιζαν πως η αλλαγή ηγεσίας στο Δήμο θα σηματοδοτούσε και την έναρξη προσέγγισης των δύο μερών, διαψεύστηκαν πανηγυρικά… Η antigold κοινότητα αναθάρρησε, θεωρεί πως πλέον ο Δήμος είναι δικός της, και συνεχίζοντας –σε μεγάλο ποσοστό–, να πιστεύει πως το αν θα ολοκληρωθεί ή όχι η επένδυση εξαρτάται από τον… Δήμαρχο, πλέει σε πελάγη αγωνιστικής ευτυχίας.
Η εταιρία προχωρά ακάθεκτη στην ολοκλήρωση της επένδυσης, πιστή στο χρονοδιάγραμμα και στο πρόγραμμά της. Ένα-ένα τα μικροεμπόδια τύπου αδειοδοτήσεις, χαρακτηρισμοί κ.λπ., διευθετούνται εις πείσμα του πολέμου λάσπης που έχει εξαπολύσει ο τύπος της αντιπολίτευσης, δηλαδή η «Εφημερίδα των Συντακτών», η Ελευθεροτυπία του Σάκη Αποστολάκη, το Χωνί, το Ποντίκι κ.λπ….
Ο ίδιος ο Δήμαρχος, ουσιαστικά κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του. Μασάει τα λόγια του για «φέρουσα ικανότητα» χωρίς να παίρνει καθαρή θέση. Κανείς δεν περιμένει, βέβαια, να πάρει θέση υπέρ της επένδυσης, αλλά μια μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων και υποστηρικτών του, περιμένουν να πάρει καθαρά «αγωνιστική» θέση ενάντια. Και αρχίζουν να πιέζουν για αυτό, με το επιχείρημα, «εμείς σε βγάλαμε Δήμαρχο»… Αν συνδυάσουμε και την υποστήριξη ΣΥΡΙΖΑ στον νέο Δήμαρχο, προβλέπουμε πως σύντομα θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να πάρει καθαρή antigold θέση, ρίχνοντας το προσωπείο της συναίνεσης και αδελφοσύνης που χρησιμοποίησε κατά τον προεκλογικό του αγώνα προς άγραν ψηφαλακίων…
Οι Ιερισσιώτες παραμένουν εγκλωβισμένοι στον άγονο «αγώνα» τους, όντας αναγκασμένοι πλέον να «αγωνίζονται», αφού αυτός ο ρόλος τους έχει αποδοθεί από την τηλεόραση, τις εφημερίδες, και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, βλέπε ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΚΚΕ, κ.λπ., κ.λπ. Και να θέλουν να γυρίσουν στην κανονική τους ζωή και να βάλουν τα μπλουζάκια «SOS Χαλκιδική» στο μπαούλο, δεν μπορούν πλέον, έχουν πάρει νέα ταυτότητα, «αγωνιστική»… Πιστεύω ακράδαντα πως έχουν καταλάβει πλέον και οι ίδιοι πως με τη στάση τους απλώς εξυπηρετούν τα συμφέροντα κάποιων, αλλά τι να κάνουν, έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα…
Η δικαιοσύνη προχωρά αργά αλλά σταθερά στο έργο της και οι δικογραφίες για τα διάφορα έκτροπα έχουν πάρει το δρόμο τους. Οι πραγματικοί ένοχοι θα βρεθούν, αν και μέχρι τότε θα έχουν πλουτίσει οι συνήγοροι και οι δικηγόροι των δεκάδων κατηγορουμένων της περιοχής… Να θυμάστε πως η δικαιοσύνη και τα δικαστήρια –σε αντίθεση με εμάς–, δεν ξεχνούν, όσα χρόνια και αν περάσουν… Και η παραγραφή αδικημάτων είναι δύσκολη υπόθεση…
Και γύρω-γύρω οι διάφοροι μαϊντανοί και γραφικοί, τύπου ομότιμος, Παπαφλέσσας και δεν συμμαζεύεται συντηρούν το «αγωνιστικό» κλίμα με αιχμή του δόρατος το μπλογκ του Παρατηρητηρίου (λέγε με Τόλη και Μαρία). Ο σκληρός πυρήνας των antigold, (αυτοί δηλαδή που παίζουν το πολιτικό παιχνίδι, και όχι οι πολλοί, οι αφελείς που νομίζουν πως αγωνίζονται για το περιβάλλον), κρατά στάση αναμονής και συντήρησης. Προφανώς περιμένουν να βγει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ (!), ή αναζητούν άλλα ερείσματα διότι βλέπουν πως το παιχνίδι χάνεται…
Και η κοινωνία της ΒΑ Χαλκιδικής παρακολουθεί άφωνη ένα παιχνίδι που παίζεται εις βάρος της, έχοντας δυσφημίσει τον τόπο στα πέρατα της οικουμένης. Ένα παιχνίδι εντυπώσεων, προσωπικών συμφερόντων και χειραγώγησης. Μπορείτε να λέτε ότι θέλετε, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα, και μακάρι να βγω ψεύτης…