Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ

10482297_308683742639142_4108686546843708256_n

Αρχές καλοκαιριού και οι φοιτητές σε όλη την επικράτεια προετοιμάζονται με πυρετώδεις ρυθμούς για την εξεταστική του εαρινού εξαμήνου. Οι παραδόσεις θεωρίας τελειώνουν και οι ημερήσιες επισκέψεις σε επιχειρήσεις ολοκληρώνουν τον κύκλο της γνώσης, επιτρέποντας στους φοιτητές να κατανοήσουν τις βασικές δραστηριότητες όλων των σταδίων της παραγωγικής διαδικασίας διαφόρων κλάδων και να γνωρίσουν το πεδίο εφαρμογής όλων όσων έμαθαν.

Η Ελληνικός Χρυσός υποδέχεται και καλωσορίζει τη νέα γενιά επιστημόνων της χώρας και τους δίνει την ευκαιρία να δουν το έργο της και να συνομιλήσουν με το επιστημονικό προσωπικό της εφ’ όλης της ύλης. Μέσα στους τελευταίους μήνες πραγματοποιήθηκαν αρκετές επισκέψεις φοιτητών στα εργοτάξια. «Πράγματα που μέχρι στιγμής βλέπαμε μόνο στα εργαστήρια, τα είδαμε τώρα σε πραγματική κλίμακα, ρεαλιστικά. Η δίκη μου αίσθηση ήταν δέος βλέποντας την τάξη μεγέθους αυτής της επένδυσης. Προσωπικά θα ήθελα πάρα πολύ να συμμετέχω σε κάτι αντίστοιχο γιατί έτσι θα φέρουμε την ανάπτυξη στην χώρα μας.» Επισήμανε ο Βαγγέλης Κακάρογλου, τριτοετής φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Ορυκτών

Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης και η Κατερίνα Νιώτη, πρωτοετής φοιτήτρια του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του Τ.Ε.Ι. Δυτικής Μακεδονίας, που βρέθηκε λίγες μέρες αργότερα στις εγκαταστάσεις, τον επιβεβαίωσε λέγοντας, «Μέσα από τα μαθήματα και τις εξετάσεις κατανοούμε πράγματα σε θεωρητικό επίπεδο αλλά μέσα από τέτοιες επισκέψεις μαθαίνουμε τι ακριβώς θα κάνουμε στην πράξη, ποιο θα είναι το αντικείμενο εργασίας μας. Βλέποντας το έργο από κοντά αισθάνθηκα πως θα μου άρεσε να δουλέψω σε αυτόν τον τομέα, άλλωστε η επιστήμη του περιβάλλοντος είναι απαραίτητη στο μεταλλευτικό κλάδο.»

Ανάλογα με την ειδικότητα τους ορίστηκε και ο προσανατολισμός και στόχος της ξενάγησης. Η ειδικότητα τους καθόρισε τις παρουσιάσεις που παρακολούθησαν καθώς και τα σημεία για τα όποια έγινε εκτεταμένη συζήτηση. Κάποιους τους εντυπωσίασαν οι υπόγειες εγκαταστάσεις, κάποιοι άλλοι εστίασαν στον περιβαλλοντικό έλεγχο ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που διαπίστωσαν και σχολίασαν θετικά την κοινωνική ωφέλεια που προκύπτει από την επένδυση. Η Αθανασία Μπαντούνα, τεταρτοετής φοιτήτρια του Γεωλογικού τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών σχολιάζει. «Εγώ νομίζω ότι είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα και όλους εμάς. Θα ήθελα να δουλέψω σε αυτόν τον κλάδο, στο κομμάτι της γεωλογικής έρευνας.»

Το ενδιαφέρον όλων ήταν συγκινητικό. Η Άννα Τάτσετ, φοιτήτρια του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του Τ.Ε.Ι. Δυτικής Μακεδονίας δηλώνει με ικανοποίηση, «Το γεγονός ότι, από το πρώτο κιόλας έτος των σπουδών μου, μπόρεσα να δω ένα έργο στο οποίο μπορώ να εργαστώ στο μέλλον, με κάνει να συνεχίζω τις σπουδές μου με μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Η επιστήμη του περιβάλλοντος προοδεύει για να βοηθήσει τις βιομηχανίες να γίνονται όλο και πιο φιλικές προς το περιβάλλον. Το να μετέχω σε μια ανάλογη επένδυση θα μου έδινε τη δυνατότητα να συμβάλλω στην υλοποίηση αυτού του στόχου.»

Η δύναμη της γνώσης κατακτιέται έξω στο πεδίο, στο χώρο της δουλειάς. Μηχανικοί, γεωλόγοι, χημικοί, θέλουν να μάθουν τα πάντα, ρωτούν τεχνικές λεπτομέρειες και στοιχεία. Η λάμψη στο βλέμμα τους φανερώνει το πάθος τους για δημιουργία. Αυτοί είναι που θα εισάγουν τις καινοτομίες, αυτοί θα βελτιώσουν τις τεχνολογίες, αυτοί έχουν την ευθύνη για το αύριο και δεν τη φοβούνται, τη διεκδικούν. Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, τριτοετής φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης μας λέει, «Είδαμε ένα χρήσιμο έργο που απασχολεί πολύ κόσμο, προσφέρει στην τοπική κοινωνία και σε όλη τη χώρα. Εγώ πήρα σήμερα μια χρήσιμη άποψη για το τι μπορώ να κάνω στο μέλλον σαν μηχανικός. Φαντάζομαι τον εαυτό μου να συμμετέχει σε ένα αντίστοιχο έργο- και το βλέπω ως μια μεγάλη πρόκληση αλλά και ευθύνη. Μακάρι να γίνουν κι άλλα τέτοια έργα και να εξελιχθούν όσα ήδη υπάρχουν γιατί είναι επιτακτική ανάγκη για την Ελλάδα και τους Έλληνες μια μακροχρόνια βιομηχανική ανάπτυξη. Όχι μόνο για το σήμερα αλλά και για το μέλλον.»

Όλες οι επισκέψεις ολοκληρώθηκαν με σύντομη ανταλλαγή απόψεων, σχετικά με το ποια πράγματα από όσα είδαν τους άρεσαν περισσότερο ή λιγότερο. Ο Αγγελος Βγενόπουλος, φοιτητής του Γεωλογικού τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών σχολίασε, «Στο τεχνικό κομμάτι είδα ένα οργανωμένο σύνολο παρουσιάσεων και ξενάγησης. Το καλύτερο ήταν ότι μας επετράπη να σπάσουμε κομμάτια από μεικτά θειούχα μεταλλεύματα και να πάρουμε μικρά πετρώματα με γαληνίτη, σφαλερίτη, ροδοχρωσίτη, σιδηροπυρίτη…»

Η εποχή της κρίσης μπορεί να τους έχει στερήσει αρκετά πράγματα, αλλά όχι την αισιοδοξία και το χαμόγελο. Νέοι με γνώσεις, ιδέες, όνειρα και ελπίδα. Η δική τους γενιά δεν ευθύνεται για την κρίση, αλλά ευθύνεται για τον τρόπο που θα την αντιμετωπίσει. Οι ίδιοι δηλώνουν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις όποιες δυσκολίες δυναμικά και συγκροτημένα. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν τη δύναμη να τα αλλάξουν όλα. Με αισιοδοξία και γνώση. Ο Γιώργος Νησανάκης, τριτοετής φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης εκφράζεται με ενθουσιασμό, «Και μόνο που μπαίνεις σε ένα τέτοιο έργο που είναι από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη και απασχολεί τόσο κόσμο, σου δίνει ικανοποίηση, ιδέες και κίνητρο να συνεχίσεις. Η κριτική που δέχεται η μεταλλευτική δραστηριότητα δεν με ενοχλεί. Ίσα-ίσα. Πρέπει να γίνεται. Γιατί μας βοηθάει να το ψάχνουμε περισσότερο και να βελτιώνουμε τις συνθήκες.» Την ίδια αντίληψη έχει και η Γεωργία Μαντή, φοιτήτρια του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος, «Είδα ένα έργο με σχεδιασμό σε βάθος χρόνου, που θα δώσει ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους. Αυτό θέλω να κάνω όταν ολοκληρώσω τις σπουδές μου, να συμμετέχω σ ένα τέτοιο έργο, φροντίζοντας για το περιβάλλον στο οποίο θα εργάζομαι. Η δικιά μας γενιά θα είναι αυτή που θα βελτιώσει κι άλλο τις τεχνολογίες και τις συνθήκες. Γι’ αυτό προσπαθούμε.»

Αυτό είναι το όραμα της επόμενης γενιάς. Αυτά τα νέα παιδιά ονειρεύονται και σχεδιάζουν ένα καλύτερο μέλλον. Έχουν τη δύναμη, τη γνώση και την υπευθυνότητα, ώστε να δημιουργήσουν καινούργια έργα, σύγχρονων προδιαγραφών που θα οδηγήσουν τη χώρα σε ένα αύριο κερδοφόρο και ισχυρό, για τους ίδιους και για τις επόμενες γενιές, που το δικαιούνται.

[ΠΗΓΗ: ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΑ ΝΕΑ ΜΑΪΟΥ-ΙΟΥΝΙΟΥ 2014, ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΡΙΚΟΥ]