Monthly Archives: October 2013

ΑΡΣΗ ΑΣΥΛΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΖΗΤΑ Ο ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ

diki

Την άρση της ασυλίας του προέδρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνου Καμμένου, ζήτησε η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου αναφορικά με την προτροπή του για βιαιοπραγίες εις βάρος του δημάρχου Αριστοτέλη, Χρήστου Πάχτα. Αφορμή στάθηκαν οι γνωστές δηλώσεις του κ. Καμμένου στις 11 Σεπτεμβρίου, όταν ενεθάρρυνε όσους κατοίκους της βορειοανατολικής Χαλκιδικής αντιδρούν στη λειτουργία των μεταλλείων Χρυσού στην περιοχή τους να λιντσάρουν τον δήμαρχο. Εν συνεχεία, ο ίδιος ο κ. Καμμένος διευκρίνισε ότι υπονοούσε πολιτικό λιντσάρισμα του κ. Πάχτα, αλλά σημειώνεται ότι και χθες ενέμεινε στην άποψη πως η κυβέρνηση Σαμαρά, ο Πάχτας και η Ελληνικός Χρυσός ποτίζουν αρσενικό τους κατοίκους της περιοχής και ότι θα παραμείνει στο πλευρό τους , αρνούμενος έτσι στην ουσία να παραδεχθεί ακόμη και την υπερβολή της προτροπής του για λιντσάρισμα του δημάρχου. Σε κάθε περίπτωση, εις βάρος του προέδρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων σχηματίστηκε δικογραφία βάσει του άρθρου 184 του ποινικού κώδικα, το οποίο προβλέπει ότι όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών . Μετά την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής έρευνας, κρίθηκε ότι προκύπτουν ενδείξεις ενοχής εις βάρος του προέδρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Ως εκ τούτου, n δικογραφία εστάλη στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και διά του αντεισαγγελέα κ. Βασίλη Πλιώτα, η δικογραφία διαβιβάζεται στη Βουλή. Με απλά λόγια, εφόσον αποφασιστεί η άρση της ασυλίας του, ο κ. Καμμένος θα βρεθεί αντιμέτωπος με το αδίκημα της διέγερσης σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 22/10/2013]

ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ ΣΟΥΠΕΡΣΤΑΡ!

katrougal

Διαβάζουμε από την στήλη ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ, του Ηλία Κανέλλη

“Τον Γιώργο Κατρούγκαλο τον θυμάμαι από τα φοιτητικά χρόνια. Διάσημος συνδικαλιστής της Πανσπουδαστικης στη Νομική, είχε πολλούς θαυμαστές επί σχεδόν δεκαετία στα αμφιθέατρα. Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου, πλέον, εισέβαλε στα δημόσια πράγματα με την ορμή του παλιού συνδικαλιστή, διαπρύσιος εκπρόσωπος των αντιμνημονιακών δυνάμεων αρχικά στις εκδηλώσεις της Σπίθας υπέρ των Αγανακτισμένων, μαζί με προσωπικότητες όπως ο Νότης Μαριάς ή ο Κώστας Μπέης, αργότερα πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και, πάντως, πάντα κατά του Μνημονίου και του ρόλου της τρόικας. Την περασμένη Δευτέρα, ο καθηγητής Κατρούγκαλος έγινε κάτι σαν ηγέτης των λεγόμενων αντιμνημονιακών , ξεσηκώνοντας τα αντιμνημονιακά πλήθη σε μια τηλεοπτική συνομιλία στην οποία είχε πολλούς ιδεολογικούς αντιπάλους. Με αφορμή αυτήν την εμφάνιση, και κυρίως τον σχετικιστικό ορισμό της βίας που έδωσε, αποθεώθηκε. Μέρος της αποθέωσης, και η συνέντευξη στην αγαπημένη μου εφημερίδα, και με γρήγορα αντανακλαστικά, Αυγή. Δεν γνωρίζω νομικά και, συνεπώς, δεν μπορώ να κρίνω τα συνταγματικά του κ. Κατρούγκαλου. Μπορώ όμως να εκτιμήσω ότι η αναφορά του, χωρίς νομική ορολογία, στις Σκουριές της Χαλκιδικής («ένας τόπος που είναι στρατευμένος όλος στον αγώνα για την υπεράσπιση του αύριο των παιδιών του», είπε) είναι μια φράση στρεψόδικη, γενικευτική, ηρωική και πένθιμη λαϊκίστικη. Μου επιτρέπεται, νομίζω, επίσης, να κρίνω, έστω και ως μη ειδικός, ότι, αναφερόμενος ο κ. Κατρούγκαλος στο άρθρο 120 του Συντάγματος (περί πατριωτισμού των Ελλήνων) για να δικαιολογήσει τη φράση «το Σύνταγμα θέλει η βία να είναι το τελευταίο καταφύγιο του λαού», στην πραγματικότητα προτρέπει στην παράκαμψη του καταστατικού κειμένου της δημοκρατίας στο όνομα της προσωπικής ερμηνείας του πατριωτισμού. Αυτό δεν μου φαίνεται και πολύ έγκυρο επιστημονικά. Στη συνέντευξή του στην Αυγή , ο κ. Κατρούγκαλος προτρέπει το κίνημα σε αγωνιστική εγρήγορση. «Δεν μας χρειάζεται η ηρεμία του νεκροταφείου, αλλά η αισιοδοξία του πυρετού της διαδήλωσης», λέει. Να μου επιτρέψει να θεωρήσω τρομερά επιπόλαιη την προτροπή του. Διεκδικώντας μια συνεχή αναταραχή, ο καθηγητής στην πραγματικότητα προτρέπει να μείνουμε με το όπλο παρά πόδα, καταστρέφοντας τη ζωή στις πόλεις. Η Αθήνα π.χ. την έχει πληρώσει ακριβά αυτή την «επαναστατική» εγρήγορση. Σε πρόσφατη έρευνα, οι έμποροι εκτιμούν κατά 46% ότι πρώτη αιτία της πτώσης του τζίρου τους είναι οι διαδηλώσεις. Και το τετράγωνο του κινηματογράφου Αττικόν και της Marfin, μαύρη τρύπα ενός χουλιγκανικού τρόπου αντίληψης της πολιτικής, είναι η ζωντανή μαρτυρία των επιπτώσεων του «πυρετού της διαδήλωσης». Μην ακούσω την κατηγορία ότι μεροληπτώ. Ο κ. Κατρούγκαλος, που επιλέγει να αποκρύψει τις επιπτώσεις της πολιτικής βίας την οποία υποστηρίζει και τους θανάτους που αυτή προκάλεσε αυτός μεροληπτεί. Στην τηλεόραση τώρα, όπως τότε στα αμφιθέατρα.”

[ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ, 21/10/2013]

ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΣ ΨΕΚΑΖΟΥΝ;

52890114A42E9F3C91828CE1BC65AE14

Είναι γεγονός ότι η εκάστοτε αντιπολίτευση χρησιμοποιεί τη σκανδαλολογία ως βασικό μέσο φθοράς της κυβέρνησης. Και ως έναν βαθμό, είναι εύλογο η πρακτική αυτή να επιστρατεύεται συχνότερα σε περιόδους όπως αυτή που διερχόμαστε. Αλλά όχι με τρόπο ο οποίος να δημιουργεί θέματα μείζονος πολιτικής σημασίας σε μια περίοδο που η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με κρίσιμα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Επί ένα δεκαήμερο ασχοληθήκαμε με τηλεφωνικές υποκλοπές για τις οποίες το μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο ήταν ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών πιστεύει ότι τα τηλέφωνα παρακολουθούνται, όπως άλλωστε το 35% πιστεύει ότι κάποιοι μας ψεκάζουν. Και για δύο ή τρεις μέρες υπομείναμε και την αποκάλυψη κυβερνητικής συνωμοσίας σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ από την κομματική του εφημερίδα, την Αυγή, που όμως ως κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε να υιοθετήσει. Φυσικά, εκείνο που όλοι καταλάβαμε ήταν πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φοβόταν το ενδεχόμενο να υπάρχει καταγραμμένη κάποια επιλήψιμη τηλεφωνική συνομιλία βουλευτή ή στελέχους του για τις Σκουριές, για παράδειγμα και φρόντιζε να προκαταλάβει την κοινή γνώμη. Μόνο που όταν η αξιωματική αντιπολίτευση καταγγέλλει την κυβέρνηση για συνωμοσία, οφείλει να κατανοεί τη σοβαρότητα της πράξης της.

[ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 20-10-2013]

ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ENA ΚΑΠΡΙΤΣΙΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ !

skour

Κάποιοι άνθρωποι ζουν σε έναν δικό τους, τελείως φανταστικό κόσμο. Στην Ιερισσό για παράδειγμα, οι αντιδρώντες στην επένδυση, νομίζουν πως ζουν σε ένα μυθιστόρημα με «καλούς» χωρικούς και «κακούς» γαιοκτήμονες και άρχοντες που θέλουν να εκμεταλλευτούν τη γη τους αδιαφορώντας για την υγεία τους… Παρασυρόμενοι και από έναν θίασο επικίνδυνων ατόμων, τα οποία το καθένα για δικούς του λόγους επιδιώκουν την ένταση και την αναμπουμπούλα, έχουν παρασυρθεί σε έναν αδιέξοδο «αγώνα», έχοντας ψευδαισθήσεις αντίστασης, αντάρτικου και εγώ δεν ξέρω τι άλλο, οι οποίες υποδαυλίζονται εντέχνως από μερίδα του τύπου που απλά αντιπολιτεύεται.

Δεν είναι τυχαίο που η κατάσταση στη Χαλκιδική απασχολεί καθημερινά τον τύπο, σε σημείο να δημιουργεί εύλογες απορίες γιατί γράφονται τα ίδια και τα ίδια σε επαναλαμβανόμενα δημοσιεύματα από συγκεκριμένους δημοσιογράφους και εφημερίδες. Ο κάθε σκεπτόμενος και ψύχραιμος παρατηρητής βλέπει ότι η Χαλκιδική προσέφερε πεδίο δόξης λαμπρό στο λαϊκισμό και την σπέκουλα της αντιπολίτευσης η οποία με κάθε θυσία διατηρεί το θέμα στην επικαιρότητα αφού έχει βρει το ιδανικό γήπεδο για αντιπολιτευτικό παιχνίδι. Η υπόθεση έχει απ’ όλα: «Κακές» πολυεθνικές, ντόπια «μεγαλοσυμφέροντα», «αναξιοαπαθούντες» ντόπιους, «πουλημένο» δήμαρχο, περιβαλλοντικές «καταστροφές», εργαζόμενους που «προσκύνησαν», γέρους-γυναίκες-παιδιά στο ρόλο του «θύματος», τοπικούς «ήρωες» τύπου Καπετάν-Τόλης, «ανάλγητους» αστυνομικούς, βουλευτές και κόμματα «προστάτες» του καλού και του δίκαιου…. Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει μια Χρήστος; Όλα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της…

Για την ουσία δεν μιλάει κανείς βέβαια. Οι εκτιμήσεις για τον θετικό κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο της επένδυσης περνάνε στα ψιλά των εφημερίδων και επισκιάζονται από ανακρίβειες περί καταστροφής «αρχέγονων» δασών, από –ο θεός να τις κάνει– επιστημονικές αναλύσεις για το πως θα πλουτίσουν οι κάτοικοι από την μελισσοκομία και τον …γαστριμαργικό τουρισμό από στρατευμένους κινδυνολόγους επιστήμονες, και από συγκρίσεις με μη συγκρίσιμες καταστάσεις στην Αφρική, στη Ρουμανία ή στην άλλη άκρη του κόσμου.

Και να σκεφθείτε ότι όλα ξεκίνησαν από ένα καπρίτσιο… Κάποιοι έχασαν τα αυτοδιοικητικά οφίτσια από τον Χρήστο Πάχτα και αποφάσισαν να σταθούν απέναντί του. Τι ήθελε ο Δήμαρχος; Την επένδυση χρυσού; Ωραία… εμείς θα είμαστε ενάντια στην επένδυση χρυσού… με νύχια και με δόντια… Αναρωτήθηκε κανείς ποιοι πραγματικά φταίνε για όλη αυτή την περιπέτεια με τη δικαιοσύνη που ταλανίζει ολόκληρο χωριό; Να το πούμε έξω από τα δόντια; Όλο το φταίξιμο πρέπει να το επωμισθούν οι ηθικοί αυτουργοί της επίθεσης και γενικά όλων των οργανωμένων έκνομων πράξεων για τις οποίες κατηγορούνται οι κάτοικοι. Εκμεταλλευόμενοι την συναισθηματική φόρτιση των κατοίκων, την οποία έντεχνα οι ίδιοι οι αυτουργοί καλλιεργούν, τους παρακίνησαν σε ένα σωρό παρανομίες. Από εκεί και πέρα η δικαιοσύνη πράττει τα δέοντα, όπως ήταν φυσικό. Νομίζει κανείς ότι η Ελληνικός Χρυσός κερδίζει τίποτα από την ποινική δίωξη ή τις φυλακίσεις; Ίσα ίσα χάνει, διότι πολλοί νομίζουν ότι η εταιρεία βρίσκεται πίσω από τις διώξεις. Θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ότι ο πρώτος που θα ήθελε να τελειώνουν όλα αυτά είναι η εταιρεία; Και θέλει πολύ μυαλό να καταλάβει κάποιος ποιοι είναι αυτοί που θέλουν καθημερινά τις Σκουριές στην επικαιρότητα;

Έρχονται δημοτικές εκλογές και τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν. Θα δούμε και ποιοι θα είναι αυτοί που θα ζητήσουν τη ψήφο του λαού προβάλλοντας τις επαναστατικές τους επιδόσεις ενάντια στην επένδυση… Τελικά ο ίδιος ο λαός της Χαλκιδικής θα αποφασίσει και είμαι σίγουρος ότι οι κάτοικοι του Δήμου Αριστοτέλη δεν είναι πρόβατα να χάφτουν ότι τους σερβίρουν. Υπάρχει κριτική σκέψη και θα φανεί πόσο κάλπικοι είναι αυτοί που επαναλαμβάνουν σαν κολλημένη βελόνα σε γραμμόφωνο πως «οι κάτοικοι της περιοχής δεν θέλουν την επένδυση»…